Mittwoch, 19. November 2008

DIELL LIRIE-DEMIR KRASNIQI

DEMIR KRASNIQI
VOLUMI I XV-të
DIELL LIRIE
Gjilan, 2008.


I. DIELL LIRIE

1. DIELL LIRIE
Diell lirie lind mbi ne,
Po lulëzon një jetë e re.
Pëllumba paqe fluturojnë –
Ditëve të reja gugurojnë.
Sot, Kosova jonë kreshnike -
Krah për krah me shtetet mike,
Është e lirë , demokratike,
Zemërbardhë, e fortë, unike.
Nuk duam luftëra , as armiq –
Duam paqe , duam miq !
Sytë e tanë kah ardhmëria,
Larg qoftë armiqësia!
Sot, Kosova jonë sovrane,
Është në sofrën evropiane ,
N’ rrugë të drejtë me hap të mbarë,
Me t’ gjithë popujt barabar.
*****
Me këtë këngë, autori ka marrë pjesë në konkursin e hapur nga Qeveria e Kosovës, për himnin e Republikës së Kosovës, por nuk është pranuar nga ana e Komisionit seleksionues.


















2. I FALEMI NDERIT AMERIKËS
Ne jem popull që kem emër,
Jem të lashtë n’ zemër t’ Kosovës.
Ne me motra e me vëllezër –
Jem familje e Evropës.
I falemi nderit Amerikës ,
Britanisë dhe miqve të botës,
Aleancës Atlantike –
Shpëtimtarëve të Kosovës!
Populli im, nuk meriton –
N’ tokë të vet – robër të jetë!
Populli im, lirinë e donë –
Pavarësinë e vërtetë!
I falemi nderit botës mbarë,
Prijatarëve mendje – artë,
Që përkrahin popullin shqiptarë –
T’ jetë kudo i barabartë!


























3. TË VALLËZOJMË PËR PAVARËSINË
Thërrasim n’ valle krejt shoqërinë –
Të vallëzojmë për Pavarësinë!
Të pimë verë edhe mastikë,
Për Kosovën – Republikë!
Refreni:
Ngrite gotën, miku i mirë,
Se Kosova është e lirë!
Hajde, gëzuar me shëndet,
Kem flamur e kemi shtet!
Sa të lumtur tash këndojmë,
Shtrigat anash s’ na pengojnë!
Këndojmë me shpirt e me gjithë zemër,
Kemi shtet e kemi emër!
Refreni:
Ngrite gotën, miku i mirë...etj.
Gëzohen zemrat e dasmorëve,
Gëzohen varret e dëshmorëve,
Që ju shkoj n’ vend amaneti –
Në Kosovë, na lindi shteti!
Refreni:
Ngrite gotën, miku i mirë...etj.
Kurrë ma i gëzueshëm nuk këndova –
E pavarur është Kosova!
Po m’ këndon zemra lum e lum,
Kemi miq na shumë e shumë!
Refreni:
Ngrite gotën, miku i mirë...etj.













II. PËRKUSHTIME HISTORIKE

4. AGIM RAMADANI
Teksti: Faruk Tasholli
Muzika: Demir Krasniqi
N’ rrajza t’ Karadakut,
Pranë Idriz Seferit –
Rriti ‘ i djalë Kosova,
Me sy të skifterit!
Rriti ‘ i djalë Kosova,
Që ia mbanë flamurin,
Del n’ Koshare serbit,
N’ kufi ia shkul gurin.
Refreni:
Ngjiten përmbi male
Zhegra e Gjilani,
Të lumtë dora e pushka –
Agim Ramadani!
E shkul gurin trimi,
E shkul, bukur flet –
Gurë i tokës sime,
Do të bëhem vet!
Ku po i qan pritat,
Ku po e qet dorën –
Me bijë të shqiponjës,
Malit ia shkund borën.
Refreni:
Ngjiten përmbi male...etj.
N’ rrajza të Shkëlzenit,
Skuq do kroje bore,
Si rrjedh i kuq Drini,
Për liri Kosove.
Drejt Isë Boletinit,
Bacë Idriz Seferit,
Me flamur në dorë,
Shkon në fushë të nderit.
Refreni:
Ngjiten përmbi male...etj.
5. PËLLUMBAT E LIRISË
-Dëshmorëve të kombit:
Burim Graiçecit dhe Fitush Kukajt-
N’ zjarr të luftës mësynin shkollën,
Në kërkim të diturisë;
Seç ëndërronin uniformën
Dhe ushtarët e lirisë!
Refreni:
Burim Graiçeci edhe Fitush Kukaj,
Jo, nuk bënë maturë, as pushim verorë!...
Në frontin e luftës, së bashku nip e dajë -
Në vijën e parë, o, kanë ra dëshmorë!
Prej Drenicës drejt Shqipërisë,
Ishin nisë me besa – besë,
Për t’ i dhënë grusht robërisë –
Nën emblemë të UÇK-së!
Refreni:
Burim Graiçeci edhe Fitush Kukaj...etj.
Nga Padeshi – në Koshare,
Ranë n’ altarin e lirisë.
N’ histori e n’ lapidare –
Morën vulë të pavdekësisë!
Refreni:
Burim Graiçeci edhe Fitush Kukaj...etj.


















6. BABAIT TIM
Koautorë: Shkurte Zymberi – Demir Krasniqi
Atje n’ male të Karadakut –
Ku pushon Idrizi, trim;
Nuk ia shoh tymin oxhakut,
N’ vendlindje t’ babait tim!
Pesë Dhjetori – Nëntëdhjetë e nëntë,
N’ prag të Dimrit të Lirisë;
Qe për ne, një ditë e rëndë,
Që i hapi rrugë mërzisë!
Atje lartë, n’ ato kodrina –
Shkoi babai për të punuar;
Atje kishte rënën në mina,
Ah, sa shumë ishte lënduar!
Me t’ kuptuar këtë hata –
Zura t’ qajë e të bërtas;
Mendova se kurrë baba
N’ jetën time s’ do të thërras!
Erdhën fqinjët, farefisi,
Miq e shokë për t’ na ngushëlluar;
Dhembjen e babait tim,
Sado pak për t’ na e lehtësuar!
Nëna ime e fshihte vajin –
Mundohej të më mashtronte;
Porse dhembjen për babanë,
Me asgjë s’ mund t’ ma largonte!
Këtë lajm t’ hidhur me të kuptuar –
Morën rrugë për Karadak;
Babanë tim, për ta kërkuar,
Ku i pikojnë plagët me gjak?!
Ushtarakët amerikanë –
N’ vend të ngjarjes kishin shkuar;
Me helikopter, babanë,
Në Sojevë e kanë dërguar.



Morën hapa me nxitim –
Një njeri për ta shpëtuar;
Plagët e babait tim,
Sa më shpejt për t’ ia shëruar!
Shkuam n’ Bonshtill, unë dhe nëna,
Në spital ku ishte shtrua;
Me symbyllur , plagë të rënda,
Babai, më kërkonte mua!...
Kur i thash se i jam afruar –
Plagët, sikur i harroi;
Burrërisht duke qëndruar,
Fort e fort më përqafoi!
Kosova u la me gjak, Babi,
Trimat dhanë jetë për liri;
Shumë nëna mbetën pa fëmijë,
Shumë familje pa shtëpi!...
Ti, gjithmonë pranë nesh qëndrove,
Nuk na le kurrë në vetmi;
Çfarë të gjeti, që pësove,
N’ tokën tënde në liri?!
Armiqtë dhe të gjitha shtrigat,
Prej nga erdhën, tash kanë shkuar;
Prapa na i lanë mbeturinat,
Që ende nuk janë spastruar!
Kalojnë stinët, kalojnë vitet ,
Unë kam vetëm një dëshirë –
Që çdo fëmijë me prindër t’ rritet,
T’ rrojë i lumtur dhe i lirë!











7. KURRË NUK SHUHET MANASTIRI
Me rastin e 100- Vjetorit të Kongresit të Alfabetit të Gjuhës Shqipe –
Me ngrohtësinë e kraharorit,
Me zemër të gjerë sa deti,
Po i këndoj 100 – Vjetorit,
Që kur lindi Alfabeti!
Lëshoi kushtrimin, o, Manastiri,
Për gjithë bijtë e shqiptarisë –
Gjithë kah jemi n’ këtë trung Iliri,
T’ ia ndërrojmë faqet , o, historisë!
Refreni:
Për pa u shua rrezet e diellit,
Për pa i mbulua oxhaqet hiri,
Për pa u shua yjet e qiellit –
Kurrë nuk shuhet, o, Manastiri!
Prijatarët mendje – artë,
Stërnipat e Skënderbeut,
Nga mëmëdheu dhe në mërgatë –
Gjithë u vunë n’ shërbim t’ Atdheut!
Në këtë qendër të Vilajetit,
Në këtë djep, ku u lind "Bashkimi",
Me Kongresin e Alfabetit –
N’ gjuhën shqipe, o, filloi shkrimi!
Me bekimin e unitetit –
U lidh besa, u dha betimi!
Refreni:
Për pa u shua rrezet e diellit...etj.

Keine Kommentare: