CIKËL POETIK NGA NAIM KELMENDI

Naim Kelmendi

Poezi

SHQIPTARËT

I kanë të gjitha ato

Që nuk i kanë të tjerët

Tjerrin holl derisa s’këputet

Kur zihen me njëri-tjetrin

Për gjëra të imta

Që s’i peshon kandari

Pabesitë ua bëjnë pas shpine

Të huajt me dorën e të vetëve

Nëpër secilën rrugë që shkelin

U duhet të ecin përmbi gjarpërinj

Kurdo që nisen dhe kahdo

Ngatërrohen në kurthat e fqinjve

Armiqtë për ta shkruajnë elaborate

Histori tmerresh për t’i zhbërë

Shqiptarët shumohen si degë pemësh

Dhe pipat u mbijnë sërish nga rrënjët

S’i kanë asnjë nga ato

Që kanë të tjerët

Prishtinë,shtator 1999
SHKËLQIM I ZI

Ai erdhi ai shkoi si erdhi

Ai erdhi prapë ashtu si shkoi

Ai shkoi ashtu si erdhi me kutërbim

Dhe sërish erdhi

Me shkëlqimin e zi

Dhomën na e mbushi

Zhurmë të mistershme

Mjer ata me fatin e qenit

Që u rreshtuan si kafsha

Pa tru e pa sy pas shkëlqimit tij

Tetor,1999

MISTERI

Në mes të asaj që është

Dhe asaj që nuk është

Gjithmonë ekziston

Një vijë kufiri

Që s’mund të kapërcehet

Sillem e sillem rreth vetes

Duke kërkuar ato që më mungojnë

Tetor, 1999

FJALË E DREJTË

E dua zjarrin e saj

Dhe hirin dhe prushin

Kokën e saj të fortë

E dua edhe atëherë

Kur s’kemi gjumë në sy

Për ta thënë të vërtetën

Para syve të botës

Edhe sikur tan a pushkatojnë

Që në mëngjesin e parë –

Ruhot,qershor,1999

KRIMET

Dalin nga Kutia e zezë e mendjes

Ata që i kryejnë ato

Kanë duart e përgjakura

Të Pons Pilatit

Ia behin njëherë

Bëjnë masakër kohëve

Në emër të besimit pa zot

Në emër të urrejtjes së tjetrit

Pas tyre vijnë njerëzit

Rigat e shiut dhe pak diell

Ato prapë i lëviz krimbi e dalin

Nga Kutia e Zezë e mendjes

Pejë,qershor,1999


MUNDJA E PËRBINDSHAVE

Fundi ishte i tyre

I imi sërish Fillimi

Dhe Zgjimi nga fara nga Hiri

Miliona orë terri në robëri

S’ishte ndonjë lojë fëmijësh

Librat,shkollat,lapsat,fjalët

Burgu m’i ka rrufitur e prangat

Edhe ëndrrat pranë agut

Kur i kam ëndërruar shqip

Oborrin e kanë rrethuar policët

Dhe zogjtë kur i kam lakmuar

Tek ngjiteshin thik në ajër të lartë

Ora policore pastronte rrugët me gjak

I tyre ishte Fundi e kam ditur

Si një e një që bëjnë dy

I imi prapë Fillimi

Zgjim nga Fara nga Hiri

Prishtinë,nëntor,1999


KAPËRCIMI I UJËRAVE TË TURBULLTA

Ato ndodhin e vërshojnë

Një mot me të veten

Më mirë të mos u bëhesh urë

E të mos kapërcejnë përmbi

Kurrrizin tënd askushët

Pas tyre shkruhen ato

Që janë për t’u shkruar

Pejë,qershor 1999