Samstag, 26. Dezember 2009

POETJA JONË ALBINA IDRIZI


ËNDRRAT NUK VDESIN KURRË

Na bartin tutje
Si fluska ,
Me zë sirene
Na joshin.
Na rëndohen,
Si gurë Sizifi
Në çaste agonie,
Kurrë për të mos tretur.
Dinake ikin
Nga shpirt i fikur,
Lavdi e vrarë
E gladiatorit në arenë.
Ngarendin vrap
Pas syve të njomë,
Kurrë për të mos vdekur.

MË SHTRËNGO DORËN

Kur dëgjon ofshamë
dhe lot të sheh syri,
dhembja del në pah
pa gjuhë,
pa ngjyrë,
më shtrëngo dorën
njeri,
ngado që të vish.

Se jeta di të jetë
edhe e tillë.

Kur kullat e shpresës
të shemben,
dhe e nesërmja duket larg
shumë larg,
të lutem
më shtrëngo dorën.
Bëhu mur i mbështetjes sime
gjer në agimin e ri.

Se jeta di të jetë
edhe e tillë.


Edhe atëherë, kur pandeh
se çdo gjë ka marrë fund
dhe fuqi s’kam për të të thirrur,
vazhdo
të më shtrëngosh dorën
gjer në pulsin e fundit.
Beso, unë do ta ndjejë
dhe do prehem i qetë.

Se jeta di të jetë
edhe e tillë.

E një ditë,
kur erërat të fryjnë drejt teje
dhe puhitë në shtrëngata të shëndërrohen,
do të të duhet
një dorë që shtrëngon
edhe tënden njeri.
Të mbështetesh nga lodhja,
të çlodhesh nga vrapi.

Se jeta di të jetë
edhe e tillë.

LETËR TITANËVE

Gjithçka është ndryshe
këtu poshtë.
Është ftohtë
e mjegull ka ngapak.
Gjërat nuk duken qartë
dhe njerëzit, pahiri
godasin njëri tjetrin.
Shkelen në thembrra,
vrahen në sy.
Pastaj lindin
zënkat, hasmëritë.
Të padurueshmit
rebelohen.
Frikacakat therrin kurbanë
në emrin tuaj.
Më të urtët presin
me sytë lart
kur do nxirrni nga goja
paqen e gllabëruar.

E PËRHITURA

Prapë ballo në sallonin mondan
Edhe një herë
E përhitura zgjohet dhe shkundet nga hiri
Ku e hodhi njerka kobzezë
Prapë kreatorë mode
Nga mbarë bota
Sillen e pështillen
Rreth trupit të saj
Matin e çmatin
Për të kushedi të satën herë
Shtyhen, shajnë, fjalosen
Kush e kush do e qepë fustanin përfundimtar
E përhitura shtrinë trupin e drobitur
Dhe pret ne pritje jetimi
( e jetime nuk është)
Heq, copto, por kot
E vërteta nuk mbulohet
Këtu një këmbë del më e gjatë
Atje një krah shtohet
Teksa, ajo vetë
Pyetet e pyetet
Vallë,
Do të kurorëzohet
Si i ka hije këtë herë
E asesi të shkundet
Nga hiri i mallkuar.

(shkurt 2008)


TARTUFI ËSHTË KËTU

Kujdes, o njerëz
Tartufi është këtu.

Aq i tmerrshëm
nën maskën e tij, sa
kam frikë
ta shoh në sy,
dhe më shumë akoma
t’ia kthej shpinën.

O njerëz, kujdes!
Ju të vuajturit,
të mashtruarit,
o më të dashurit e mij,
kujdes!

Si nuk e ndjeni vallë
si paturpshëm
ha në sofrën tonë,
pi nga burimet tona,
tallet, ah djalli e marrtë,
si tallet me besimin tonë.

Kam frikë
ta shoh në sy,
po dhe më shumë akoma
t ??ia kthej shpinën.

Kujdes, kujdes
të vuajturit,
të mashtruarit,
të dashurit e mij.

TË JESH GRUA

Të jesh grua
Do të thotë të zgjohesh për çdo ditë
Me një fytyrë të re shenjtëreshe
Për t`u shndërruar prapë
Mbrëmjeve në të përdalë

Të jesh grua
Do të thotë të ndjellësh
Të frenosh epsh
E të aktrosh orgazma
Të flasësh më tepër
Kur s`ke asgjë për të thënë
Të qeshësh më tepër
Kur s`ka asgjë për të qeshur

Të jesh grua
Do të thotë të jetojnë në ty
Në të njejtën kohë
Nënë Terezë e Mata Hari
Lolitë e Sheherzadë
Safo e Shën Mëri.
E prapë
Të jesh vetvetja.

ATË DITË

Atë ditë
kur më gjuajte mua
vetveten vrave.
Në betejë me përbindshin
një njeri më pak.

Atë ditë
kur më gjuajte mua
vetveten vrave.
Në imazhin tënd
më të mirë.

VJEN NJË KOHË

Vjen një kohë
E tallemi me
Atë që kemi thënë dje

Vjen një kohë
E rrënojmë
Atë që kemi ngritur dje

Vjen një kohë
E urrejmë
Atë që kemi adhuruar dje

Vjen një kohë
E turpërohemi me
Atë që jemi mburrur dje

Gjithmonë,
Gjithmonë vjen një kohë…

JAM NËNË

Jam nënë dhe
Kam durim, kam fuqi
Perëndie
Kam etje, kam dashuri
Hyjnie.

Biri im

Jam nënë dhe
Mund ta ha veten
Mund ta vjellë
Mund ta përpijë prapë

Biri im

Jam nënë dhe
Më qeshet kur gëzohesh ti
Më qahet kur dëshpërohesh ti
Më dhemb atje ku lëndohesh ti

Biri im

Jam nënë dhe
Mund të falë atë
Që s`falet
Mund të marrë atë
Që s`merret

Se jam nënë
Vetëm se jam nënë

Biri i im.

BALLË PËR BALLË ME TOKËN

Dasmë Shkurti
Ngrin e ndez dej
Me ashkun e mbledhur
Ndër shekuj,
Tek të sjell
Përballë meje, Nuse
Mbuluar nën Vellon
E përbiruar
Mes për mes palcës
Së gjakut tim
Dhe ndërron ngjyrë
Ndërron pamje.

(Le të më falin hyjnitë
Le të më ndjejnë besimtarët).

Unë të dua
Të tërën,
Të bukurën
Si dikur.

Pas të vjen
Pako e së qëndisurës pajë
Ndër mote e mote.
Dhe s’kam
Si të mos pyetem -
Thua vallë
Brenda saj
Të jenë të gjitha:
Ofshamat e nënave,
Ëndrrat e të rënëve,
Dasmat pa këngë,
Vdekjet pa vaje!?

Të jetë aty
Ai, Gjindi i përrallave tona
I ndrydhur me shekuj!?

(Oh, prapë
Le të më falin hyjnitë,
Le të më ndjejnë besimtarët).

Ja që të dua
Njësoj si dikur,
Të tërën
Të bukurën.

Me qindra herë
Dhëmbë ukju m’u ngulën
Pabesisht në shpinë,
E prapë qëndrova.
Me qindra herë
Ndërkëmbëz tinzare
Më rrëzoi përtokë,
E prapë u ngrita.
Acar akulli siberian
Më shpoi
Tejpërtej trupit,
Po
Prapë gjallë mbeta.

Se të dua, të dua moj
Të tërën,
Të bukurën
Si dikur.

( Edhe njëherë
Le të më falin hyjnitë,
Le të më ndjejnë besimtarët).

(17 shkurt 2008 )

POETI I TOKËS SIME

Poeti i tokës sime
Nuk çan kokën për
Kurorë lavdesh, hymnesh,
Panteonesh botërore.
Vargjet e tij
Ç’rimohen nga të vocrrit Lulë
Hamej, duhanshitës
Tregjeve të ndërgjegjes.
Hije e tij bëhet njësh
Në sfond prapaskene
Spektaklesh, përurimesh koti.

Dhe, një pikë nuk i vë dot fundin
Poezisë së tij.

Poetin e tokës sime
Gjer në kockë
Gërryen laps i zi
Me dhembjen për të pagjeturit.
Gjer në palcë
I qullet e bardha letër
Me lotë nënash.
Frymë e tij
U jep shpirt përmendoreve

Dhe, një pikëçuditje nuk tregon dot
Dëshprimin e tij.

Poeti i tokës sime
Pushtohet në vetëflijim vetjak
Nga atrofi sysh,
Atrofi zemre.
Horizonti i tij
Hapet, thellohet
Nën aureolë drite
Me sy e zemër të pavarur
Populli.

Dhe, nëpër tri pika
Ecë e nuk ndalet vargu i tij...


PANDORA

Me shpirtin baltë
çapitet nëpër botë
e bukura Pandorë.
E kush mund t’i ik
Mëkatit të ëmbël
Që të joshë e thërret
E më pastaj të vret

TË DASHUROSH

Të dashurosh
Do të thotë
Të japësh nga vetja
Gjer në dhembje
E të të mos mjaftojë
Vetja e dhënë

Të dashurosh
Do të thotë
Të marrësh nga vetja
Gjer në dhembje
E të të mos mjaftojë
Vetja e marrë.

ALARMI ËSHTË DHËNË

Shpëto ç’ të mundesh
nga vetvetja.
Është kohë stuhish,
zjarresh e
vërshimash.
Nder, dinjitet, emër
shpëto si të mundesh
e ç’të mundesh.
Alarmi është dhënë

VDEKUR KAM PA LINDUR AKOMA

Jetë
Nëse të shoh
Përpara vetes
S`kam për të lindur kurrë
Kam parë më shumë
Se që më duhet nga ti
Nëse më qëndron pas shpine
S`kam parë asgjë
Vdekur kam pa lindur akoma
Nëse ecën me mua
Pa vrapim para
Pa kthim mbrapa
Je në mua
Shtërzim, ekstazë
Ku mbarsem e pjell
Me qindra here në ditë.

Montag, 21. Dezember 2009

DEMIR KRASNIQI

DEMIR KRASNIQI KËNGËTAR DHE KRIJUES I NGULITUR NË ZEMËR TË popullit
Shkruan:Shaban Cakolli

Në vitet 50-ta,në fshatin Tugjec të Dardanës(ish-Kamenicë) nga një familje patriotësh që në zemër kishin atdheun dhe
këngën lindi Demir Krasniqi.Ishin kohë të vështira,kohë kur Kosova përpëlitej me shpirtin ndër dhëmb nga okupimi sërbo-sllav.

Rrallë flitej për shqiptarë të shkolluar,pjesa dërmuese e popullit mirrej me bujqësi e blektori,por ishin kalitur me atdhedashuri
me varfërinë dhe në asnjë çast nuk përulenin para pushtuesit.Babai i Demirit si arsimdashës që ishte kishte kuptuar se duhet të jipte qdo gjë nga vetja
për të shkolluar fëmijët.Kohën kur pushteti Rankoviqian ushtronte dhunë të hekurt mbi shqiptarët me qëllim të zhdukjes fizike dhe kulturore të shqiptarëve

veq përndjekjes dhe burgosjes së tyre,po organizonte akcionin për grumbullimin e armëve të shqiptarëve,ku qëllim ishte të nxisin shpërngulëjen e shqiptarëve të zgje
dhur,kurse qka nuk ishte e mundur të shpërnguleshin të i bënin të pa aftë me rrahje e tortura.Atë kohë Demiri kishte vetëm gjashtë vjet,por duket i kishte mbajtur mend mirë
dhe kishte mësuar nga këto akcione famëkeqe.Një vit më pas Demiri do të filloj shkollimin fillor i veshur në petka
të Lulit të Vocërr,një fëmijë që pavarësisht nga leckat,të vjetrit tonë thonë se ishte fëmijë elegant dhe simpatik me një bukuri të rrallë plot shkëlqim.
Pas mbarimit të shkollës në vendlindje,do të filloj shkollimin në shkollën e muzikës në Prishtinë,ku më pas do studioi për gazetari.Pas mbarimit të shkollimit do të kthehet disa vite
të kontriboj në vendlindje duke punuar si mësues,dhe më pas do të punoj arsimtar i muzikës në shumë shkolla të Prishtinës.Ishte ndër shkollarët thuaj të parë në Mallësinë e Gollakut,një i
ri që shquhej nga moshanikët e tij,i pa epur që shkëlqente në qdo aktivitet.Si i ri në moshën fëmijërore e nisi këngën dhe zëri i tij i ëmbël si një zë bilbili,pushtoj zemrat e artdashësve.

Këngën e kishin traditë sepse kishin kënduar stërgjysh,gjysh dhe i ati i tij,por kënga e Demirit ishte një këngë
ndryshe me motive më të moderuara qofshin ato të dashurisë,kurbetit,e veqmas ato përmes së cilave po shpaloste historinë kombëtare.Ishte këngëtar thuaj nga të parët që kishte zënë vend në Radio Tel-
evizonin e Prishtinës me këngë të cilat i kishte krijuar dhe kompozuar vet.Kishte bashkpunëtor të ngushtë Lorenc Antonin dhe disa kompozitor tjerë.Demir Krasniqi ishte ndër këngëtarët më bashkohës të kohërave
që këndonte muzikën popullore dhe ate folklorike.Këngët rrapsodike që shpalosnin historinë kombëtare i këndonte me një mjeshtri të veqantë,këngë këto që fillimisht kërkonin guxim të këndoheshin nga se ai këndonte duke luftuar

hapur okupatorin sllav dhe disa bashkëpunëtor të tyre shqipfolës.Këngë të tilla nuk guxonte të këndonte gjithëkush,sepse ai ishte pregatitur për sakrifica.Ai nëpërmjet këngës hudhte në thumb dhe i kundërvihej rexhimit pushtues Rankoviqian


këngën e Masakrës së Prapashticës,Nazim Gafurrit,këngën e kriminelëve Drazha Mihajloviq dhe Aleksandër Rankoviq,kurse këngën e akcionit të grumbullimit
të armëve e fillonte kështu:


Vjeshtë e shkurtë dimër i gjatë
ishte viti 56
n´kambë janë que udbat me hajkë
poj mundojnë shqiptarët e ngratë
tan për arme i kanë kap
u lypnin pushkë e automat
si e pat ,e si se pat
tan po i rrehnin me dajak
shtritë po i lan nëpër sokak

brinjët e tyre u piknin gjak.

Këto gjëra populli nuk kishin guxim të flisnin njëri me tjetrin,lëre më të i këndonin.Kur u këndonte këto histori
ai hynte dhe ngulitej në zemrën e popullit.Demir Krasniqi qëndroj i pa epur në punën e tij,ai këndoi dhe inqizoj shumë albume,qindra pllaka gramafonit,audio dhe video kaseta,Cd.......

Ai këndoj me shumë grupe ënë e kënd trojeve shqiptare me një qëllim fisnik për të kënaqur adhuruesit e tij,pa llogaritur anën materiale.Ai u shpërblya me shumë çmime ,medalje dhe mirënjohëje,krijoi dhe kompozoi këngë të vetat,mblodhi
këngë nga mbarë trojet shqiptare,shkrou qindra artikuj gazetash dhe botoi gjashtëmbëdhjetë libra.Ai tani ka përbushur dyzetvjetorin e krijimtarisë dhe këngës së tij.Dyzet vjet për te skena dhe publiku ishin të shejtë :Në skenë u tregua artist i
merituar i popullit,në këngë përmbushi kërkesat e popullit.Ai ka shkruar qindra parodi përmes të cilave ngritë zërin kundër antivlerës,kundër shundit dhe kiqit,kundër barbarizmave mbi këngën tonë të begatshme.Në dasma,ahengje,koncerte,studio gjithnjë


Një ndër motivet e dhimbshme që ka kënduar ishte kënga e kurbetit,atë botë unë isha i ri kur Demiri këndonte një këngë kurbeti,me vete mendoja se kjo nuk kishte ndodhur ashtu si këndohej,thosha me vete këngëtarët i stilizojnë dhe hiperbolizojnë këngët e tyre!
Vetëm këtë dhembje e përjetova në lëkurën time vërtetova se kishte të drejtë!Kënga fliste kështu:
Dy tri ditë para Shëngjergjit
Mora rrugën e gurbetit
kur jam dal prej times shtëpi
kam lënë shokë kam lan vllazni
unë kur shkova në gurbet
s´kam ndej shumë nja 12 vjet
zemra e shkreta tym pom qet
oj dunja-dunjaja e shkretë
larg na humbe,na ke tretë
tri ditë ymër krejt kijamet
ngoni shokë e ju vllazni
qka ish ndeja ndër jabanxhi
kush spo dojke me të pa me sy
dasëm banin luanin këndonin
sytë e mij veq lotojshin
kur më rajke malli i shtëpisë
dilshna i rasha për trup qarshisë
më besoni more vëllazëri
dielli nxente,s´pajsha me sy.
U lind me daten 10 Shkurt 1950, ne fshatin Tugjec te Malesise se Gollakut, komuna e Kamenices.
Gjate jetes se tij, ka ushtruar keto profesione:
Pedagog muzikor,
Kengetar dhe rapsod popullor,
Kompozitor i kenges dhe valles ne frymen e melosit popullor burimor,
Krijues poetik i vargjeve te kenges popullore dhe rapsodike,
Mbledhes i folklorit burimor muzikor shqiptar,
Publicist i shume studimeve etnomuzikologjike,
Radio e gazetar dhe
Gazetar hulumtues.
Veprat e publikuara deri me tani jane:

eMallengjime e oshtimae e Prishtine, 1993.
eQamili i Vogel e ze qe nuk shuhete ,( monografi) e Prishtine, 1995,
eGjakon Kosovae e Gjilan, 1998,
eBejte Pirevae e Gjilan, 2002,
eZeqir Marocae e Gjilan, 2002,
eKenge krismash lirieeI e Gjilan, 2003,
Kenge krismash liriee II e Prishtine, 2003,
eFamilja Kurti nga Tugjecie (monografi) e Prishtine, 2004,
eShtojzovallet e Gollakute, ETMMK e Prishtine, 2005,
eKushtrim liriee e Gjilan, 2005,
eLiman Shahiqi e trimi i Gollakute e Prishtine, 2005,
eKroi i kengese e Gjilan, 2006,
eQamili i Vogel e Kenge perjetesiee e Gjakove, 2006,
eKrenaria e Gollakute e Gjilan, 2008 dhe
eDiell liriee e Gjilan, 2008.
Jeton, punon dhe krijon ne Gjilan.
Motoja e punes dhe krijimtarise se tij eshte:

e Per emrin e Zotit,
Per nderin e kombit,
Per gjakun e deshmoreve,
Per eshtrat e varrevee!
Rifreskuar 54 minuta më parë · Komento · E pëlqejUnlike
Musa Ahmetaj, Adem Berisha dhe Zemra Troket Ne Zemer e pëlqejnë këtë.
Zemra Troket Ne Zemer
Zemra Troket Ne Zemer
Me nje ndjenje te veqante ju pershendes juve z.Shaban Cakolli dhe z.Demir Krasniqi,kam patur rast ta njoh sepse ka qene profesori im dhe ka qene nje profesor per lavderata.

Mund te them qe ndjehem krenare qe kam patur rastin te kem nje profesor si z.Demir Krasniqi,duke u bazuar ne punet e tij,ne gjith mundin qe ai ka dhene per muziken,dhe profesionin e tij...
Ka nje ze te mrekullueshem kur kendon...
E pershendes dhe i uroj me te mirat e kesaj jete..... Shiko më shumë

Montag, 14. Dezember 2009

MË LINDI NËNA SHQIPTARE;MIRADIJE ZYMBERI


MË LINDI NËNA SHQIPTARE;MIRADIJE ZYMBERI

ME LINDI NENA SHQIPTARE

Më preu rrugën një djall,
nuk munda të shtegëtoj,
Sot, nuk ndalem dot,
jetës do t’i këndoj!

Isha gurrë, derdhesha lumë,
shndërrohesha në ujëvarë,
Sërish jam rrugë pafund,
hapin kush s’mundtet ta ndalë.

E pamposhtur - plot fuqi,
si mal i lart me shkëmbgur,
Do të bëhem përjetësi,
Si Shqiponjë në Flamur.

Më lindi nëna Shqiptare,
Mirësinë ajo më mësoj,
Të ruaj nderin, të jem krenare,
ballëlartë të qëndroj. miradije-zymberi.jpg

E Lindur më 31 tetor të vitit 1965 në Kapit të Medvegjës,aty ku pushtuesi po mundohej të shuaj gjuhë kulturë me anë të dhunës së hekurt,vështirë ishte të shkolloheshin vashat shqiptare.P o prindërit e Miradijes si atdhetarë që ishin,si dashamirë të arsimit u shpërngulën në Fushë Kosovë ku Miradija kreu pesë vjet të shkollës fillore,pastaj në Prishtinë kreu shkollën e mesme të daktilografisë dhe vazhdoi studimet.Miradija filloj të mirret me shkrime qysh si fëmijë në bankat shkollore.Ajo shkruan poezi dhe publicistikë,shkrimet e saja i hasim në shumë gazeta dhe revista si dhe në faqet shqiptare në net.

Miradije Zymberi kishte disa përmbledhje poetike që po i ruante me kujdesë për të i hedhur në dritën e botimit,por në kohët e pa kohë iu konfiskuan.Ajo nuk u ndal për asnjë qast,ka filluar me të madhe punën e saj në poezi dhe po hapëron tejet bukurnë fushën e poezisë.Si shumë krijues të tjerë edhe zonja Miradije vepron dhe krijon në mërgim.Ajo ka tema mjaft të begatshme nga mërgimi,për vendlindjen,mallin,atdheun,kombin,njerëzit e dashur të vendlindjes,shkollën….

Ne po ju japim këtu një cikël poetik nga znj.Miradije Zymberi.

UNE TE DUA

Pranvera - me blerim,
lulet , lulezojne,
nje shprese e nje premtim,
ne qiell, fluturojne.

Fjalet i bartë era,
shkresat i djeg flaka,
ditet - berë te zeza,
netet shume te gjata.

Ne fytyren shoh,
buzeqeshjen magjike,
ne syte e tu gezime,
Gezuae pra mike!

Vazhdo, pa vese,
më nuk të trazoj,
se ti je rrezeshprese,
nuk dua te lendoj.

Une te dua shume,
dua te me besosh,
me këtë rrjedhe lumë
gjithkah të blerosh.

Nganjehere

Nganjehere -
dua te kuptoj, at qe Ti do,
të permbush me nomësi deshirën tënde!

Nganjehere -
me duket, fare s’te kuptoj,
të spikas domethenien e mendimit me frymëzim!

Nganjehere -
pyes cfare po ndodh ?
të hap shtigje per zgjidhje!

Nganjehere -
Me behet, se s’të njof !
Dhe meditoj në vetmi, pa lidhje

KOSOVË-DASHURIA

Një ditë të takohemi
ta plotësojmë atë shpresë,
aty do të përbetohemi
vepra kurrë mos vdese!

Eshte qëllim dinjiteti
më shumë se përmallimi,
kohë me thellësi deti,
si ndjenjat - përqafimi.

Kjo deshirë do të zgjasë
le të bëhet jeta ime,
armiku le të plasë
ne krijojmë kuptime .

Sa e fuqishme ndjesia
nuk na mposht furtuna
është Kosovë - dashuria
që s’e mposhti dhuna!

LARGOHESH

Me buzeqeshje, ashtu si kam miresinë
t’u afrova te nis kuvendimin
më pelqeu pritja me thjeshtesine,
e nisa perzemërsisht rrëfimin!

Pastaj, gjithmonë të kisha pranë
e ndjeva sa shume te dua,
frynë stuhi sa herë me murlanë
s’me largonin prej teja kurre mua!

Nisie fillimi , të mbarojë kurrë
ta nderpres jo, s’ka kuptim,
më ndez diçka ne brendi si furrë
se çdo nate te kam në ëndërrim !

Kjo ishte e tera, ja si ec jeta
mendova endërra u bë realitet,
por doli në shesh e vërteta
ndaj , zemra ime të pret !

NJE KOMB JEMI-NJE FLAMUR KEMI

Shtat ‘i kuq i juaj i larë në gjak
janë bijtë që ranë u ngritën n’altar
Marigona shqipes n’qëndismë i dha hak
Kur valoj në Vlorë - simbol Kombtar.

Atje u mblodhen shqipet
Të shpallin Pavarësinë,
Ismail Qemali me trimat
ringjallën Shqipërinë !

Te bashkuar rreth Flamurit,
Ma të fortë se celiku,
Jemi shkemb i Arberit,
Nuk na then armiku.

Trojet e ndara në copa
Do t’i bashkojme - të bejmë fuqi,
Të bindet gjithë Evropa,
Mos bëjë padrejtësi !

Jemi të gjithë Shqiptarë,
Flamur me shkabe në mes
Fusha e kuqe është gjaku
i trimave që kurrë s’vdes!

Ende jam e gjalle

Ja! Më prek ne faqe,
Unë ,ende jam e gjalle.
Jam si manushaqe,
dua, ere t’më marre.

Dua ! Po çfare dua?
As vete nuk di!
Shpresa ime ndizet,
të ndriçojë n’lartesi.

Jeta ime ngjallet
fiton një kuptim
Jam shqipe qe s’mposhtem,
fitoj ne dyluftim!

TY

Leter të shkruaj,
Tani shumë kujtoj,
Nje fjale e jotja,
Më bëri të mendoj.

S’ kam nevojë të mbytem,
Më krijoj Perëndia,
Në jetë nëse vyshkem,
janë ndjenjat e mia.

Por, fjalet e tua,
Sa më ngjallën shpresë,
Me vrragë kam luftuar
shpresa mos të vdese.

Sa kohë jam menduar,
I forte je! Ke zemer !
Vargje të kam shkruar
Te mbesish me emër

Me fal zhgenjim

Brigjeve te detit,
M’shetisin mendimet,
Seç’ m’u keput shpresa,
Mbaruan dhe enderrimet.

Kaltersine e qiellit,
Erresira e perpiu,
Lulja ne kopsht,
u tha, e nuk biu.

Si do t’me zbardh agimi,
Drite me s’vjen pr mua,
Ndalet dhe burimi,
Larg te nje krua.

Me pranveren me ike,
Nuk e shof gjelberimin,
S’me deshe as per mike,
Me fale zhgenjimin.

Freitag, 4. Dezember 2009

ADELINA DARDHA

Poezi Dashurie
Teilen
Montag, 16. November 2009 um 08:53
Me prit e dashur, mos fli
Se nates do ti vjedh qetesine e bardhe,
E rruges do ti mbledh mendimet e harruara
te njerezve, nxituar nga hapat.
Do ti sjell dhurate, mbuluar me letra te qelqta.

Ti mos fli e dashur, me prit
Se vitrinave do tu vjedh ngjyrat e dritave,
E shpirtit do ti hedh benzinen e zjarrit
te dashurise, shfrenuar nga ndjenjat.
Mbuluar me lot malli, do ti sjell dhurate.

Me prit e dashur, mos fli,
Se parfumit do ti hedh aromen e trupit
E detit do ti marr, ujin e ceket
Te kaltersive, shkumbezuar nga valet
Do ti sjell dhurate, mbuluar me dallge oqeani.

Ti mos fli e dashur, me prit,
Se sonte do te kendoj serenaten e pafund,
E fjalet do ti ngjis si malin e Olimbit
Te lashte, mbreteruar nga hyjnite,
Mbuluar me flake te qeshur, do ti sjell dhurate

Me prit e dashur, mos fli,
Se yjet do te vallezojne muziken e henes,
E gjinkallat do ti shoqerojne si zanat e pyjeve
Te larta , gjelberuara nga bredhat
Do ti sjelle dhurate, mbuluar me dege trendafili

Ti mos fli e dashur, me prit,
Se syte e tu do te dehen nga fjalet e shpirtit,
E lehtas do te puth te kuqin e buzeve,
Te celur, perkedhelura nga turpi,
Mbuluar me puthje gojore, do ti sjell dhurate.

Ti spo fle e dashur po pret
Ardhjen time neper naten e zjarrte
Dhurata ime e fundit per ty
Deri ne agim.

GËZUAR FESTËN E PAVARËSISË

Poezi " Gezuar festen e pavaresise"
Teilen
Samstag, 28. November 2009 um 11:05
Shqiponja dy krenare
Sot valevit neper kaltersi,
Flamurin e memedheut,
Te lare ne gjak kuq e zi.

Te qendisur nga Marigoja
Nga duart e saj te embla,
Eh moj shqipe flatra madhe
Sot nje nure se cpaske…

Mbi flamur ashtu qendrove
Lyer me ngjyre te zeze,
Cdo furtune ne balle kalove
I shkatarrove porsi rete.

O flamur I kuq si gjaku,
Qe valevitesh kaq krenar,
Mos u ul fluturo si shkab
Se ke popullin luftetar.

Per ty eshte bere theror,
Qe nga Vlora gjer ne Vermosh,
Ka vrare me arme ne dore,
Ka luftuar neper tabore .

Flutro shqipe o shqiponje
Dallget ngrej me flatra ,
Kaltersite mbushi me flamuj
Mos u tremb nga shtrengatat.

Anembane neper bote,
Te mbajme ne zemer o zog,
Shkaben dy krenare
E valevisim edhe ne sot.

Jemi shqipetare kemi nje fole
E mbrojme me gjak, e kemi atdhe,
Jemi arbereshe kemi gjak iliri
Me ty flamur do qendrojme shkemb graniti.

URA E VJETËR E FSHATIT TIM

Poezi " Ura e vjeter e fshatit tim"


Ura e vjeter.

Jo nuk te kam harruar TY,
Ura e vjeter e fshatit tim me kujtime femijerie,
Qe
Asnjehere
Nuk u ankove per balten,
Pelhurin e hedhur si parfum,
Parvazet si dhemb te rene,
Ku ne camarroket u ngjiteshim
si zogj
e fluturonim siper asfaltit te care, nga
Dhimbjet e viteve te gjata heshtur,
Plaget e tua qe mbusheshin nga shirat e stines,
Ti pastronim me gjethet e shpendrave,
mbledhur poshte kembeve te tua me damare
Nga cukitja e rosave, e patave, te ardhura
Me agimin e dites, e mysafire ngeleshin
Deri ne perendimin e diellit notuar,
Poshte gishtave te tu, te enjtur nga lodhja.
E bretkosat ti perkedhelnin neteve pa hene.
Duke kenduar ne kor, ti dremisje neper gjume….
Ishe krenaria e gjithe fshatit fushor.
E te dashuruarve qe takimeve u vinin vulen tende,
Puthjet perveloheshin e shuheshine aty.
Rreze qoshes tende te fshehur
Puthje stinesh me rrethanor ure.
Po sot?
Eshte kohe e larget qe ste kam shkelur,
Trupin tend lakuriq,
E malli me nise te ktheje moshen time
Si kremastar mbi parvazin tend varur
Te luaj .
Nuk te harroj as sot, kaluar me makine
Neper uren e NY
Gjikande e gjithe teka, zbukuruar me gjithe
Dritat e fshatit tend,
Eshte brixh VIP,
pa ndjenja, me gjakun e sklleverve ndertuar
pulebardhat fluturojne neper tela
E flasin gjuhe te huaja neper sqepa.
E une shkruaj ne gjuhen time me zemer
Qe je aq e vogel, por dashurine per ty e kam kaq te madhe…….


11/29/2009

SI PLUMBI VRET


Poezi "Si plumbi te vret"
Teilen
Heute um 09:40
Fjala
Eshte aq e rende o njeri
Si ortek rrokulliset
Nga lotet qe bien
Mu ne zemer
Mos e lesho, se te mbyt.

Edhe zogjte kur nuk cicerojne,
qeshin me naten,
Edhe gjinkallat kur nuk flene,
Lozin me diten,
Nuk shajne neper buze,
Dhimbje nuk falin.

Prandaj o qenie njerezore,
Peshoje fja-len ne kraharor,
Para se ti
Shkermoqesh rrokjet e saj,
Neper dhembe,
Si kallirin pa kokrra.

Mate rendesen e saj,
Me fijet e pendimit tend,
Se gjurmet do ngelen,
Njollat e zeza
Zemren do mbulojne
Me krahe.

Mbi faqen e tjetrit nje pellembe,
Nuk dhemb aq shume,
Sa fjalaaaaaa.
Por do e lumturoje
Dhe do te zgjaste tjetren,
Gjithe dashuri.
Si buzet qe puthin kryqin.

O njeri qe beson ne Zot
Mos I lesho vetetimat
qe shpirtin
E djegin,
Mos e mbill koleren
Mbi buzet e tua,
Eshte fjale e thelle
Si plumbi te vreeeeeeetttttttttttt.

POETJA JONË ADELINA DARDHA


Adelina Dardha 02. Dezember um 20:50
Dashuria eshte vullkan
Qe ndizet
Mbi majat e maleve
Shperrthen
Ne flake boren
Kalon neper
Shkrepa,
gryka,
lugina
Te djeg
Te pervelon
Mos e prek
Dashuria eshte vullkan
Qe shperthen
Ne mes te oqeanit
Dhe sjell Katrina
Dallgesh
Qe fluturojne
Lart ne qiell
Pemet shkulin
Shtepite,
Dhe fundosin
Jeten
Largohu.
Dashuria eshte zemra
Qe rreh
Atje ne mes te kraharorit,
Ku llavat e ndjenjave
Shuhen nga dallget
E gjakut qe kullojne
Neper vena,
E shperthejne
Ne mijra vegime
Qe celin
Buzeqeshjen
E syve.
Dashurohu.

Freitag, 9. Oktober 2009

takime letrare ne Wupertal



Pal Sokoli



HARMONIA E SHPIRTIT GJETI SHTIGJET E DRITES QE SI ZAMBAK

LIGJËRUAN PËR THEMELET E JETËS SHQIPTAR GJATË PROMOVIMIT TË KATËR LIBRAVE TË RINJ NË WUPPERTAL

Wuppertal-04.10.2009

Në sallën e klubit shqiptar në Wuppertal ishin tubuar krijues dhe artdashës nga shumë qytete të shtetit gjerman dhe nga shtete fqinje, Holanda dhe Belgjika. Të pranishëm ishin edhe përfaqësues të medieve të ndryshme ndër të tjerë edhe të televizionit të RTK-së.

Tubimin e shpalli të hapur autori i këtyre rreshtave (P. Sokoli)duke i përshëndetur të gjithë të pranishmit dhe sidomos përzemërsisht përshëndeti autorët e librave të rinj, pastaj posaçërisht përshëndeti miqtë artdashës të cilët kishin ardhur nga larg enkas për këtë takim.

“Jam shumë i kënaqur qe krijuesit tanë po ruajnë, po kultivojnë dhe po lejnë gjurmë të artit dhe letërsisë shqipe të brezat e rinj këtu në mërgatë”. Duke ju uruar mirëseardhje te pranishmëve dhe duke ju uruar suksese autorëve të rinj fjalën e mori udhëheqësi i këtij takimi z. Liman Zogaj. Liman Zogaj ftoi në skenë te katër autorët e librave të rinj dhe duke ju dëshiruar suksese të reja, ftoj edhe referuesit e tyre.

Për librin “Themelet e jetës” të poetit dhe kryetarit të Lidhjes së shkrimtarëve shqiptar në gjermani, njërit ndër themeluesit e “Radio Kosova e lirë” dhe ish ushtarit të bjeshkëve të Berishës z. Martin Çunit, foli z. Vehbi Musa.

“Te ky libër shoh z. Martin Çuni dhe librin e tij “Themelet e jetës”,shoh pra Martin Çunin i cili ballafaqohet me botën e tij në njërën anë dhe me botën e një regjimi aktual në anën tjetër”.tha z. Vehbi Musa. Tentativat e shkrimtarëve qe të dalin nga mediokriteti dhe të ngrit zërin kundër padrejtësive përfundojnë në katrahurë me pushtetin në fuqi. Libri i Martin Çunit “Themelet e jetës”është edhe një pjesë e jetës se përjetuar nga vet autori. Autori na i sjellë si tablo të gjitha këto përjetime të cilat janë në korrelacion me strukturat shtetërore të atëhershme dhe krajatave qoftë familjare, qoftë individuale. Vehbi Musa lexoj dhe komentoj disa fragmente nga ky libër.

Për Librin “Zambaku i Gjakovës” të znj. Sabahate Byci, referoi znj. Sevëme Fetiqi- Preteni gjithashtu poete dhe anëtare e Lidhjes se shkrimtarëve shqiptar në Gjermani. Ajo foli për aktivitetin e përbashkët me znj. Sabahate Byci qe nga vitet e tetëdhjeta në Kosovë e qe nga viti 1992 në Gjermani. Sabahate Byci qe nga vitet e tetëdhjeta ishte e pranishme nëpër revistat tona letrare e tani na vjen me librin e saj të parë,me nje Zambak poezishë tha z. Sevëme Fetiqi- Preteni dhe lexoj një pjesë te parathënies se këtij libri të shkruar nga redaktori Besim R Cengu; .” Poezia e Sabahate Bycit ka një tematikë dhe një trajtim të atij lloji që e bën vargun të veçantë, teknikisht të një natyre tjetër, krejt tjetër, krahasuar me prodhimet e sotme poetike në vendin tonë. Ajo nuk pretendon shumë të shprehet përmes vargut, se sa përmes ndjenjës, përmes fjalës së përmallshme që ngjit e lë gjurmë, të bën të mendosh. Kjo ka bërë që poezia e këtij vëllimi është lehtësisht e kuptueshme, nuk ka ndërlikime të vargut e rëndesë të fjalës”. Dhe me tutje” Krijimet poetike të këtij vëllimi janë fryt i një zemre shqiptare që pulson shqip, emocionohet shqip, dashuron e urren shqip, janë ide që dalin nga një mendje që mendon shqip, gjykon e analizon shqip, por edhe që mundohet t’u jepet të tjerëve nëpërmjet një poezie duke thirrur në ndihmë fjalën krenare, të bukur e kumbuese shqipe.” .Me në fund referuesja e përuroj autoren Sabahate Byci për librin duke i uruar suksese te tjera.

Për librin e Liman Zogajt”Shtigjet e dritës” referoi z.Qamil Faniqi i cili kishte ardhur nga Roterdami-Holandë posaçërisht për këtë takim. Q. Faniqi përkujtoi edhe rëndësinë letrare të librit te parë të z. Liman Zogaj “Kosovë nuk ta mora diellin” dhe duke u ndalur tanimë ne librin qe kemi në duar”Shtigjet e Dritës”,” Liria të bënë udhëtar kërkimi , shpesh dukesh si një barkë në oqean rrahur valësh drejtë brigjeve pas ëndrrave e apo si shtegtar nëpër hapësirë i rrethuar nga shumë ngjarje të cilat i bëhen ligjërim poetik edhe për kundër sakrificës duke mos heq dorë nga realiteti. Pra, ndonëse i dërmuar herë herë, ai jeton me shpresën së e ardhmja po vjen dhe veç ka trokitur ëndrrës së tij.

Liman Zogajn në poezinë e tij jo rrallë e gjejmë të ndeshur edhe me çaste dramatike dhe sikur bën thirrje ti bashkohemi brengave të tij që sa më shpejtë ta ndezim dritën e lirisë. Pra ai bënë rrugë shekujve, mbi monumentet e historisë së lavdishme të kombit ndaj edhe s’mund të mos bëhemi bashkudhëtar në vargun e tij poetik“tha z.Qamil Faniqi duke lexuar edhe disa strofa poezish qe i kishin lënë mbresa të veçanta. z. Faniqi foli për brendinë e librit,konstruktit te tij si dhe tematika me shumë sfidat e jetës të cilave poeti ju qëndron vertikalisht.

“Liman Zogajt mund të nxirret konkludim së në letrat shqipe po bëhen gjurma të cilat koha do ti vulos në historikun e vetë letrar, në kulturën tonë kombëtare”.(Q. Faniqi).

Pastaj për librin e autorit Avni Bellaina” Harmonia e shpirtit” referoi poeti ,Shaban Cakolli. Libri i z, Bellaina është me tematikë te re në literaturën tonë,me tematik nga mendimi pozitiv, qe trajton çështje ontologjike të njerëzimit, ku njeriu është si qenia me e vetëdijshme e universit, njeriu është kompjuteri më i mirë në botë, thotë autori . Autori përpiqet të na dëshmon se mendimi pozitiv është rruga me e mire qe njeriu ta zbuloi vetveten,e pastaj të zgjidh drejt problemet e jetës.

Z. Liman Zogaj ju dha fjalën autorëve qe të prezantohen dhe të lexojnë apo flasin diçka nga veprimtaria e tyre. Martin Çuni u ndal shkurtimisht të gjuha shqipe dhe përkushtimi i ynë për te, e sidomos kur kemi mundësi ta përdorim gjuhën tonë shqipe mos të përdorim gjuhë tjetër.

Pastaj Liman Zogaj lexoj poezi nga veprimtaria e tij, ndërsa Avni Bellaina tha se me këtë libër po dëshmoj se shqiptarët nuk janë vetëm luftëtar te mirë por edhe si njerëz qe njohin dashurinë shumë mirë. Sabahate Byci lexoj dy poezi nga libri i botuar te cilat siç tha ajo “dalin nga zemra”.Poezi nga libri “Përkushtime” e H. Haxhosaj kushtuar Din Mehmetit me rastin e 80-vjetorit te tij lexuan Dibran Demaku dhe Pal Sokoli. Ne fund të takimit Kryesia e Lidhjes se shkrimtarëve në Gjermani ju bashkua reagimit të akademive tona shqiptare rreth Enciklopedisë së Maqedonisë duke e quajtur provokim zyrtar të shtetit maqedon.

Lidhja e shkrimtarëve,artistëve dhe krijuesve shqiptar,në Gjermani gjerë me tani ka promovuar mbi pesëdhjetë libra të autorëve tanë në mërgim në ketë shtet, ka motivuar dhe po motivon autor te rinj nga mërgata të shkruajnë dhe të botojnë vepra të reja, siç ishte rasti me disa nga autoret e këtij takimi. Veprimtarin do ta vazhdoj edhe më tutje kemi në program promovimin e tre librave tjerë, dy të poetit Dibran Demaku dhe një të politikologës, mr. Kreshnike Mehmetaj „Kosovos Weg in die Unabhëngigkeit“(Rruga e Kosovës kah pavarësia), deri ka fundi i këtij viti.

“Sa lutësh për dritë, më mirë ndez një qiri” thoshte Nëna ynë e madhe;nëna Terezë, kështu qe edhe në sado pak aktivitete qe po bëjmë në mërgatë gjermane po lejmë gjurmë të artit dhe letërsisë shqipe.

Autorëve ju urojmë suksese të reja

Samstag, 19. September 2009

INTERVISTËME Z:ADEN GEABOVCI

Intervistë me zëvendësministrin e Transporteve

dhe Telekomunikacionit të Kosovës

zotin Adem Grabovci





Asllan Dibrani





Me një bugjet aktual çfar mbretron sot ne Kosovë dhe pas një ekonomie të rrenuar pas luftës, Qeveria e Kosovë është duke bërë veprime gjigante në hapjen e rrugeve të reja ku brenda vitit i shtroj dhe osfalltoj rreth 618 km rruge me një ifrastrukturë shumë moderrne . riparoj dhe ndertoj qindra shkolla , bëri një histori epokale për një kohë të shkurtër. Sot Qeveria e Kosovës ka me qindra intelektual që kanë krijuiar nje imazh politik siq është zoti Fatmir Limaj si ministër i Transporteve dhe Telekomunikacioneve të Kosovës, sipas dinamikës së punëve ne teren rrjedh mendimi se zoti Fatmir Limaj ,Adem Grabovci zëvndësministër i Transportit dhe Telekomunikacionit me stafin e tyre janë duke bërë hapa gjigant drejt zhvillimit të Kosovës ku sipas kësaj, po del se tani për tani po kryhen kryevepra për brezin e ardhshëm dhe janë ma te sukseshmit deri me tani.

Shkas i nje interviste me zotin Adem Grabovcin njeriun me nje influencë , me një vizion kombtar në veprime njeriu i zyres , i qeverisë , edhe i terenit duke i percjellur zhvillinimin e rrugëve në praktikë, në baltë, pluhur por edhe në shi vetëm e vetëm që të jetë afër projekteve të urave, nenkalimeve,mbikalimeve rretheve udhëkryqeve në aksin rrugor Prishtine- Sllatinë por dhe ma gjërë në rajonin e Kosovës,duke përcjellur finalizimin perfundimtar të kësaj rruge shumë të rëndesishme për

Kosovën.

Pyetja e jonë: Zoti zëvendës- ministër, sipas dinamikës së aktiviteteve të punës pikërisht në aksin rrugor Prishtinë -Aeroport shifet së është duke u bërë një finalizim përfundimtar i asaj rruge. A mund të na flisni diçka në këtë drejtim?

Përgjigjie: Së pari ne jemi duke punuar me përkushtim dhe në mandatin tonë të qeverisë duke u mbështetur në përvojen e disa shteteve tranzitcionale duke i kombinuar interesat e shoqërisë sonë në Kosovë. Ne si qeveri kemi parë të nevojshme që ti përkushtojmë ma shumë zhvillimit dhe infrastrukturës rrugore si domosdoshëmeri paraprake e sektorëve tjerë në

Adem Grabovci në zyre

ekonomi. Një infrastrukturë të shëndoshë të lirë që pa këtë segment organizimi nuk mund të bëhët fjalë për një zhvillim të mirëfillt të ekonomisë në fusha të ndryshme të biznesit ,duke përgaditur një siguri edhe për investitorët e huaj ku kemi ardhë në përfundim që të fokusohemi në infrastrukturen rrugore.



Pyetja jonë: Kur pretendoni që të jetë e përfunduar rruga Aeroport- Prishtinë?





Ndërtimi i rruges të Ura e lumit Vragoli Aksi rrugor Prishtin-Aeroport-Slatinë në urën ma të madhe në

këtë rrug lumit ku shpesh është vërshuar



Përgjigjie: Ne pretendojmë që ta realizojmë marrëveshjen kontraktuese në mes qeverisë dhe firmave që kanë fituar tenderët në ndërtimin e kësaj rruge ku tani jemi në fazën përfundimtare. Ne e bëjmë inspktimin e përditëshem sikur se patë edhe vet dje në teren. Kohë pas kohe i percjellim punimet, mirrëmi edhe me pronat e pronarëve buzë rrugës. Jemi përpjekur që të jemi afër pronarit më qellim të shpronsimit për dëmët që ju kanë krijuar në pronën private.I falimnderoj të gjithë qytetarët për mirëkuptimin që kanë shprehur për interesin

shoqëror por edhe interesave të tyre.



Pyetja jonë: Kur mendoni ju si njëri kompetent i Transporteve dhe Telekomunikacionit së do të fillojnë qarkullimi i automjetëve me autotarga të Kosovës jashtë shtetit, qarkullimi i mjetëve të rënda si element zhvillimi për ekonomin e Kosovës në eksport -import dhe ndikimi i Serbisë si shtet fqinj që përkufizohet me Kosovën



Adem Grabovci me nje grup ingjinjerësh duke diskutuar projektin Aksi rrugor Prishtin-Aeroport-Slatinë afer lumit ku shpesh jen

në terrën të ura e lumit ku eshtë një nder pikat ma aktuale në këtë aks kreu probleme nga vershimet e uijt.

rrugor qe pritet te bëhen permesime në interesin e qytetarve për

rregullimin e dalje hyrjeve të disa fshatrave këtë pikë udhëkryqi



Përgjigjia: Ne jemi duke zhvilluar takime me shtete të ndryshme regjionale që ti nënshkrujmë disa marrëveshje pikërisht në fushën e transporteve me që akoma, Kosova nuk e ka fituar të drejtën që të jetë anëtare e shteteve të zhvilluar por më gjithëatë kemi mbërri suksese të mëdha që Kosova u bë antare te bankës botërore dhe disa segmente të tjera. Kosovës janë duke ju hapur rrugë të reja, mirëpo kjo po mvarët edhe nga aktiviteti i yn, dhe jamë shumë i bindur që angazhimi ynë i institucioneve dhe i qeveritarëve nuk do të mungojë në këtë drejtim. Besoj që Kosova shumë shpejt do të jetë anëtare e shumë strukturavendërkombëtare, ndërsa sa i përketë Serbisë nuk jemi të shtresuar edhe me përpjekjet e saj që të pengoj. Ne kemi programët tona, detyrat tona dhe nuk do të humbasim kohën me klithjet e Serbisë që përpiqet t'i krijoj pengesa Kosovës. Serbia është e pafuqishme në fushën ekonomike në atë politike që ti rezistoj popullit të Kosovës me një ritëm aqë të fuqishem ndërkombëtar. Është shqetsuese pakë a shumë rasti i propagandës serbe që kanë një përkrahrje tek një spektër i vogël shtetësh por më kalimin e kohës do te evitohet edhe ky zemërim dhe klithje e zhurmshme por pa zë e disa çarçeve të Serbisë.



Pyetja jonë: Edhe vetë jamë emigrant dhe jetoj në Gjermani dhe shtrohet pyetja çarë faktori është emigracioni shqipëtar për zhvillimin ekonomik kulturor politik të Kosovës dhe a është anashkaluar faktori emigrant në qeveritë e Kosovës , a shfrytëzohët sa duhet potenciali i emigracionit shqipëtar?



Përgjigjia: Ne e vlerësojmë shumë lart faktorin emigracion, sepse kemi një forcë shumë të madhe. Në të kaluaren ka qenë një ndër faktorët kryesor, pikërishtë në kohën e luftës edhe të para luftës që ka pasur nikim shumë të madhë në vetëdisimin e qytetarëve të vendit, ka mbajtë të ndezur ndjenjen e dashurisë ndaj atdheut deri në çlirimin e vendit, ajo morri pjesë drejtpërzdrejt në fushëbeteja por nuk e kurseu vetën as materialisht. Kanë ndikuar në ndërkombëtarizimin e çështjes së Kosovës. Unë mendoj që qeveria e Kosovës nuk e anashkalon mërgaten. Qeveria e Kosovës ka si synim që të krejtoj kushtë që të këtë edhe kontakte edhe me të përaferta me mërgatën shqiptare. Ne i vlersojmë shumë lart potencialin që egziston në mërgaten shqiptare qoftë intelektual politik apo financjar. Kisha t'ju bëjë thirrje emigracjonit shqiptar që ta kuptojnë realitetin se ne kemi vetëm një vit jetë nën ambrellën e pavarësisë. E dimë që nuk kemi pasur mundësi që të plotësohohën gjitha dëshirat e mërgimtareve. Mërgata shqiptare meriton një përkrahje të fuqishme dhe konsiderohet të jenë faktor ma dominante edhe në të ardhmen. Konsideroj se emigracioni shqipëtar do të jetë një udhërrefyes dhe flamurtar i zhvillimit dhe lulëzimit të Kosovës pa marrë para sysh së ku jemi duhët ta krijojmë unitetin e bashkëkimit të gjitha forcave tona.



Pyetja jonë: Në emigracionin shqiptar egziston një numër i madhë biznesmenësh që kanë një kapital a thua është shfrytëzuar ky kapital sa duhët a u bë një siguri e plotë për investitorët shqiptarë dhe ata të huaj?



Përgjigjia: Unë mendoj së do të jetë shumë pozitive që ai shqiptar që derdh këtu kapitalin konsideron që ka derdh në vendin e vetë. Është një gjë e veçantë se ai kapital do të jetë i dyfishtë si kapital i një shqiptari kapital i cili sillët dhe mbetet prapë në Kosovë ku është një produkt i dyfishtë në krahasim me një investitor të huaj që kapitalin e tërheqen nga Kosova. Kosova dot të jetë një vend atraktiv dhe tërheqës për shumë biznesmen gjerman, italjan, zvicërran, turq etj, kështu që rrjedh mendimi së kur ata kanë interesa atëherë shqiptarët nuk duhët të hezitojnë në investitimët e tyre por duhët të investojnë dhe të na ndihmojnë qe ta zhvillojnë vendin familjen edhe shoqërin kosovare.



Pyetja jonë: çka mendoni për aksin rrugor Prizren Merdare që është duke u përfolur për fillimin e punimeve edhe të kësaj autostrade që ti bashkëangjitet autostradës Durrës - Kukës, a mund të jetë si faktor për zhvillimin dhe turizmin dhe ekonomisë në Shqipëri , ku ka sinjale shumë pozitive sipas vlërsimit të një emisjoni televiziv gjerman SAT.1-" Das Magazin "këto ditë e rradhiti Shqipërinë numër një për turizmin e vitit 2009 për shtetet e Europës sipas vlerësimit në higjenë, ushqim, çmime, bregdetit me pasurit e tij, etj, Saranda fitoj çmimin e parë në krahasim më shtetet rajonale dhe ju bëri thirrje publike 80 milion gjermanve që në vitin tjeter pushimët ti bëjnë në Shqipëri.



Përgjigjia: Pa dyshim se segmenti rrugor Mërdare -Prizren- Durrës ka një rëndësi shumë të madhe. Do të ndikoj jo vetëm në zhvillimin nacional por ndikimi do të jetë edhe në nivelin regjional, sepse do ti hapet një përspektivë e re regjionit europian me detin shqipëtar. Deti i Shqipërisë është jashtëzakonisht më rëndësi jo vetëm për Kosovën por edhe për vende tjera prandaj kjo rrugë mundëson

Adem Grabovci duke sqaruar projektin i rruges Prizren-Merdare

një komunikim sa ma të shpejtë dhe sa më të sigurt për gjitha vendet rajonale, duke u gershetuar edhe intereset tona kombëtare. Këto segmente rrugore do ta sjellin një rritje të zhvillimit ekonomik më të dy vëndet. Deti është një pasuri e atij shteti që posëdon .Shumë luftra janë zhvilluar gjatë historisë ndermjet popujve për këtë kapital natyror. Ne shqiptaret sipas vetënatyres jemi dhe një kombë dhe kem një kultur prandaj ne do të kemi dalje në portin e Shëngjinit që sipas shtrirjes geografike i përgjigjet eksport- importit të Kosovës. Siç jeni të njohur edhe ju qeveria e Shqipërisë ka shprehë gatishmeri që porti i Shëngjinit të kaloj në shërbimin dhe pronsinë kosovare. Ky aks rrugor që do të fillojmë së shpejti mërdare -Prizren do të jetë një faktor shumë i rëndësishem edhe për zhvillimin e turizmëve në Shqipëri .



Pyetja jonë: Dhe pyetja e fundit : Sipas disa zërave të publikuar në kohë të fundit nga forcat opozitare thuhët që qeveria aktuale është një Qeveri e asfalltëve, rrugve, një Qeveri e korruptuar e papërspektivë dhe jo produktive mendimi i juaj?



Përgjigjia: Ne vërtet kemi një opozitë jo të përgaditur sa duhët dhe ne sipas provojeve të shteteve përendimore ne duhët të jemi koperativ dhe ta kuptojmë së opozita lunë një rol shumë të rëndësishem në një shtet merret me kritika duke sygjuruar rrugë më të mira për zhvillimin e vendit duke dhëne ide të reja më të avansuara, kritikon dhe bënë garë së bënë pë punën më mirë, por te na është e kunderta, ai njeri që punon kritikohët nësë nuk punon dihët. Nuk e kamë ndërmend të mirrëm me qendrimen e tyre sepse nuk është serioze dhe nuk është nje opozitë e mirëfillt, i mungojnë idetë është një fatkëqësi shumë e madhe së pari për vetë atë pjesë të opozitës që përpiqet të kritikoj ti paraqet gjërat vetëm zi. Ne si qeveri kosovare vërtet kemi bërë vepra të mëdha për një përudhë shumë të shkurtër në infrastrukturë e rrugëve në sistemin energjetik edhe në atë kultur, por me gjithatë nuk jemi të kënaqur sepse ne pretendojm shumë ma shumë.Opozita ka nje mungesë të programit , nje mungesë te vizionit.I kisha bërë thirrje qe t'ju gëzohen të gjitha rezuiltateve,të gjitha të mirave që krijohen ne këtë vend .Të heqin dorë nga abuzimet dhe sabotimet qe i bëjnë vendit duke krijuar hendeqe te pa krye për vetën e vet dhe për shoqerinë.Nje pjesë e tyre ka qenë ne qeverisje nje kohë por nuk krijoj kurrfare bindje serioze për qeverisje, Unë kisha t'ju bëjë thirrje të gjithë qytetarëve qe t'i bëjnë disa krahasime se kush ishte ajo qeveri dje dhe çka bëri për ta, dhe ta shohin këtë të tanishmen se ç'po bënë ne interesin e qytetyrit me qëllim të kuptimit të realitetit për të nesërmen e tyre.Reagimi i tyre ,kritikat e tyre jane të pa venda dhe dihet se synimi i tyre eshte të vijne në pushtet ,por mos te harrojmë se në pushtet ma nuk vihet me dhunë ,nuk mund te vijn në pushtet duke i imponuar qytetarit të vendit gjëra që nuk i deshiron.Qytetari kosovar sot eshte i vetdijshëm që me llafe pazaresh nuk mund ta fitojnë perkrahjen e tyre.Qytetari kosovar nuk mundet me ja dhëne votën nje qeveritari të deshtuar njeherë,sepse do ti krijoj humbje vetvetes familjes se tij , rrethit dhe vendit.Unë jamë shumë kënaqur qe Kosova sot ka nje qeveri gjithëpërfshirëse nga forca te shendosha intelektual me nje vizion kombtar që të krijojm nje rrespekt te çdo qytqtar,e ndiej veten krenar me këtë staf qeverisës në çdo komunë , ne çdo rreth jemi zotuar që të jemi te barabart ne investime si ne infrastrukturë ,ekonomi ,kulturë pa bërë dallime lagjëje, fshati ,qyteti apo komune.



Shkrimi dhe fotot nga Asllan Dibrani

Prishtinë 19.09.2009

Donnerstag, 17. September 2009

DITET E NAIMIT


POETI FRĖNG LIONEL RAY - LAUREAT I ĒMIMIT “NAIM FRASHĖRI”

Tetovė, 16 tetor 2009
Laureat i Ēmimit letrar "Naim Frashėri" tė Edicionit XIII tė Festivalit Ndėrkombėtar tė Poezisė "Ditėt e Naimit" ėshtė poeti i madh freng Lionel Ray. Ky ėshtė vendim i Jurisė sė Festivalit, i pėrbėrė nga kryetari i jurisė prof.dr. Agron Tufa (Shqiperi), dhe anėtarėt Skender Sherifi (Belgjikė) dhe Ndue Ukaj (Kosovė).
Nė kėtė edicion Drejtoria e Festivalit, laureatin e sivjetshėm Lionel Ray do ta shpall edhe Anėtar Nderi tė Festivalit.
Laureatė tė mėhershėm tė kėtij festivali janė emra tė njohur si: Ismail Kadare (Shqipėri), Abdellatif Laabi (Marok), Desmond Egan (Irlandė), Thomas Tidholm (Suedi), Manlio Argueta (Salvador), Peter Poulsen (Danimarkė) etj.

Edicioni i XIII i Festivalit Ndėrkombėtar tė Poezisė “Ditėt e Naimit” do tė mbahet prej 15 – 18 tetor nė qytetin e Tetovės.
Kėtė e bėri tė ditur nė konferencėn per shtyp, tė mbajtur mė 15 shtator, nė Qendrėn kulturore nė Tetovė, drejtori i Festivalit Ndėrkombėtar tė Poezisė "Ditėt e Naimit", Shaip Emėrllahu.

Nė vazhdim, ai lexoi njė biografi tė shkurtėr tė fituesit, ku ndėr tjera theksoi se poeti Lionel Ray ėshtė poet i shquar i letėrsisė bashkėkohore frėnge. Robert Lorho (Lionel Ray) ėshtė pedagog i letėrsisė moderne dhe profesor nderi i shkollės sė lartė. Ka dhėnė mėsime tė letėrsisė franceze nė Paris nė klasa pėrgatitėse pėr shkollėn e lartė elitare ENS-nė.
Sė pari botoi me kėtė emėr tri vėllime me poezi, mes tė cilėve Légendaire (Legjendar), nė shtėpinė botuese Seghers, libėr pėr tė cilin u shpėrblye me ēmimin “Guillaume Apollinaire” mė 1965.
Robert Lorho merr pseudonimin Lionel RAY mė 1970 me rastin e botimit tė poezive tė reja tė prezantuara nga Aragon nė “Les Lettres Franēaises”.

Lionel Ray pėr tėrė opusin e tij letrar ka marrė ēmimin “Goncourt” tė poezisė mė 1995 dhe Ēmimin e Madh tė poezisė tė Shoqatės sė Letrarėve tė Francės mė 2001. Shumica e librave tė tij me poezi janė tė disponueshėm nė shtėpinė botuese “Gallimard”.
Ėshtė edhe autori i librave te artit dhe dy monografive nė shtėpinė botuese “Seghers”, njėra kushtuar Rimbaud-it, tjetra Aragon-it (prezantimi dhe pėrzgjedhje shkrimesh, koleksioni “Počtes d’aujourd’hui”).

Ka qenė anėtar i Komitetit drejtues tė revistės Action poétique (Aksion poetik – 1973-200) dhe i gazetės mujore Aujourd’hui počme (1998-2007). Momentalisht ėshtė presidenti i Akademisė “Mallarmé”, anėtar i Akademisė Europiane tė Poezisė dhe i komitetit tė revistės Europe.

Nė vazhdim, kryetari i jurisė, dr. Agron Tufa tha se, Linonel Ray ėshtė njė figurė e madhe e poezisė moderne franceze dhe europiane, qė me krijimtarinė e tij e ka mahnitė kritikėn franceze, pėr shkak tė modernitetit tė vargut dhe substancės sė poezisė. Lionel Ray ėshtė njė ndėr poetėt mė novatorė tė sotėm. Kėrkimi dhe eksperimenti i tij poetik shkon nė njė ballafaqim me misterin e lashtė dhe semantikėn trashedentale tė fjalės, metamorfozėn e saj nėpėrmjet njė aventyre spektakolare tė diskurseve dhe mikrodiskursve. Fushat semantike tė poezisė sė Rayit janė tė nginjura me referenca dhe asociacione tė holla, shpesh herė ironike e parodike. Fjala si element krijimi nė poezinė e Lionel Rayt zbulon dhe zhvesh botėrat nga perdet mbėshtjellėse pėr tė mbėrritur nė thelbin lucid qė e modelon botėn nė pirgje vegimesh dhe imazhesh. Poezia e Reyit ka gėrshetuar pėrvojat avangardiste e moderniste, qė nga poezia postsimboliste e surrealiste, deri tek hulumtimi i formės dhe entropia e gjuhė!
s. Eksperimentalizmi i poezisė sė Linel Rayit pėrbashkon ontologjinė ekzistenciale me ndjenjėn bashkėkohore tė njė lirizmi human.

Temat e kėrkimeve tė mėdha tė Lionel Rayt, janė zbulimi i misterit dhe identitetit njerėzor “kush jam, ēfarė jam, pse jam, ēfarė pėrfaqėsoj nė kėte botė, kush ėshtė ai tjetri qė bunė brenda meje, etj”. E gjithė kjo metafizikė, e pėrthyer nė vargjet e njė lirizmi ekstatik, pėrbėn variacionet e identitetit kompleks njerėzor, ku ndoshta njeriut i duket vetja njė qenje e huaj apo e tėhuajėzuar, e pa zbuluar, projektim i unit ku mendon se ėshtė subjekti lirik, por qė nė fakt prek kufijtė e zbulimit tė njė identiteti tjetėr. Poezia e tij e ka njė lloj tejdukshmėrie, nėpėr tė cilėn frymon njė bukuri e distancuar, njė dukshmėri qė mundohet tė shprehė tė pa dukshmen e mishėruar me fjalėn, formėn, vargun poetik, qė finalizohet te konkluzioni:

“Une jam ato fjalė qė po i shkruaj! Jam misteri, enigma e atyre fjalėve, jam ēfarė thonė ato fjalė, por ndoshta edhe mė shumė se sa nuk thonė ato!”-tha kryetari jurise Agron Tufa.

Nė edicionin e sivjetėm ardhjen e kanė konfirmuar 40 poetė nga 25 vende tė botės: Kanada, ShBA, Islandė, Holandė, Danimarkė, Belgjikė, Estoni, Finlandė, Gjermani, Francė, Jordani, Itali, Izrael, Palestinė, Turqi, Hungari, Kroaci, Greqi, Bullgari etj.

Sikurse nė tė shkuarėn, edhe sivjet Drejtoria do tė botojė antologjinė me poezi tė poetėve pjesėmarrės.

Edhe programi i kėtij edicioni do tė jetė i larmishėm. Nė kuadėr tė tij, do tė mbahen disa orė letrare, do te behet perurimi i laureatit te sivjetshem, do te hapet ekspozita e piktoreve nga ballkani me titull “Pelikani”, do te promovohen libra, do te vizitohen lokalitete kulturore dhe historike etj.

Artan Arsllani

Samstag, 12. September 2009

Sabri KiÇmari dekretohet ambasador ne Austri


Biografia

Dr. Sabri Kiçmari ka lindur më 14 shtator 1967 në Gurash (LLadofc) të Besianës (ish Podjevës). Shkollën fillore e mbaroi në Besianë, kurse atë të mesme në Qendrën Mjekësore „Ali Sokoli“ në Prishtinë. Në moshën 14-vjeçare, për shkak të veprimtarisë së fshehtë në përkrahje të demonstratave të vitit 1981, në tetor të vitit 1981 burgoset nga regjimi i atëhershëm.

Pak pas regjistrimit të studimeve, në shtator të vitit 1988, u detyrua të hedhej në ilegalitet, meqë kërkohej të arrestohej nga regjimi i Beogradit për shkak të veprimtarisë antipushtuese. Në vitet 1988 – 1989 ai udhëheq LPRK, si sekretar organizativ i Komitetit Drejtues (Provizor), së bashku me Fadil Vatën, Afrim Zhitinë, Beqir Beqën, Bardhyl Mahmutin etj. Si pjesëtar dhe udhëheqës politik i „Çetës së Llapit“, Sabri Kiçmari merr pjesë në organizimin, planifikimin dhe kryerjen me sukses të një numri demonstratash dhe aktivitetesh tjera kundër pushtuesit në Llap, Drenicë, Prishtinë dhe vende të tjera të Kosovës. Në demonstratën e 30 majit 1989 ai, së bashku me Ali Ajetin dhe shokë të tjerë, ishte një nga organizatorët kryesor, me ç’rast bie heroikisht dëshmori Ali Ajeti, të cilit i gjendet pranë deri në momentet e fundit të rënies së tij. Pas rreth një viti të qëndrimit në ilegalitet, në gusht të vitit 1989, me vendim të Komitetit Drejtues të Lëvizjes largohet jashtë vendit së bashku me bashkëluftëtarët e tij.

Pas vendosjes në Gjermani vazhdon veprimtarinë e tij politike në kuadër të Lëvizjes Popullore të Kosovës si anëtar i Këshillit të Përgjithshëm të LPK, si sekretar i Nëndegës së LPK për Gjermani dhe së fundi edhe si kryetar i LPK për RFGJ. Në tetor të vitit 1998 emërohet Përfaqësues për Marrëdhënie me Jashtë i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës kurse në prill të vitit 1999 edhe përfaqësues Diplomatik i Qeverisë së Përkohshme të Kosovës për Austri, detyra të cilat i kryen deri në përfundim të luftës. Në këtë detyrë punon me intesitet të lartë në informimin, përfaqësimin dhe mbrojtjen e fjalës, interesave dhe të drejtave të luftëtarëve të lirisë dhe gjithë qytetarëve të Kosovës në qindra takime me ministra shtetesh, diplomatë dhe gazetarë.

Pas luftës emërohet për një periudhë të shkurtër kohore këshilltar diplomatik i Kryeministrit të QPK dhe bashkëdrejtues i Departamentit të Pushtetit Lokal në Këshillin Tranzitor tä Kosovës.

Sabri Kiçmari në vitin 1994 i regjistron studimet për shkencë politike, sociologji dhe filozofi në Universitetin e Bochumit (RFGJ). Pas intensifikimit të aktiviteteve diplomatike në mbështetje të luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës detyrohet që për dy vite me radhë (1997 – 1999) t’i ndërpresë studimet. Në vitin 2000 kthehet sërish në RFGJ dhe ju përkushtohet studimeve të lëna përgjysmë duke i përfunduar me sukses ato. Më 12 dhjetor 2001 mbron me sukses magjistraturën për filozofi politike në Universitetin e Bonit (RFGJ). Më 12 qershor 2007 mbron me sukses disertacionin po ashtu në Universitetin e Bonit.

Për katër vite me radhë (2001 – 2005) punoi si analist në Institutin për Analizimin e Mediave në Bon. Që nga Marsi i vitit 2006 është ligjërues në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Prishtinës. Në tetor të vitit 2006 është emëruar ligjërues dhe prodekan i Fakultetit të Politikës Ndërkombëtare dhe Diplomacisë në Kolegjin Universitar „Victory“, kurse tani e kryen edhe detyrën e prorektorit pranë këtij Universiteti.

Ka publikuar një numër të madh artikujsh, punimesh dhe analizash në revistat „Zëri i Kosovës“, „Interesi nacional“, „Zëri“, „Politika dhe shoqëria“, „Studime sociale“, pastaj në të përditshmet „Koha ditore“, „Epoka e re“, „Infopress“ etj. Në mars të vitit 2004 është botuar libri i tij i parë „Drejtpeshimi“ nga Shtëpia Botuese “Koçi“ (Tiranë).

Që nga tetori i vitit 2002 është anëtar i Shoqatës Gjermane për Filozofi, kurse nga fillimi i vitit 2007 anëtar i Institutit të Sociologjisë në Tiranë.

Pas kthimit të tij në Kosovë, në tetor të vitit 2005, është zgjedhur anëtar i Kryesisë së Partisë Demokratike të Kosovës, kurse për zgjedhjet e 17 nëntorit 2007 është nominuar kandidat në listën e PDK për Kuvendin e Kosovës.

Sonntag, 9. August 2009

STREZOVCI


PËRURIME FSHATRAVE RRUGË TË REJA(KRILEVA)
JU NJOHIM ME FSHATRAT TONA

Njeri nder fshatrat e komunes se Dardanes(ish-Kamenices) eshte fshati Strezovc.Ky fshat kishte si prioritet nje zhvillim me cilesor nga se si begati kishte pasurine nentoksore te Sintermagnezitit.Kjo xehe nxirrej ne Strezovc dhe bartej ne Dardane,dhe kjo ndihmoj asfaltimin e rruges Dardane-Strezovc.Si rezultat i kesaj rruge te asfaltuar edhe autobusi qarkullonte disahere ne dite dhe u mundesonte shkuareje-ardheje punetoreve te ketij rrethi dhe nxenesve qe mesimet i ndiqnin ne Dardane.Strezovci kishte shkollen e plote fillore, mesimin te cilin e ndiqnim edhe ne nga se ne shkollen tone ne Krileve kishte vetem kater klase te fillores.Nxenesit qe udhetonin nga Krileva,Kremenata,Gregjeniku….. benin nje mesim ne kushte mjaft te veshtira,nga se udhetonin me se14 km rruge ne dy drejtimet.Ne Strezovc kishte edhe nje ambulance,me teper shitore mallerash te produkteve te ndryshme dhe i lehtesonte nevojat e banoreve te fshatrave per rreth,aty ishte edhe nje biblioteke shkolle,posta,nje sharre per perpunimet e drurit…..Sot Strezovci thuajse ka ngelur ne vend numerim,ka kohe qe nuk jane investuar mjete per asnje zhvillim te ketij fshati,rruga e asfaltuar eshte demtuar shume,nuk eshte meremetuar,xeherorja thuaj se eshte ne mbyllje e siper nga se xehja e nentokes thuajse eshte nxjerrur e tera,shume banore te papunesuar,disa prej tyre jane shperngulur.Sot Strezovci ka mbetur nje fshat i vjetruar,me pamje te mjegulluar ndertimi,vend i cili meriton qe organet komunale te i japin nje hov zhvillimi mirepo si duket ka rene ne vesh te shurdher.Zeri i Strezovcit therret per nje rindertim,ndofta dikush do te e degjoi.20906790.jpg

vendlindja ime






DITËVE ME DIELL
NETËVE ME HËNË
NJË LOT NË BEBËZ
PËR MALLIN TËND
TË DUA TOKA IME DARDANE
Ç´MË VYAN JETA
PA PRANINË TËNDE?
NË TRUALLIN TËND TË PREHEM NË VARRE
MË MBANË SHPRESA PËR RINGJALLËJE

Samstag, 8. August 2009

kalavesh leshi


Parodi:

KALAVESH LESHI

Jam poeti Kalavesh Leshi ,

M’ njeh rrethina, m’ njeh krejt sheshi .

Dal n’ qytet si padishah –

Një çantë t’ madhe e mbajë mbi krah !

Prej se i shkrova ca vargje n’ letër –

Lëshova flokë e lëshova mjekër !

Ju betohem n’ qiell e n’ tokë –

Kurrë ma krehër nuk kam shti n’ flokë !

Po sa e shkrova një poezi –

Mora rrugën , shkova n’ xhami ,

Lypa hoxhën dhe myezinin ,

Me m’ ia bë mjekrës - AMININ !

Kurrë ma s’ dola para pasqyrës ,

Kurrë s’ i rashë ma brisk - fytyrës ,

Kurrë ma s’ shkova as te berberi ,

Veç me u bë artist për seri !

Kam rritë flokët si bashkë leshi –

Për me m’ njohtë mileti e sheshi !

Ky imixh ka shumë mesele –

Si ogiçi përmbi dele !

Flokët bistek i lidhi shpinës –

Si gërshetat e Eminës !

Po bëjnë seri kullat e gurit –

Hije i paska bisteku burrit !

Kur po dal n’ korzo kah terri –

Krejt çarshia po bëjnë seri !

M’ këqyrin fëmija e krejt mileti –

Ja, ky është Kalavesh Poeti !

Mu ka rritë mjekra dredhë – dredhë ,

S’ po kam vend kah me e përmbledhë !

Ja kam nisë me e krehë përpjetë –

Kështu e ka poeti këtë jetë !



Krejt dynjaja me kokë t’ shëndoshë –

Krehin mjekrat për te poshtë !

Por , unë kam halle n’ këtë jetë –

Andaj , mjekrën e krehë përpjetë !

Për mbulesë t’ thinjave e surave –

Po përdori bojë të kundrave !

E ngjyej mjekrën , i ngjyej flokët –

S’ dua t’ zbardhëm , sikur shokët !

Gjilan, më 07.08.2009. Demir KRASNIQI

Samstag, 1. August 2009

NGA TRADITA JONË




Nga tradita jonë :

MOTRAT MUSTAFA – KËNGËTARE ME TRADITË DHE KULTURË UNIVERSALE KOMBËTARE

Dasmat dhe ahengjet popullore sot

Sezoni i pushimeve verore në periudhën prej datës 15 Korrik deri më datën 15 Gusht, ka shumë vite që është shndërruar në sezon të dasmave, fejesave, martesave, konagjeçeve , synetive dhe ahengjeve tjera familjare .

Këtë sezon e ka imponuar realiteti kohor mbi trojet shqiptare, nga se të pakta janë ato familje të cilat nuk i ka prekur virusi i kurbetit, apo mërgimit. Por, edhe ato pak familje të cilat nuk i ka prekur ky virus, nuk kanë shpëtuar pa u prekur në rrethin e gjerë familjarë, në rrethin miqësor dhe në rrethin e ngushtë shoqëror .

Andaj, në kushtet dhe rrethanat e krijuara nga virusi i kurbetit, në ditët e sotme është e pa mundur që ndonjë familje ta organizojë ndonjë aheng familjarë, dasmë, fejesë , apo ndonjë ceremoni tjetër tradicionale familjare dhe të mund t’i tubojë të gjithë rrethin familjarë, rrethin miqësor, apo rrethin shoqëror, nga se shumica e njerëzve tanë janë tretur anë e kënd rruzullit tokësor, duke bredhur rrugëve të kurbetit të zi, duke kërkuar punë dhe kushte më të mira për të mbijetuar, duke u ndarë nga familja, vendlindja, atdheu, dasmat, vdekjet dhe nga gjithë bota e të gjallëve me të cilët kanë lindur, janë rritur dhe e kanë ndarë së bashku të ëmblën dhe të hidhurën !

Në anën tjetër, nga rrethanat e rënda ekonomike dhe papunësia e madhe që mbretëron në Kosovë, por edhe në mbarë trojet tjera etnike shqiptare, edhe ato familje që kanë ngelur të vetmuara pa një pjesë më vitale të pjesëtarëve të tyre, përkundër dëshirës së madhe të tyre që të bëjnë ndonjë dasmë martese, fejese, apo ndonjë aheng tjetër familjarë , kushtet e rënda ekonomike dhe varfëria e skajshme nuk ua mundëson që të organizojnë këso dasmash e ahengjesh, nga se kostoja e një dasme, apo ahengu familjarë, sot ka një çmim shumë të lartë .

Duke u nisur nga këto rrethana të krijuara nga koha më e re, sot familjet shqiptare janë të shtrënguara që dasmat e martesave, fejesave dhe gazmendet tjera familjare, t’i organizojnë ekskluzivisht në sezonin e pushimeve verore, gjatë gjysmës së dytë të muajit Korrik dhe gjysmës së parë të muajit Gusht, me shpresë se sado pak do të krijohen kushtet më të volitshme për t’ u bashkuar së paku një herë në vit, me më të dashurit dhe më të afërmit e tyre, nga se dasmat , as gazmendet tjera familjare nuk do të kishin kuptim, as gëzim pa praninë e të gjithë njerëzve më të afërm të familjes.

Për ta arritur sado pak këtë qëllim, familjet shqiptare janë të shtrënguara që terminet e dasmave të tyre , t’ i caktojnë së paku 6 muaj më përpara, apo ndoshta edhe një vit më përpara dasmës ! Këto termine caktohen kaq herët me të vetmin qëllim: që të kenë kohë të mjaftueshme kurbetçinjtë për t’u përgatitur materialisht dhe me dokumentacione të nevojshme për udhëtime në vendlindjet, familjet dhe atdheun e tyre.

Nga këto shkaqe, janë krijuar krejtësisht rrethana të reja në dasmat tona dhe më nuk respektohet tradita e vjetër, kur dasmat dhe ahengjet tjera familjare bëheshin ekskluzivisht ditëve të Enjte, apo të Dielave. Edhe kohëzgjatja e dasmave tona , më nuk është sikur dikur , që një dasmë zgjaste hiq më pak se tri ditë e tri netë , bile në raste të jashtëzakonshme , ndonjë dasmë zgjaste edhe me javë !

Tani më nuk shikohet se në cilën ditë të javës do të organizohen ceremonitë e dasmave dhe ahengjeve të ndryshme familjare, madje ato organizohen edhe në termine të para-ditës, por edhe në kohët e mbrëmjes , ku kohëzgjatja e ceremonive dhe ahengut zgjatë maksimalisht deri në 6 orë .

Ngarkesat kaq të mëdha dhe të dendura të gazmendeve të ndryshme familjare, kanë bërë që në këtë sezon veror, të shtohet konkurrenca e sigurimeve të lokaleve hoteliere dhe konkurrenca e sigurimeve të këngëtarëve dhe grupeve të ndryshme muzikore për argëtimin dhe disponimin e mysafirëve dasmorë .

Mu nga këto rrethana, u janë krijuar kushte ideale hotelierëve dhe grupeve artistike , që t’ i vjelin mirë organizatorët e dasmave dhe ahengjeve të ndryshme familjare, duke akorduar çmime astronomike si për shërbime hoteliere, ashtu edhe për shërbime muzikore dhe argëtim të dasmorëve . Kështu që , duke e respektuar sezonin veror që në fakt , kalon shumë shpejtë , organizatorëve të dasmave dhe ahengjeve tjera familjare, shpeshherë nuk u mbetet hapësirë për të manipuluar me përcaktimin e çmimeve, por për të tillët më e rëndësishmja mbetet sigurimi i lokaleve hoteliere dhe sigurimi i këngëtarëve dhe grupeve artistike, pa i pyetur fare për çmimin?!

Nëse bëjmë një analizë të thukët dhe një matematikë të thjeshtë rreth shpenzimeve globale të një dasme sot, na del se për to shpenzohen aq shumë para, sa mund të ndërtohet komplet një shtëpi mesatare moderne dhe e mobiluar për banim të një familjeje.

Merrni me mend kur një dasmë ka të ftuar 300- 500 mysafirë dasmorë dhe ata gjatë tërë natës hanë e pinë në hotel, apo restorant, çka të duan dhe për secilin person duhet paguar minimum nga 12 Euro, ku do të na del llogaria përfundimtare?!

Për disponimin dhe argëtimin e atyre dasmorëve, do të paguhen këngëtarë dhe orkestra me çmime prej 2500 Euro deri në 3500 Euro ! Ku janë shpenzimet tjera familjare rreth përgatitjes së dasmës në shtëpi, rrobat e nusërisë, mobilet e dhomës dhe kur të llogariten të gjitha këto të dhëna, atëherë do ta kuptojmë se çfarë shpenzimesh bëhen sot për finalizimin e një dasme familjare?!

Por, të gjitha këto shpenzime, mundime dhe përpjekje bëhen me të vetmen arsye dhe qëllim:- Që së pakut një herë në vit , të bashkohen familjet, miqtë dhe shokët për t’u parë në mes veti, për t’u çmallë, për t’u argëtua së bashku, për të këndua e vallëzua së bashku, e pastaj sërish do të vazhdojë ndarja, malli , lotët, dhembja dhe etja për t’ u parë me njëri – tjetrin plot 11 muaj deri në verën tjetër , kur nuk do të dihet se kush do të lindë, kush do të martohet, as kush do të largohet nga kjo botë ?!

Një dasmë që do të mbahet mend për të mirë dhe të mbarë

Të Mërkurën mbrëma, më datën 29 Korrik të vitit 2009, miku im, poeti popullor dhe adhuruesi i flakët i këngës dhe folklorit tradicional popullor, zotëriu Vahid Nasufi nga Kërçova , mërgimtarë në Zvicër , kishte organizuar dasmën e martesës së djalit të tij të hasretit – Arlindit me Dëshirën nga Kërçova .

Për këtë dasmë të madhe familjare , Vahidi që herët kishte rezervuar Restorantin ekskluziv “Dardania” në Kërçovë dhe krahas tij, kishte rezervuar qysh herët yjet e Estradës kosovare – Motrat Mustafa me orkestrinën e tyre , që do të kujdeseshin për ahengun , argëtimin dhe disponimin sa më të mirë të mysafirëve të tij dasmorë .

Pronari i kësaj dasme, z. Vahid Nasufi , i kishte ftuar mysafirët e tij, plot 6 muaj përpara ditës së caktuar për këtë dasmë . Kishte ftuar shumë familjarë, miq, shokë, dashamirë , jo vetëm nga Kërçova , por gjithandej trojeve dhe krahinave shqiptare, po edhe shumë miq e dashamirë nga diaspora . Numri i mysafirëve pjesëmarrës të kësaj dasme ishte vështirë të përcaktohej edhe pse salla e restorantit ishte mjaftë e madhe , dukej se po gumëzhinin mysafirët mu sikur bletët në hojet e koshiqeve të tyre .

Zoti i dasmës , bashkë me familjarët e tij, i mirëprisnin mysafirët dasmorë të rreshtuar para hyrjes së restorantit, mu ashtu si që është mikpritja tradicionale shqiptare dhe për secilin mysafir angazhoheshin që t’ i vendosin nëpër ulëset dhe tavolinat meritore.

Ajo që na ra në sy që në hyrje të restorantit e që dallonte nga shabllonet e traditave të vjetra , ishte fakti se në këtë dasmë askush nga mysafirët dasmor nuk ishte i ngarkuar me dhurata të shtrenjta e pompoze, sikur që shihej dikur në dasmat tjera , por të gjithë i kishin duart e lira dhe të zbrazura ?!

Stop dhuratave , “urimeve dhe përshëndetjeve” dasmore !

Ajo që na befasoi për të mirë dhe të mbarë në këtë dasmë, ishte thyerja e një shablloni të vjetër tradicional, nga ana e Zotit të dasmës – Vahid Nasufi , i cili për herë të parë në historinë e dasmave tona popullore , në ftesat e dërguara për pjesëmarrje të mysafirëve në dasmën e martesës së djalit të tij, pos fjalëve më të përzgjedhura që i kishte shprehur në ato ftesa, kishte bërë edhe një befasi të këndshme dhe të pa parë deri më sot , ku në një shtojcë speciale të shkruar me ngjyrë të kuqe, kishte shkruar kështu:

“Ju lutemi, që të mos na sillni dhurata dhe të mos dërgoni “urime e përshëndetje” përmes ansamblit muzikor gjatë dasmës “!

Kjo “vërejtje” nga ana e Zotit të dasmës, sikur ua lehtësoi frymëmarrjen dhe pjesëmarrjen të gjithë atyre dasmorëve dhe dashamirëve të cilët kishin marrë rrugë për në dasmën e tij në Kërçovë . Por, njëkohësisht kjo “vërejtje” u mirëprit nga të gjithë dasmorët , nga se blerja e dhuratave të shtrenjta për t’i dërguar nëpër dasma dhe porosia e këngëve në formë të “urimeve dhe përshëndetjeve” përmes mikrofonit dhe këngëtarëve të dasmës, shumë kënd e vë para aktit të kryer , nga se shumica prej tyre nuk posedojnë kushte të mira materiale për të blerë dhurata luksoze dhe për të porositur nga disa herë këngë në formë të “urimeve dhe përshëndetjeve të veçanta”, andaj edhe bien në pozita të pa lakmueshme para dasmorëve të tjerë , nga të cilët me siguri se do të ndaheshin të turpëruar dhe kokulur !

Lidhur me eliminimin e këtyre dy dukurive të praktikuara kohë të gjatë nëpër dasmat dhe ahengjet tona popullore , Zoti i dasmës Vahid Nasufi, para dasmorëve të vet e tha publikisht:

“Unë, ju kam ftuar në dasmën e martesës së djalit tim – Arlindit, për ta ndarë së bashku gëzimin tim jetësor familjar! Nuk ju kam ftuar për të iu gjobitur me të holla e dhurata të ndryshme , nga se gjatë tërë jetës sime kam punua për t’ ia siguruar jetën, kushtet dhe ekzistencën djalit tim. Kam punuar për t’ ia siguruar dasmën, shpenzimet e ahengut dhe të gjitha gjërat e nevojshme, pa e ngushtuar askënd tjetër!

Kam punua për t’ ia siguruar edhe grupin e këngëtarëve dhe orkestrinën për argëtimin sa më të mirë të mysafirëve tonë dasmorë, andaj nuk e shoh të arsyeshme që ta bllokojmë muzikën me të ashtuquajturat “urime e përshëndetje të dasmorëve tanë”, nga se jemi të vetëdijshëm se secili prej jush , jeni nisur nga shtëpitë e juaja, me dëshirat dhe urimet më të përzemërta për të na e uruar dasmën dhe martesën e djalit tonë! Prandaj, nuk ka nevojë që përmes mikrofonave të bëhen “urime”, duke shpenzuar para më kot dhe duke i vu në pozita të pa lakmueshme dasmorët të cilët nuk e kanë xhepin aq të rëndë, sa të shpenzojnë edhe për këso lloj urimesh”!

Zoti i dasmës, Vahid Nasufi , kësaj radhe i theu edhe dy shabllone tjera të praktikuara në traditat e dasmave tona popullore . Ai , nuk i lejoi mysafirët dasmorë që t’ i dhurojnë para nuses gjatë ceremonisë së vallëzimit për krah bashkëshortit të saj ! Po ashtu gjatë ahengut të kësaj dasme , nuk u lejua absolutisht as përdorimi dhe konsumimi i pijeve alkoolike !

Këto dy “ndalesa” konsiderojmë se janë shumë të mirëseardhura dhe shumë të dobishme për të gjithë dasmorët dhe organizatorët e dasmave dhe ahengjeve të ndryshme popullore .

Ndalesa e parë, që kishte të bëjë me mosdhënien e dhuratave me para, nuses gjatë vallëzimit të saj, ndikon shumë pozitivisht ndaj të gjithë mysafirëve të pranishëm dasmorë, nga se në aktet e kësaj ceremonie , shumë shpesh ka ndodhur që dikush nga dasmorët e pranishëm, të prirë nga mendja e madhe, ua kanë dhuruar nuseve nga një shumë të madhe parash, të cilat ia varnin nëpër duar e shami, për t’u reklamuar para dasmorëve tjerë, se gjoja, ata janë njerëz shumë të pasur dhe shumë të dashur të familjes së dasmorit ! Në rastet e këtilla, dhurata në para, të cilat ia dhuronin nuseve njerëzit me xhep më të hollë, ngeleshin nën hijen e atyre “më të pasurve”! Në anën tjetër, njerëzit e shtresave të varfra , dilnin nga sallat e dasmave, të skuqur, të turpëruar dhe kokulur para të gjithë të tjerëve !

Ndalesa e dytë , që kishte të bënte me mos-shërbimin dhe mos-konsumimin e pijeve alkoolike, gjithashtu është shumë e mirëseardhur dhe shumë e dobishme , nga se në një ambient të tillë ahengu familjarë, në mesin e të cilit gjenden vajza, gra, nuse, plaka, pleq, fëmijë, burra, beqarë...të lloj-lloj mentaliteti, shpesh herë mund të ndodhë që dikush prej tyre ta humb kontrollin e mirësjelljes dhe të bëjë ndonjë sjellje, apo ekses të pahijshëm , nga i cili do të ketë pasoja të pa parashikueshme dhe mund të vije deri tek prishja e dasmës !

Nga konsumimi i pa kontrolluar i pijeve alkoolike nëpër dasmat dhe ahengjet e ndryshme popullore, jo rrallë herë, ka ndodhur që të vijnë deri tek rrahjet, kacafytjet dhe përleshjet ndër më të ndryshme në mes të dasmorëve prezent . Po ashtu, nga përdorimi i tepruar i pijeve alkoolike nëpër dasmat e ndryshme popullore, në disa raste ka ardhur edhe deri tek sulmet e ndryshme në zemër të ndonjë dasmori, i cili nuk ka ditur të ndalet duke vallëzuar gjatë tërë natës, madje nën vapa të mëdha vere, derisa të tillët kanë përfunduar jetën tragjikisht nga sulmet në zemër, me ç’ rast edhe ua kanë prishur dasmat organizatorëve të tyre !

Stop muzikës dhe këndimit “Tallava” ! Stop “urimeve dhe përshëndetjeve” në dasmat dhe ahengjet familjare !

Zoti i dasmës, Vahid Nasufi, krahas angazhimeve dhe shpenzimeve tjera rreth përgatitjes dhe organizimit sa më të mirë të dasmës së tij, rëndësi të posaçme i kishte kushtuar sigurimit dhe angazhimit me kohë të këngëtarëve dhe grupit muzikor , të cilët do të përkujdeseshin për argëtimin dhe disponimin sa më të mirë të mysafirëve të tij dasmorë !

Për këtë qëllim, ai kishte angazhuar yjet e dëshmuara të këngës tradicionale popullore shqiptare, motrat: Sahide , Safete dhe Luljeta Mustafa, këngëtare këto që janë të njohura në mbarë nën-qiellin shqiptar me posedim të një tradite dhe kulture universale të artit të mirëfilltë tradicional shqiptar .

Këto motra artiste të mirënjohura për kultivimin besnik dhe ruajtjen e vlerave të këngës popullore shqiptare , në koordinim me anëtarët e orkestrinës së tyre, me pëlqimin dhe përkrahjen e pa rezervë të bashkëshortëve të tyre , kishin marrë një vendim të formës së prerë: që njëherë e përgjithmonë t’iu thonë “STOP” fenomenit të ashtuquajtur “Urimet dhe përshëndetjet e dasmorëve tanë”, si dhe njëherë e përgjithmonë t’i thonë “STOP” stilit të muzikës dhe këndimit me prejardhje rome, të quajtur “TALLAVA”, stil ky, që viteve të fundit i ka ngulfatur këngët dhe vlerat e mirëfillta të traditës muzikore shqiptare!

Motrat MUSTAFA dhe anëtarët e grupit të tyre muzikor, që me kohë e kishin bërë traditë, që gjatë negociatave me ofertuesit e tyre lidhur me marrëveshjen për muzikim në dasmat dhe ahengjet e ndryshme popullore, kushti i parë i tyre ishte që dasmorët të mos iu kërkojnë këngë dhe muzikë të stilit “TALLAVA” dhe që dasmorët të mos i bezdisin ato me kërkesa të “urimeve dhe përshëndetjeve”!

Këto kushte dhe kërkesa të motrave MUSTAFA, me kënaqësinë më të madhe i kishte mirëpritur dhe përqafuar edhe Zoti i dasmës, Vahid Nasufi nga Kërçova .

Që në hapje të programit muzikor të dasmës, motrat Mustafa , po sa ia uruan përzemërsisht dasmën Zotit të shtëpisë dhe iu uruan mirëseardhje të gjithë mysafirëve dasmorë, menjëherë iu drejtuan mysafirëve publikisht se ato në asnjë mënyrë nuk do të pranojnë kërkesa për këngët “Tallava” e as “urime e përshëndetje të dasmorëve tanë”!

Dasmorët e pranishëm pak si me habi, i mirëpritën këto kërkesa të këtyre këngëtareve të spikatura, duke shprehur në veti habinë se gjoja , këto MOTRA, nuk po i duakanë paratë dhe “bakshishet”?!

Motrat MUSTAFA, ia morën këngës duke shkëlqyer si yje të vërteta në skenë, para dasmorëve. Ato gjatë tërë mbrëmjes sa zgjati ahengu i kësaj dasme, asnjëherë nuk dolën nga binaret e këngës dhe muzikës së mirëfilltë tradicionale shqiptare .

Bukurinë dhe shijen e vërtetë të këngës, edhe më tepër ia shtonin qëndrimet e tyre modeste, buzëqeshjet dhe disponimi kulmor para dasmorëve të pranishëm, të cilët çdo këngë të tyre e mirëpriste me duartrokitje frenetike dhe me shoqërim vallëzues .

Këndimit të mrekullueshëm origjinal dhe artistik të Motrave MUSTAFA, iu jepte ngjyrë, shije dhe ëmbëlsirë orkestrina e mrekullueshme profesionale në përbërje të këtyre instrumentistëve: Enver Ibrahimi- klaviatura sintetike , Sefë Kryeziu – saksofonist dhe surlë , Sadat Elashani – kitarist dhe tonist dhe Fadil Stublla – bateri .

Të mrekullueshëm ishin edhe z. Fadil Mareci – bashkëshorti i Sahides dhe Bujar Hoti – bashkëshorti i Safetes, të cilët përkujdeseshin në vazhdimësi për teknikën e zërimit dhe atmosferën sa më të mirë të ahengut në favor të disponimit të dasmorëve dhe familjarëve të dasmorit .

Vlen për t’u theksuar se Motrat MUSTAFA, vijnë prej një çerdheje të bilbilave të këngës shqiptare dhe djepi i trimave legjendar shqiptar, pra nga Mushtishti legjendar . Ato vijnë nga një familje përparimtare, arsimdashëse, artdashëse dhe atdhetare, të cilën e përbëjnë 8 motra dhe 2 vëllezër . Pra, gjithsejtë janë 10 fëmijë të një babe dhe të një nëne.

Bashkëshorti i Sahides, zotëriu Fadil Mareci , i cili ka diplomuar kriminalistikën, lidhur me eliminimin e “Urimeve dhe përshëndetjeve” në dasmat dhe ahengjet familjare, ai thotë:

“Urimet dhe përshëndetjet e dasmorëve”, nuk e rrisin ahengun dhe nuk e shtojnë atmosferën dasmore! Përkundrazi, ato e prishin atmosferën, krijojnë nervozë në mesin e shumë dasmorëve dhe mund të sjellin edhe konflikte të ndryshme në mes të dasmorëve, apo edhe në raportet dasmorë- këngëtarë! “Urimet dhe përshëndetjet e dasmorëve” i obligojnë këngëtarët që të shmangen nga këngët e mirëfillta tradicionale dhe t’ i fusin në përdorim këngët me vlera të dyshimta, madje edhe aso të stilit “Tallava”!

Unë, mendoj se aplikimi i formës së “Urimeve dhe përshëndetjeve” në dasmat dhe ahengjet popullore, nuk i kontribuon askujt, e aq më tepër dasmorëve, apo pronarëve të dasmave, nga se forma e “urimeve” të tilla i takon një shtrese të primitivizmit dhe të stilit të kafeneve klasike ! Unë, apeloj tek të gjithë shqiptarët kudo që jetojnë dhe organizojnë dasma e ahengje të ndryshme familjare, që njëherë e përgjithmonë t’ i flakin nga përdorimi “urimet dhe përshëndetjet e dasmorëve” dhe përdorimin e këngëve të stilit “Tallava”, nga se ato nuk i përkasin kulturës dhe traditës muzikore shqiptare !”

Në fund të kësaj dasme, të gjithë mysafirët e pranishëm dhe familjarët e kësaj dasme të madhe, u ndanë me përqafime të ngrohta vëllazërore, duke bërë fotografi e xhirime të ndryshme me këngëtaret dhe anëtarët e këtij grupi të mrekullueshëm muzikor, në mënyrë që t’ i ruajnë në gji me xhelozi, kujtimet dhe përjetimet më të mira dhe të paharrueshme nga kjo mbrëmje plot këngë, vallëzim, aheng e gëzim!

Le të shpresojmë se shembulli i dasmorit Vahid Nasufi nga Kërçova dhe shembulli i Grupit muzikor të Motrave MUSTAFA, do të iu shërbejë edhe shumë e shumë dasmave e ahengjeve tjera familjare në mbarë trojet etnike shqiptare !

Kërçovë – Gjilan, më 29 Korrik 2009. Demir KRASNIQI

Dienstag, 28. Juli 2009

PROTESTANT


Krishterimi protestant ndër shqiptarët fillon me dy letra të skocezit Robert Pinkerton në lidhje me Shqipërinë, njëra në vitin 1816, kurse tjetra në 1819-n. Pinkertoni punonte për Shoqërinë Biblike Britanike dhe të Huaj.


Më 1819, Shoqëria dha 300 stërlina angleze për përkthimin e Dhiatës së Re në shqip dhe Dr. Vangjel Meksi u caktua si përkthyes. Por Dr. Meksi vdiq pa e përfunduar të gjithë projektin. Puna redaktuese iu caktua arqipeshkvit Grigor Gjirokastriti, dhe më 1824 u botua ungjilli i Mateut.


Më 1827 botohen katër ungjijtë në Korfuz. Një vit më vonë u botua gjithë Dhiata e Re paralelisht si tekst edhe në gjuhën greke. Po në vitin 1828, Pinkertoni i shkruan edhe një letër tjetër Shoqërisë që të përkthehen në shqip psalmet. Ndihmesë të madhe në këtë shërbesë botimesh dha Aleksandër Thomson, i cili erdhi vetë në Shqipëri në vitin 1863 dhe vuri re mungesën e misionarëve e të kishave ungjillore.


Në vitin 1864, Shoqëria Biblike Britanike dhe e Huaj arriti të punësojë Kristoforidhin, i cili kishte kryer Kolegjin Protestant në Maltë. Më 1865 erdhën dy anglezë (njëri në Janinë e tjetri në Shkodër) për të përhapur ungjillin si shitës shëtitës, dhe misionari që ishte në Shkodër, vjen edhe në Pejë, Prizren, Prishtinë etj. Më vonë pati edhe shitës të tjerë, dhe shitësit ishin misionarët e vetëm deri në vitin 1873.


Kristoforidhi përkthen gjithë Dhiatën e Re prej greqishtes në vitin 1866 (edhe sot e kësaj dite përkthimi i Kristoforishit mbetet përkthimi më i mirë në shqip). Dhiata e Re botohet në dy dialekte, kurse më 1880 botohen edhe disa libra të Dhiatës së Vjetër.


Botime të tilla të fjalës së Perëndisë në gjuhën shqipe u kryen në mes të një atmosfere persekucioni dhe rreziku. Porta e Lartë disa herë i burgosi njerëzit e librave, pengoi dhe ndaloi botimin e tyre, i dogji librat, etj. Por anglezët ishin këmbëngulës si në botimin e Dhiatës së Re, ashtu edhe në përhapjen e librave.


Viti 1873 është një vit i rëndësishëm në historinë e krishtërimit protestant në Shqipëri. Në këtë vit, vijnë për herë të parë në Shqipëri tre misionarë amerikanë: Xh. Berd, Xh. Marsh dhe Xh. Hauz. Ata vendosen në Manastir dhe tre vjet më vonë, në vitin 1876, frytet e para të kishës së parë protestante ungjillore shqiptare vihen re mes shqiptarëve të Manastirit. Dy shqiptarët e parë që u bënë protestantë më 1876 ishin Nikolla dhe Dhimitri nga Manastiri.


Në vitin 1877 Gjerasim Qiriazi lë fenë ortodokse dhe pranon protestantizmin. Një vit më vonë, Qiriazi shkon në Seminarin Amerikan të Samakovës në Bullgari. Pas mbarimit të studimeve biblike në vitin 1882, Qiriazi punon fuqimisht për ungjillin. Puna e tij ishte e përqëndruar më shumë në Korçë, por ai shkoi edhe në kishën ungjillore të Prishtinës, në të cilën shërbente një pastor bullgar.


Më 1884 Qiriazi mbajti shërbesën e parë ungjillore në gjuhën shqipe në Kishën Ungjillore në Selanik. Po në këtë vit, Qiriazi bëhet përgjegjës për shpërndarjen e literaturës ungjillore në shqip.


Prej vitit 1886, numri i shëtitësve shqiptarë filloi të shtohej gjithnjë e më shumë, por, në të njëjtën kohë, edhe antagonizmi ndaj punës ungjillore rritej. Porta e Lartë, Kisha katolike, Kisha Ortodokse, myslimanët dhe analfabetizmi ishin disa nga pengesat, me të cilat ballafaqoheshin besimtarët shqiptarë të kësaj kohe.


Në vitin 1890 Qiriazi shugurohet “predikues i popullit shqiptar”.

Për dy vjet me rradhë, deri më 1892-shin, Qiriazi së bashku me motrat e tij dhe ungjillorë të tjerë themeloi në Korçë pesë “institucione”: Shkollën e të Dielës, Shkollën e parë për Vajza, Kishën Ungjillore, Shoqatën ungjillore-letrare “Vëllazëria Ungjillore”, si dhe gazetën “Letra e vëllazërisë” (e para që u shtyp në shqip në Shqipëri). Në dimrin e vitit 1893 Qiriazi u zu peng nga kaçakët për gjashtë muaj dhe si pasojë e kësaj, vdiq në janar të vitit 1894. Vdekja e tij ishte humbja më e madhe e gjithë lëvizjes ungjillore shqiptare.


Por ungjillorët shqiptarë nuk e braktisën besimin e tyre, edhe pse sfidat ndaj këtij besimi ishin të mëdha. Në fillim të shek.XX, misionarë të tjerë erdhën në Shqipëri, mes të cilëve shquheshin çifti Kenedi, Edwin Jasques, etj., të cilët ndihmuan në themelimin e Misionit Ungjillor Shqiptar më 1922. Por në vitin 1933, me urdhërin e Mbretit Zog u mbyllën dhe u ndalua gjithë veprimtaria shkollore ungjillore e Korçës. E megjithatë, gjatë kësaj periudhe e në vazhdim, prej vitit 1937-1939, kisha e Korçës përjetoi një rritje shumë të madhe dhe si pasojë, vazhdoi të funksiononte deri në vitin 1940, kur u shpërnda nga fashistët italianë.


Përsa i përket kishave të tjera ungjillore shqiptare, fatkeqësisht, nuk ka shënime të regjistruara apo të arkivuara gjëkund. Në Kosovë, sipas të dhënave, dihet se kishte dy kisha ungjillore në Prishtinë: njëra ishte në funksionim deri në vitin 1943, dhe tjetra ishte një kishë metodiste deri në fillim të viteve ‘60 me qendër përballë Kuvendit të Prishtinës. Në Prishtinë është i njohur po ashtu edhe mikrotoponimi: “vorret e evangjelistëve”. Ka dëshmi edhe për takime lutjeje të një grupi ungjillor në Shkollën “Sami Frashëri” gjatë Luftës së Dytë Botërore e deri në vitin 1949.


Figura të ndryshme, që janë shprehur në favor të krishterimit protestant tek shqiptarët ose që e kanë ndihmuar përhapjen e këtij krishtërimi me autoritetin dhe pasuritë e tyre kanë qenë: Elena Gjika, Asdreni, Faik Konica, Naim Frashëri, Fan S. Noli, Nikolla Naço, Pandeli Sotiri, Sami Frashëri, Mihal Grameno, Kristo Dako, Mid’hat Frashëri, etj. Figura kombëtare që u ç’kishëruan nga Kisha greke për shkak të bindjeve të tyre fetare dhe kombëtare kanë qenë: Vangjel Meksi, Grigor Gjirokastri, Panajot Kapitari, Naum Veqilharxhi, Koto Hoxhi, Nikollë Naço, Gjerasim Qiriazi, Gjergj Qiriazi, Grigor Cilka, Petro Nini Laurasi, K. Kristoforidhi, Thanas Sina, Kristo Shuli, Sevasti Qiriazi, etj.


Karakteristika kryesore e ungjillorëve shqiptarë ishte vizioni i tyre rilindës për Shqipërinë, d.m.th. themelimi i shkollave dhe botimi e përhapja e librave në shqip. Një vizion i tillë gjeti përkrahjen e të gjithëve. Sot ndoshta ende nuk do të kishim një alphabet në gjuhën shqipe, pa rolin dhe kontributin, që luajtën ungjillorët shqiptarë në Kongresin e Manastirit në vitin 1908 (shiko Roli kombëtar i kishës protestante në bërjen e Alfabetit shqip: HISTORIA E PANJOHUR E KONGRESIT Të MANASTIRIT). Kredoja e veprimtarisë së tyre ungjillore ishte: Miq për Perëndinë, Dritë për popullin, Uratë për mëmëdhenë!


Shkruar nga Dr. Femi Cakolli, pastor Redaktuar nga Magda Maylam