Poezi "Si plumbi te vret"
Teilen
Heute um 09:40
Fjala
Eshte aq e rende o njeri
Si ortek rrokulliset
Nga lotet qe bien
Mu ne zemer
Mos e lesho, se te mbyt.
Edhe zogjte kur nuk cicerojne,
qeshin me naten,
Edhe gjinkallat kur nuk flene,
Lozin me diten,
Nuk shajne neper buze,
Dhimbje nuk falin.
Prandaj o qenie njerezore,
Peshoje fja-len ne kraharor,
Para se ti
Shkermoqesh rrokjet e saj,
Neper dhembe,
Si kallirin pa kokrra.
Mate rendesen e saj,
Me fijet e pendimit tend,
Se gjurmet do ngelen,
Njollat e zeza
Zemren do mbulojne
Me krahe.
Mbi faqen e tjetrit nje pellembe,
Nuk dhemb aq shume,
Sa fjalaaaaaa.
Por do e lumturoje
Dhe do te zgjaste tjetren,
Gjithe dashuri.
Si buzet qe puthin kryqin.
O njeri qe beson ne Zot
Mos I lesho vetetimat
qe shpirtin
E djegin,
Mos e mbill koleren
Mbi buzet e tua,
Eshte fjale e thelle
Si plumbi te vreeeeeeetttttttttttt.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen