ENGJUT NUK VDESIN

DIELLZA BERISHA DHE RREZARTA TULLARI DO TË MBESIN PRORE NË ZEMRAT TONA

Postime: 1863

ENGJUJT NUK VDESIN « : Sot ne 08:42:16 MD »

Citim

---

Dy lule
dy pëllumbesha
hedhin dritën
nëpër breza
shkuan në qiell
u bënë mbretëresha

njera diell,tjetra rreze
kurr si heqim prej kujtese

i dhanë qiellit
plot shkëlqim
u bënë engjuj Kerubin
i kem prore në kujtim
kerubin krihët me flatra
Diellza edhe Rrezarta
po shkëlqejnë me rreze plot
i ka zgjedhur i lumi Zot
është mëkat me i qa me lot
vepra e tyre rron çdo mot
ndër poet edhe rrapsod.

poet të njohur shqiptarë

Poetë të mëdhenj shqiptarë
F A T M I R T E R Z I U
( Poezia e Fatmir Terziut është poezi e shpirtit,e ndjenjës së madhe,poezi e thëllimave dhe e gjerësive. Vargjet e Fatmirit janë drithëruese dhe drithmojnë. Në betejat e përditshme të jetës, poezia e Fatmir Terziut, është poezi e pjekur, e tymosur, kuptimplote. Poezia e Fatmir Terziut është një gjak i ri në letersinë tonë të bukur )
Në komunitetin letrar në internet dhe nëpër faqe të revistave dhe forumeve, emri i Fatmir Terziut është i pranishëm kudo. Asgjë nuk mund të mos kthehet.Fatmiri jeton dhe bashkëjeton me poezinë, „Ecja e tij në qelq" është një shqetësim i madh në ngushticën e shpirtit. Pejsazhi poetik i Fatmirit është i gjerë dhe i thellë. Poeti nuk ndalon,shpërthen të gjitha vetmitë që e rrethojnë. Libri "Ecja në qelq" i Fatmir Terziut thyen gjithë xhamat që poeti shpirtin ta prekë këthjellët, me duart e tij të gjelbërta. Fatmiri është poet I konsoliduar, dhe I mirëfilltë. Libri "Ecja në qelq" shprehë qartë urdhërin hyjnor të poezisë. I guximshëm si poeti, ai nuk është I ndikuar nga shtrëngimi I hijeve, apo heshtjet anakronike të kohës. Nëpër dallgët memece të jetës, aty ku unë bashkëjetoj, poeti qartëson të bukurën,të dhimbshmen, të pazgjidhurën."Ecja në qelq" është një poezi që të lë pafjetë,dhe të drithmon.Ai edhe kur shkruan në letër, edhe kur shkruan në qelq, Fatmiri ka token dhe qiellin e tij, hapësirën ku ai vzionon. Libri "Ecja në qelq" është një poezi që shpie në të ardhmen, në kopshtin me ngjyra të shpirtit . Fatmiri është kopështar I madh I fjalës poetike. Në shpirtin e tij prej poeti, Fatmiri ka disa puse në artin e tij.Krojza nga më sublimet, prushëza nga më intimet, motive nga më të përbashkëtat. Në poezinë "Koha e njeriut" poeti guximshëm dialogon me kohën, me dhimbjen,me të bukurën. / Kohën e gozhduam mureve / E futëm në dosje / në sirtar e kyçëm…/ iu qepëm… së prapthi / kohën që na kishte grabitur më parë…/ Këto dhe qindra vargje të tjera Fatmirin ( pa e tepruar ) e ngrejnë në piadestalin e poetëve të mëdhenj shqiptar. Ecja në qelq , është një kohë e njeriut, një kohë që vetëm sa ka filluar. Për ta copëtuar atë kohë shprehet poeti, kohës I vumë emra të hajdutëve të saj/ dhe thirrëm kohën si prone e tyre / duke mos e kuptuar se bënim të njëjtin faj/. Koha nuk shahet thotë poeti,..koha ka kohën e saj… shkruan poeti Terziu. Të bërit poet nuk është I lehtë. Kohën nuk është vetëm ta ndjesh, por edhe ta shkruash. Sa herë jemi bijë të kohës, na qëllon të ulem në shesh dhe ta ndjejë poezinë, vullkanin që vlon në mua. " Ecja në qelq " shprehet Terziu më lidh me kohën, me të fshehtën e ajrit, dhe zemërimin e së bukurës. Asgjë e virgjër më s´ fluturon, pa I vënë një shenjë, një gërvishtje, nga ata që komandojnë këtej. Plot është sheshi I betejave, sheshi I të kundërtave, i të ndryshmëve, i të pamundshmes.Kjo është bota jonë,fati që po e jetojmë.Po e mbylli këtë ese me një urim vëllazëror, rrofsh o poet I gjakut tim, rrofsh!..
Rrustem G e c I – Dortmund

DYZET VJET KËNGË ME DEMIR KRASNIQIN

Për nderë të festës kombëtare 28 Nëntorin – Ditën e Flamurit kombëtar , në Gjilan u mbajt manifestimi jubilar kulturor:

“40 VJET KËNGË ME DEMIR KRASNIQIN”

Gjilan, më 27 Nëntor 2008.

Nën organizimin e Sektorit për Kulturë, pranë Drejtorisë për Kulturë, Rini dhe Sport të Kuvendit Komunal të Gjilanit, për nderë të festës kombëtare 28 Nëntorit – Ditës së Flamurit kombëtar, në sallën e Teatrit Profesionist të Gjilanit, u mbajt manifestimi jubilar kushtuar këngëtarit, pedagogut, krijuesit dhe kompozitorit:

“40 VJET KËNGË ME DEMIR KRASNIQIN”

Manifestimi i përbërë ekskluzivisht me këngë të thurura , kompozuara dhe interpretuara nga Demir Krasniqi, filloi në ora 19.00.

Salla e Teatrit Profesionist të qytetit të Gjilanit, ishte mbushur plotë e përplotë me mysafirë nga Gjilani, Prishtina, Ferizaj, Kamenica,Tugjeci, Lugina e Preshevës dhe vende tjera të Kosovës.

Derisa publiku po hynte në sallën e teatrit, vazhdimisht dëgjohej antonimi i këngës – himn “Flaka e janarit” e kompozuar dhe e thurur nga Demir Krasniqi, kurse e kënduar nga gjithsejtë 12 këngëtarë e këngëtare gjilanas .

Para se të fillonte programi zyrtar i manifestimit, të gjithë këngëtarët pjesëmarrës të programit dolën në skenë, i përshëndetën publikun dhe u ulën nëpër karriget e vendosura në formë gjysmë rrethi.

Manifestimi filloi me intonimin e himnit kombëtar “Rreth Flamurit” të cilin e nderuan të gjithë pjesëmarrësit duke qëndruar gatitu në këmbë.

Pas intonimit të himnit, në skenë doli moderatori dhe zyrtarë përgjegjës për Kulturë, Mr. Tahir Arifi, i cili pas një përshëndetje ndaj publikut, e ftoi në skenë profesorin dhe poetin Hysen Këqiku, i cili kishte përgatitur një referat mjaftë domethënës për veprën dhe krijimtarinë artistike, në temën:”40 VJET KËNGË ME DEMIR KRASNIQIN”.

Kënga e parë që e hapi këtë manifestim, ishte ajo me titull:”Frynë murrlani me stuhi”, apo ndryshe:”Kushtrimi i Skënderbeut”, me të cilën Demir Krasniqi e filloi karrierën e tij prej këngëtari më 1968. Pra, këtë këngë e këndoi sërish Demiri, pas plot 40 vitesh. Me këtë këngë, Demir Krasniqi përkujtoi 540 vjetorin e vdekjes së Gjergj Kastriotit – Skënderbeut.

Në vazhdim, Demiri u prezantua me këngën “Lidhja Shqiptare e Prizrenit”, me të cilën e rikujtoi 130 vjetorin e kësaj ngjarje të madhe historike.

Për 96 vjetorin e shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë dhe Festës së Flamurit kombëtar shqiptar, Demir Krasniqi në duet me Xhemajl Berishën, kënduan këngën me titull:”Dasma e Flamurit”.

Ngjarjen e madhe historike e kulturore të kombit shqiptar – 100 vjetorin e Kongresit të Alfabetit të Manastirit, në të cilin përvjetor ishte pjesëmarrës dhe përfaqësues i vetëm nga Kosova, Demir Krasniqi na e përkujtoj përmes vargjeve dhe tingujve të këngës “Kurrë nuk shuhet Manastiri”!

Solisti vokal, Burim Demiri, në cilësinë e mysafirit të programit të Demir Krasniqit, e këndoi këngën me titull:”Iliriana” të shkruar dhe kompozuar nga Demir Krasniqi.

Këngëtare mysafire e këtij manifestimi jubilar, ishte edhe solistja veterane Sirie Gagica – Sadiku, e cila para publikut u prezantua me këngën kushtuar dëshmorit të kombit Zijah Shemsiu, që ishte gjithashtu në autorësi të dyfishtë të Demir Krasniqit.

Këngën me titull:”Trimat e sheshit të Gjilanit” e interpretoi autori Demir Krasniqi, kurse recitalin e saj e deklamoi aktori veteran Jashar Shahiqi.

Këngëtari mysafir nga Kamenica, Hetem Matoshi e begatoi këtë mbrëmje me këngën e Demir Krasniqit, me titull:”Mbrëmja e maturës”!

Këngën kushtuar dëshmorit të kombit Major Muharrem Ibrahimit, e këndoi autori Demir Krasniqi, kurse recitalin e saj e deklamoi aktori gjilanas Ramadan Kurti.

Programin muzikor të kësaj mbrëmje e përmbylli kënga autoriale e Demirit, me titull:”Ju përshëndetë kënga e rapsodëve të Gjilanit” të cilën e kënduan në grup: Demir Krasniqi,Xhemajl Berisha, Rexhep Jashari, Qazim Hajdari dhe Hetem Matoshi.

Në fund të programit, Demir Krasniqi me një fjalë falënderimi u falënderua para publikut për pjesëmarrjen dhe përkrahjen e tyre. Ndër të tjera, ai falënderoi publikisht:

o Sektorin e Kulturës pranë Drejtorisë për Kulturë, Rini dhe Sport të Kuvendit Komunal të Gjilanit, për organizimin e këtij Manifestimi jubilar,
o Publikun e pranishëm për pjesëmarrje dhe përkrahje,
o Post mortum:Mësuesin Rexhep Bunjaku nga Poliçka,
o Post mortum:kompozitorin, etnografin , etnomuzikologun dhe redaktorin përgjegjës të Radio Prishtinës – Lorenc Antonin,
o Mediumet publike elektronike dhe të shkruara gjithandej trojeve shqiptare,
o Gazetarin Musa Sabedini,
o Gazetarin Tefik Selimi,
o RTVM- kanalin e dytë të Shkupit dhe regjisorin Afet Miftari,
o Redaktorin e shumë veprave , prof, Hysen Këqiku,
o Radio “Rinia” dhe Faruk Limani,
o Organizatorin e festivalit “Zëri i Alfabetit” nga Manastiri,
o Produkcioni “Video Art” dhe Ilir Ahmeti nga Gjilani,
o Përzgjedhësin e muzikës dhe operatorin teknik Flroim Gagica nga Gjilani,
o Foto “Gazi” nga Gjilani dhe
o Të gjithë kolegët, këngëtarët, rapsodët, instrumentistët dhe artistët pjesëmarrës të programit.



Lëvdatë dhe meritë të jashtëzakonshme, kishin kreatorët e skenografisë së këtij manifestimi:Tahir Arifi dhe Nazim Gagica, të cilët bënë që të mbahet në mend kjo skenografi e mrekullueshme, madhështore dhe e pa parë deri më tash në skenografinë e Gjilanit!

Me të përfunduar programi, në skenë u ngjit i pari artisti i merituar , piktori dhe poeti Demir Behluli, i cili jubileun e 40 vjetorit tim dhe veprimtarinë time e nderoi me një pikturë- portert timin dhe një fjalë rasti. Pas tij dolën në skenë edhe dy ish nxënëset e mia:Motrat Këqiku ( bijat e prof.Enver Këqikut), të cilat mi dhuruan dy buqeta me lule.
Rrëfen më tej Demir Krasniqi:
Pastaj një pas një, gati të gjithë mysafirët pjesëmarrës u ngjitën në skenë për të më uruar dhe për t’ i fotografuar me mua për kujtim.
RRëfen më tej z.Demir Krasniqi:
Unë, për mysafirët shpërndava 100 ekzemplarë libra të veprës “Diell lirie”, kurse organizatori për nderë të mysafirëve, në podrumin e Teatrit, shtroi një koktej rasti.

Nderim të veçantë, me pjesëmarrjen e tij, më bëri miku , gazetari dhe poeti Bilall Maliqi nga Presheva.

Të tillë ishin edhe poetët :Nexhat Rexha e Sinan Sadiku nga Kamenica, si dhe rapsodët:Selajdin Berisha, Hetem Matoshi, Heset Matoshi, Xhemajl Matoshi, Nevrije Demolli.... e sidomos Drejtori i Shkollës Fillore “Nuhi Berisha” nga Tugjeci – Mehmet Osmani me një grup arsimtarësh dhe bashkëfshatarësh të mi.

Po ashtu, nderim të veçantë me ardhjen e tyre më bënë kushërinjtë: Prof. Dr. Fehmi Krasniqi, prof.Dr. Fejzullah Krasniqi, Sokol Krasniqi që kishin ardhur nga Prishtina.

Respekt , nderim dhe kontribut shumë të madh më bëri z. Ilir Ahmeti, producent i Produkcionit Filmik “Video Art” nga Gjilani, i cili në mënyrë vullnetare gratis, ma xhiroi tërë këtë mbrëmje me kamerë që nga fillimi e deri në përfundim.

Edhe përkundër të gjitha këtyre tradhtive, gënjeshtrave dhe shantazhimeve, Manifestimi doli shumë i suksesshëm, pa asnjë ekses dhe publiku u nda shumë i kënaqur me program.

Në fund, po ceku se moderatori i këtij programi, Mr. Tahir Arifi, gjatë tërë kohës sa e modreoi programin ishte shumë i suksesshëm, shumë natyral, shumë artistik dhe shumë profesional, me çka bëri që ky manifestim të shkojë në rrjedha normale artistike, pa asnjë të metë!

Fjalë përshëndetëse përfundimtare:

F A L E N D E R I M

Shumë të nderuar dhe të respektuar mysafirë pjesëmarrës të pranishëm – zonja dhe zotërinj !

Nuk është aspak e lehtë të flasësh kur ndjehesh i privilegjuar dhe i respektuar!

Më lejoni të ju falënderoi në mënyrë të veçantë, Juve publikë e mrekullueshme , që mbajtët gjallë këngën time për dyzet vjet dhe me këtë edhe shpirtin tim, sepse për artistin – krijimi i tij është si për Anteun – toka .

Gjithë jetën time jam munduar që artin e muzikës ta bëjë me përkushtim; në frymën e traditave më të mira të popullit tonë!

Ky vlerësim që më është bërë sonte , më bind se ia kam dalë !

Kur ne artistët , bëjmë një moshë si njerëz, sigurisht bëhemi më të ndjeshëm, më të prekshëm dhe më delikat, sepse me nostalgji kujtojmë vitet e sukseseve. Prandaj, kemi nevojë për të na qëndruar pranë, për të na mbështetur... që të mos ndjehemi të vetmuar, që të mos ndjehemi të fyer e të lënë pas dore !

Faleminderit që ende na mbani gjallë! Faleminderit që ende dikush jeton me mua si njeri dhe artist !

Më lejoni që në emrin Tuaj dhe në emrin tim personal , të iu shprehi mirënjohje dhe falënderime të veçanta publike, atyre që në çfarëdo mënyre ndihmuan dhe kontribuan në organizimin dhe mbajtjen e këtij manifestimi jubilar:

Falënderoi sinqerisht Sektorin e Kulturës , pranë Drejtorisë për Kulturë ,Rini dhe Sport të Kuvendit të Komunës së Gjilanit, që në kohë të vështira të degradimit tonë moral e shpirtëror , po i nderon njerëzit e vet, duke bërë që të ndjehemi ende gjallë!

Falënderim për të gjithë juve, që sonte keni gjetur kohë për të më nderuar me praninë tuaj!

Falënderim i veçantë post mortum për Violinën e parë në këto anë – Mësuesin tim, tani të ndjerë: Rexhep Bunjaku nga Poliçka , i cili mbolli në mua bazat e para të dashurisë për artin e muzikës!

Falënderim me konsideratë post mortum, për kompozitorin, etnografin dhe etnomuzikologun e parë kosovar: Lorenc Antonin, i cili mbështeti fuqishëm talentin tim, duke më pranuar si këngëtarë të rregullt të Radio Prishtinës dhe i cili mi hapi të gjitha dyert e sukseseve dhe afirmimit tim në opinionin publik!

Falënderoi të gjitha mediumet publike të shkruara dhe elektronike, gjithandej trojeve etnike shqiptare , që në vazhdimësi kontribuan në prezantimin dhe afirmimin e aktiviteteve dhe krijimtarisë sime muzikore!

Falënderoi Kryetarin e Klubit të Gazetarëve “Beqir Musliu” nga Gjilani, gazetarin gazetës së përditshme “LAJM”, zotëriun: Musa Sabedini, i cili në mënyrë kronologjike ka prezantua krijimtarinë time muzikore dhe po ky Klub, para ca vitesh më ka nderuar me titullin: “QYTETARI MË AKTIV I GJILANIT”!

Falënderoi gazetarin e së përditshmes “BOTA SOT”- profesorin Tefik Selimi, i cili po ashtu në mënyrë kronologjike ka përcjellë dhe publikuar aktivitetet dhe krijimtarinë time muzikore!

Në mënyrë të veçantë, falënderoi Radiotelevizionin publik të Maqedonisë, përkatësisht Kanalin e Dytë të këtij Televizioni, me në krye regjisorin e mirënjohur: Afet Miftari, i cili me rastin e 40 – vjetorit të krijimtarisë sime muzikore, ka xhiruar dy emisione dokumentare me gjatësi prej 120 minutash!

Falënderoi redaktorin e shumë veprave të mia – profesorin e nderuar: Hysen Këqiku, i cili nuk ka kursyer mundin, djersën, as kohën për redaktimin sa më të mirë të veprave të mia !

Falënderoi stafin e Radios “RINIA” nga Gjilani, me në krye Drejtorin e këtij mediumi, zotëriun:Faruk Limani, për përkrahjen maksimale dhe sponzorimin medial të këtij manifestimi!

Falënderoi Organizatorin e Festivalit “ZËRI I ALFABETIT” në Manastir, i cili më nderoi si pjesëmarrës i vetëm nga Kosova, në 100- vjetorin e Kongresit të Alfabetit të Manastirit!

Falënderoi Produkcionin më të mirë të Kosovës “VIDEO ART” nga Gjilani, me në krye zotëriun: Ilir Ahmeti, për kontributin e dhënë në xhirimin e këtij Manifestimi!

Falënderoi përzgjedhësin e muzikës pranë Teatrit Profesionist të Gjilanit, zotëriun Florim Gagica, për kontributin e dhënë në zërimin dhe mbarëvajtjen e këtij programi!

Falënderoi mjeshtrin e fotografisë më të mirë në Kosovë:”FOTO GAZI” nga Gjilani, i cili me fotografitë e tij më ka prezantua anë e kënd botës shqiptare!

Falënderoj të gjithë kolegët, këngëtarët, rapsodët, instrumentistët dhe artistët , të cilët me prezencën e tyre, ndihmuan dhe madhëruan këtë mbrëmje të pa harruar në jetën time!

JU FALEMINDERIT TË GJITHËVE – I JUAJI DEMIR KRASNIQI !

KOLEC TRABOINI

	Revista Zemra

Kolec Traboini: Mirenjohje poetike
E hene, 24-11-2008, 01:20pm (GMT)

MIRENJOHJE POETIKE

MIRENJOHJE POETIKE

Falenderoj Dritero e Sadije Agollin,Gezim dhe Vasilika Tafen, Fatmir Terziun, Piro Milkanin, Nase Janin, Iliriana Sulkuqin, Lindita Agollin, Dilaver Baxhakun, Musa Krajen, Agim Gjakoven, Faruk Myrtaj, Kujtim Dashin, Aida Dismondy-in, Eliane Alien, Aleko Likaj, Radije Hoxha- Prishtine, Skender Rusin, Fatime Kullin, Vitore e Skender Sallakun, Riza Lahin, Beatrice Balliçin,Demir Gjergjin, Jaho Margjeken, Sherif Balin, Pandeli Koçin, Izet Shehun, Namik Selmanin, Donika Muçin, Ilia Deden, Ferdinant Karunin, Petrit Palushin, Besim Fushen, Bujar Baxhakun, Milanov Kallupin, Çelik Petritin dhe te tjere qe ne forume publike apo mesazhe personale i kane bere jehone si dhe me kane uruar per librin tim te ri me lirika"Itaka Grua" botuar nga OMBRA GVG Tirane, nentor 2008!
Falenderoj Radio Televizionin Shqiptar Shqiptar qe ne nje emision mbi 20 minuta me dha mundesi qe ne bashkebisedim me Hygerta Sakon te shfaq mendimet e mia per poezine dhe letersine e emigracionit shqiptar neper bote, te njejten gje edhe ne Radio Tirana, gjithashtu ne TV Maqedonia ne gjuhen shqipe dhe Radio Shkupi te mundesuara nga krijuesja Valbona Zunçe.

Me mirenjohje
Kolec Traboini

Boston

K.Traboini ne shtepine e poetit Dritero Agolli me Nase Janin.

Pas bisedes, nje kujtim me poetin e madh Dritero Agolli.


Me botuesin Gezim Tafa dhe zonjen e tij Vasilika.


Me Dilaver Baxhakun,Fatime Kullin,Lindita Agollin, Riza Lahin e Nase Janin.


Me kolegun e viteve ne Kinostudio, regjisorin e njohur Piro Milkani.


Poeti Moikom Zeqo tek stenda e "Drites" dhe "Pelegrin"-it, Panairi Librit


Me bashkshkodranet e mi te letrave Musa Kraja( qender) e Kujtim Dashi


Me poetin Sadik Bejko dhe gazetaret Fatime Kulli dhe Dhurata Hamzai.


Me koleget e filmit dokumentar Donika Muçi, Ilia Dede e Ferdinant Karuni.


Me Namik Selmanin, Çelik Petritin, Beatriçe Balliçin dhe Perikli Jorgonin ne "Ditet e poezise" ne Prrenjas.

Fotot nga Dilaver Baxhaku

Posted by Editor: TRABOINI

Kthjelltësia është vuajtja që ndodhet më pranë diellit - René Clair BLOG-PORTA

KËNGË PËR LIRI



Të gjitha kohëve gjak u dhamë

në fushë të betejës e punë të rëndë

gjak dhamë për tokë e për qiell

gjak dhamë që të rrojmë më mirë

Të gjitha kohëve gjak u dhamë

që l i r i n ë ta kemi më tamam

me të drejta të njohura dhe ligje

Të gjitha kohëve gjak u dhamë

në Trojën e parë Trojën e vranë

në Trojën e dytë Trojën e ndanë

në Trojën e tretë turqit na ranë

të gjitha kohëve gjak u dhamë,në

fushë të betejës e punë të rëndë





Rrustem Geci - Dortmund / nëntor, 2008

POEZI NGA KOLEC TRABOINI

i

KOLEC TRABOINI E perhimta dimerore - cikel poetik - 1- E PERHIMTA DIMERORE Gezuar mikja ime e larget ne keto caste qe viti po ndrron edhe ju miq te paket qe keni mbetur si shterg pa atdhe - gezuar, packa se ne qiell nuk ka me zogj e vec ca re te perhimta dimerore - na thone se dikur kemi qene dikush e dikur... Boston Dhjetor 2005 2- PA EMER... Gris, fshij, shuaj, harro; mesazhet, letrat, piketakimet, ekspresin tek Shallvaret, kafenene me emer grek, Itake, ne mitologji e ngujuar. Edhe mollen e kuqe qe nje buzembremje kafshuam te dy kur bashkuam frymet si enderr pa zgjim ne pragun e shkalleve te dritherimes, ta shtypesh me takat e kepuceve - me pas ti fshish, mos harro . Mos i kujto me njerezit, ngjarjet, takimet, enderrimet, se ata, te grisurit, te fshirit jane fajtore e duhen denuar e braktisur ne kete dimer me shi ne kete stine politike pa drita e me endrra te ftohta si trupa lakuriq aferditash te ngrira qe s'i do me askush. Mire ben cfare gris, shqyen, harron, se gjithmone ka gjera per te grisur e shqyer ne kete bote, por cfare do te arrish pas kesaj - ti vehtes nuk guxon tja thuash, ti thuash se nuk eshte gjithmone e qenesishme fakti se vetem rrojme, qofte dhe te cliruar prej pengut te se djeshmes pa emer. 25 nentor 2005 3- FARI I SHPRESES Vare enderrimin tek ndonje yll si nje shamize e kalter ne eren qe fryn neper gjokse vajzerie. Ta shohe nga larg ikanaku njeri f ergellimen e gjirit tend ne qiell e te pervelohet prej deshirave te zgjimit. Ikanaku qe harruar detrave te botes mbeti neper dimra pikellimi pa ty. 4- TRENDAFIL POETIK Nje buze eshte nje petal, nje puthje eshte nje trendafil, nje enderr, eshte nje udhez per tek njeriu – ndaj merre kete trendafil endrrash dhe kurre nga dora mos e hiq se brenda tij jam une - e brenda meje je ti, e aroma e tij e mbeshtjell qenien tone ashtu si qielli pafundesisht mbledh: yjet nen te cilet fleme dhe zgjohemi, bejme dashuri dhe vdesim, dremisim ne nje jon drite, prej ku do ti shohim te gjitha lulezimet e pranverave te botes dhe gjitha dashurite e brezave qe do te vine. ... Merre kete trendafil poetik - eshte per ty! 22 nentor 2005 5- LEPURUSHI I KLARES Lepurushi i Klares a rron ende, megjithese ne librin tim gjithmone gjallnon ne faqen 95 tek i gezohet si atehere veshtrimit tend si cicerime laureshe ne pyllin e vjeshtes... Do te isha shume i trishtuar te mirrja lajme si ky; se, "qimebardhi nuk jeton me dhe endrrat jane shuar", sepse gjithmone ate lepurush e kam patur ndermend, ne kete bote si kafsha me fatlume. Ndoshta -ndoshta se ai i gezohej asaj qe mua me ndalohej, e te ndodhte asisoj ajo qe nuk mund te besohet: tia kisha zili lumturise se nje kafshe. 26 tetor 2005 6- ENIGMA KTHIMI Meditim per ty qe me ke humbur Kur kalon koha e dritezat e ngjarjeve si yjeza shuhen, njeriu nis e ndjen brenda vetes regetimen e stines- qe ne harrim la pas e prej te ciles druhej. Nese eshte dimer, pikellon per vjeshten qe dha shpirt nen kercitje gjethesh - nen kepucet e tij si muzike funeber ne parqe. Dhe cfare e rendomte i dukej, krejt e paperseriteshme dhe e bukur si nje fytyre pas qelqit- qe nuk mund ta preke me i rishfaqet. Kur kalon koha e stina-stinen kembezvarre, pa ditur ku shkon e nga vjen e terheq, njeriut per te djeshmen - dhe vetveten here-here i vjen keq. Kur te dashuren kurre te mos ta kete me, digjet e pervelohet per ate, enigma e kthimit brenda njeriut - si keterr ne nje zgaver lisi me nje sy hapur fle... 18 nentor 2005 7- PLEQERISHTE Megjithese ditet perseriten ne te njejten trajte, si e njejta gje ato nuk mund te jene njesoj se koha qe fshehtas kalon e ne mes nesh shtigjet i ze, neper to ze fryn si ere dicka te re ne mes nesh te sjelle e keshtu t'na duket, mbase gabuar, se jeta serisht ka nis, ze fill, pas dimrit serisht ka beh pranvera me dallendyshe neper qiell. Ne te vertete cdo nje prej nesh aty ku fati e ka nderprere enderron udhezen ta rinise packa se e keqja i ka zene shteg e jeta i heq kembet zvarre, nje kohe te re e trajte te re brenda vetvehtes per te ndjere... Valle cfare thote Buda per kete; a ka kund shprese per pleqte e mjere? Dhjetor 2005 8- "NUK BEHEN GJERAT KREJT ASHTU..." E di qe gjerat s' behen "ashtu" - si meteore ne nete gushti, po si i behet qe te behen e ne si pleq te mbledhim mendjen. Se duke ndenjur gojekycur - as keshtu e as ashtu , zogjte ne qiell fluturojne si harrakate tutje-tu... Vec koha iken e pas saj si qerre fshati na terheq, ndaj per ca gezime pleqerie ne mos i pacim na vjen keq.. E di, qe flas, jangellesh- gabim, se me ngeli mendja tek nje flutur me flatra dielli krejt praruar atje ne Tiranen tone te bukur... KT2005 9- KUR DIKUSH TE PERSHENDET NGA ROMA A. M. Vetem nje here kam qene ne Rome, ne tetor 2003 - Lumturimin e Nene Terezes - por ajo here me mjaftoi per ta ndjere flladin e gjenialitetit qe fryn ne cdo skaj te qytetit magji, ku mengjesi, t'i prek enderrat me rreze dielli qe trokasin ne dritare e ti kapur pas tyre si fijeza te argjendeta zbret neper rruge e sheshe, aty ku fryma te mbetet pezull prane muresh ciklopike e prane cdo statuje ndjen frymemarrje njeriu te hershem. Ndaj kur mora pershendetjen e AM nga Roma e larget, permes stuhi borerash e ererash polare ne Nju Ingland, shpirti mu trazua serisht me ndjesi madheshtie e brenda vetvehtes ndjeva te me rrokullisej nje gur - sikur Mikelanxhelo rigdhendete Moisiun e si pasoje, nen goditje cekani qe thyen mermer e rikrijon njeriun, nen ngasje krijimi nuk mund te heshtja - do te behesha fjalaman pa tjeter dhe une... Per Romen sa dobesi paska njeriu. flet dhe atehere - kur desheron te heshte e me fjalen si cekan, do s'do, thyen gure te rende mendimi. 1 janar 2006 10- DESHIRA TE VRARA Shpesh here e ndjej vehten vrases deshirash ende te palindura qe nje dite mund te beheshin femije, nese njeri-tjetrin s'do ta kishim braktisur ne vjeshten e fundit me shi... Ne te dy jemi vrases, packa se kriminele s'na quan njeri... 2 janar 2006 11- AROMA Kjo bote ku jetoj eshte e madhe e bukur, por gjithesesi jashte meje, eshte si frutat e medha hibride neper supermarkete, por pa leng e shije si frutat e Mesdheut plot arome. Dhe oqeani qe kam diku pas shpatullave, nuk ka ngrohtesine e detkaltrit tone. Kerkojme dimensione edhe ne hapsirat qiellore- kudo qe te jete, kur aroma e frutave dhe e miqesive, pas, ne atdheun tone te varfer e te keputur - eshte si det... Boston 3 janar 2006

FATMIR TERZIU

Nga Fatmir Terziu
"Autori i "Mos më ik larg", 1995 - poezi,"Infinit", 2000 - poezi, "Ana tjetër e pasqyrës", 2003 - intervista, "Ora e paqes", 2005, përkthim - poezi nga Rainer Schulte "Në shpellën e Platonit", 2006, përkthim - poezi nga Frederick Turner "Poezia Amerikane", 2006, përkthim - antologji nga poetë amerikanë, që në planin e parë të vëzhgimit duket i pandashëm në deklarimin e tij paraprak.
Në një kulturë si e jona, shumë e tendosur në ndarje dhe shkëputje të gjërave si një kuptim për kontrollin, është disa herë një lloj grimcë shokimi që mbahet në mendje për tu kujtuar, në shkrime, krijime apo edhe fakte praktike. "E thënë më saktë krijimtaria është një mesazh", thotë Marshall McLuhan (McLuhan, 2002:27-56). Kjo nënkupton para së gjithash anëkraftëzimin artistik, të cilin krijuesi e gjen në kulturën dhe njohurinë e tij. Poeti, prozatori, krijuesi i gjithë aspektit mediatik ndan në këtë tejlidhje mesoren e një figure gjeometrike që krijohet rishtaz nën imagjinatën e trios mesazh, derivat dhe arritje. Mesazhi si elementi më i rrëndësishëm në krijimtari është një lloj pasaporte që lypset nga çdo nivel lexuesi. Këtu kritika e hershme gjente një molek ulë frymëzimi për të udhëhequr apo ndarë në klasa, kategori dhe revolucionarizëm, gjë që në fakt ishte një antagonizëm i krijuar nga postulati i udhërrëfimit ideologjik. Mbartja e mesazhit që natyrshëm sot përbën faturën e kritikës për krijuesin është një lloj liçense, të cilën e prodhon një vëzhgim shkencor dhe e vulos një lexues pa shijuar ngjyra, medalje, vlerësime apo diploma, por duke shijuar vlerën e krijimit në shijen e tij. Prej kohësh më pati tërhequr dyanësia e një aplitude që rreket nën dhe pas emrit Gjekë Marinaj. Krijimtaria e tij, natyrshëm për aq sa kam mundur t'a ndjek dhe kritika ndaj veprës së tij, të paktën për aq sa e kam pikëtakuar me kureshtjen për ta lexuar me imtësi. Në pamje të parë ngjan me një organikë komplekse, ku një tis i hollë ndan dy aplitudat në fjalë. Një tis ky që në disa raste krijon një koazion artistik që deshifron realitetin, që anëson vlerat e vërteta dhe fryn argumentin e një krijuesi që ka veprën dhe vlerat e tij, duke i imponuar spaleta dhe komplekse figurative, madje edhe personit të tij, karakterit real të tij, jo atij në vetën e parë që prodhon tek-tuk vepra e tij.
Adnan Mehmeti, për shembull e cilëson në një fjali që simpatizon një fiktivitet gjuhësor dhe deformues të realitetit duke shprehur në kritikën e tij: "Gjekë Marinaj, më shumë se poet". Pa gërmuar në fjalorin e hershëm të të madhit Androkli Kostallari, por duke gjetur anën emergjente dhe shkencore në fjalorin e Oksfordit për gjuhën shqipe (Oxford Albanian-English Dictionary) që botohet nën siglën "The World's Most Trusted Dictionaries" (Fjalorët më të besueshëm në botë) dhe që udhërrëfehet me fjalë, shpjegime fjalësh, grupe fjalësh apo togfjalësha e frazeologjizma, madje edhe me fjali komplekse ndihmëse, mund të thuhet me plot gojën se një fjali e tillë e përdorur nga kritika, sado 'dashamirëse' që të jetë, krijohet një vetsulm padashje ndaj vlerave të veprës së autorit dhe një penelatim me akuarel në një sfond metalik, tek i cili shiu apo edhe një veprim tjetër natyral krijojnë një hiç. Një hiç të cilin e krijon kritika dhe e përqafon në heshtje përqasja e saj në sferën pëlqyese. Aspak nuk do të ndalesha në këtë pikë nëse nuk do të vazhdohej më tutje: "Universi poetik i Gjekë Marinajt- trokitje drejt majave" (Mehmeti: po aty). Dhe 'universi poetik', edhe pse figurativ në këtë rast, paralajmëron një dëshirë dhe një fakt tek i cili lëvrohet analiza e mëtejshme, duket se diku në thellësi të analizës shpjegon me gojën e vet krijuesit: "Për mua poezia është gjinia më superiore e artit. Vetëm në poezi mund të gjesh një përbërje të përbashkët gjeniale të arteve në një trup e shpirt të vetëm poetik: muzikalitetin imagjinues të një kompozitori, imazhin meditativ të një piktori, prozën e kondensuar të një romancieri, dramën vibruese të një dramaturgu e medikamentin shpirtëror të një lexuesi. Në një farë mënyre, unë jetoj për të lexuar e krijuar poezi" (Marinaj; në kritikën e Mehmetit).
Atëherë duke lënë pas 'kritikën për kritikën' ajo që s'do koment është krijimtaria mes vlerave reale të saj. Autori i "Mos më ik larg", 1995 - poezi,"Infinit", 2000 - poezi, "Ana tjetër e pasqyrës", 2003 - intervista, "Ora e paqes", 2005, përkthim - poezi nga Rainer Schulte "Në shpellën e Platonit", 2006, përkthim - poezi nga Frederick Turner "Poezia Amerikane", 2006, përkthim - antologji nga poetë amerikanë, që në planin e parë të vëzhgimit duket i pandashëm në deklarimin e tij paraprak. Pra poezia e tij është ajo që bie në sy. Në fakt ajo ka vler at të cilat janë simpatike dhe komplekse. Një poezi e tillë siç është "KUAJT", ku dominon një metaforë profesionale flet më shumë se një elozh padashje, flet më shumë se një 'dashamirësi' apo edhe vlerësim metaforik. Kuaj dhe njërëz. Një binom që estetika e quan një nga krijesat model. Jo më kot të dy krijesat gjenden në siparin e hershëm papirus, jo më kot kanë qenë ushqim i vlerave të shkruara biblike, por jo më kot Leonardo da Vinçi, Mikelanxhelo, Rembrandi apo Van Gogu thyen penela e spatula të krijonin lartësitë artistike më njërëz e kuaj. Më tutje jo më kot Pol Elyar apo Burns sollën elementin njërëzor dhe kuajt si dy bashkëjetesa në poezitë e tyre të famshme. Këtu ka një vlerë, një detyrim të cilin e realizon një bashkëjetesë tek krijuesi kërkues dhe tek krijuesi krijues, ku në gjuhën e poezisë së Marinaj të dy karakteret, kuaj-njeri shihen në një dyfish-retushim artistik dhe jepen të pastra në kuptimin mbartës. Njërëz dhe kuaj, kuaj dhe njërëz një simbolikë që ushqehet sa me populloren aq edhe me modernen në këtë rast. Kemi të bëjmë me një zotërim logjik të figuracionit që çimentohet në vargjet:
" "Tërë jetën duke vrapuar rrimë " Shohim veç përpara " Ç'bëhet prapa s'duam t'ia dimë. " Ne nuk kemi emër " Të gjithëve kuaj na thonë".
Më tej është një mori figurash që kristalizohen nën veprime foljore dhe detaje situatore, që flasin me një gjuhë, që ndihen edhe në heshtje, ashtu si edhe në fakt vargjet e mëposhtme shprehen:
" Nuk qajmë, " Nuk qeshim; " Heshtim, " Dëgjojmë; " Hamë atë ç'na japin, " Ecim nga na thonë, " Asnjë nga ne s'është mendje hollë."
Veprimi njërëzor që mbartin vargje të tilla, natyrshëm luajnë rolin e një sintakse të qartë, të shkoqitur e të mirëpërdorur, gjë që sot synohet nga shumë poetë, por pak njihet nga një palë tjetër. Një fjali poetike e tilë, dyfishon vlerat e mesazhit dhe i hap rrugë kompleksit figurativ. Duke plotësuar kompleksin e përzgjedhur figurativ autori shugullon larminë e tij metaforike dhe lezeton platformën mesazhiere duke krijuar një apriori të rastit, në një gërshetim kohë, vend dhe ndërlidhje 'oreksore', që nënkuptojnë patologjinë dhe fizionominë e një shteti pa vertebër, pa shtyllë kurrizore, ku dominon oreksi apo shija për një zgjedhje apo shije obortaro-ironike, gati-gati edhe didaktike për vlerat që mesazhi i poezisë krijon. Autori nuk mëdyshon atë që thotë, por thekson qartë dhe prerë:
" Kush qe kalë mbreti, " Posti qe i lartë " Kush qe kalë princeshe " I bënë shalë të artë " Kush qe kalë fshatari " Pat samarë me kashtë " Kush qe kalë i egër " Tërë jetën fjeti jashtë. " Po qemë dhe mbetem kuaj, para njeriut!
Duke parë këto vargje natyrshëm ndjen një arsye më shumë të mëshosh se autori kërkues, autori studies është sot e përditë më shumë një arritje që synon bashkëjetesën e ndryshimeve mediatike, bashkëjetesën në botën së cilës krijimtaria shqiptare ende hyn nga të çarat e dritareve.
Në librin e tij të famshëm "Kujtesa, përsëritja dhe puna për të gjetur zgjidhjen", Frojdi thekson se mbajtja mend është asgjë më shumë se kaq, por ajo është një sipar ku hapet e mbyllet karakteri dhe sjellja e njeriut. Kjo në fakt ndodh edhe në krijimtari. Në krijimtarinë e përgjithshme është përsëri teoria e psikoanalizës e nisur nga Frojdi, Jung dhe e vazhduar nga Jacque Lacan (Lakan), ajo që vjen në ndihmë të ndricimit të analizës. 'Transferenca' ose transferimi i idesë së autorit nga një gjendje frymëzimi, sipas Frojdit nuk është thjesht një botkuptim i autorit njeri, por një shtysë e vet njeriut që ndikohet nga e shkuara, ose kompleksi i saj si një tërësi në jetën dhe njohurinë e tij. Kjo shihet qartë në poezinë e Marinajt. Duke parë të shkuarën e tij të deklaruar në jetëshkrimin e tij publik, shohim një detaj të qartë ndikues edhe në poezine e tij, gjë që përpos analizës dhe psikoanalizës krijon argumentin e shëndoshë të botës së tij poetike, të poezisë së tij që ai e cilëson në një vend nderi në mesin e krijimtarisë në përgjithësi. Për Ilir Secin, "poezia e këtij poeti është sublimacion i emocioneve dhe fiksim i gjëndjeve e fenomeneve të botës në tërësi" (Seci: në websitin e Marinajt).
Këtu ka dy elementë që përfaqësojnë teknikën analitike. I pari është 'kurimi' frymëzues i poezisë nga ndikimet e tjera dhe i dyti vetkurimi i krijuesit që gjendet në një bote larg depërtimit imagjinar, në një botë ku mbisundon iluzioni për komplikacionin kohë-vend. Barthes, një nga të famshit e kritikës botërore, thekson në këtë drejtim se në kuptimin e dashurisë, gjëja e parë që ne dashurojmë është sipërfaqja, skena, ekrani, kopertina, …pastaj vijnë me rradhë e hyjnë nga goja në mendjet tona të gjitha kushtëzimet që pranon retina" (Barthes, 1990:142). Në poezinë "Vajzat e Kalifornisë" autori na prudentizon një element të gatshëm për t'iu referuar majës së gatuesve të psikoanalizës. Një poezi e tillë flet qartë ndoshta më shumë se një analizë për të. Ndoshta këtu vjen në ndihmë edhe gjetja e njeriut model të krijimtarisë komplekse Kolec Traboini që shprehet për Marinajn "gjeta poetin e vertete" (Traboini, 2001: Shkodraonline). Edhe të tjerët e shprehur për poezinë e Marinajt kanë zbuluar pak a shumë vlerat e autorit në një raport këndëvështrimesh të ndryshme.
" Janë shprehur Anton Çefa, Sami Milloshi, Luigj Çekaj, Shefqet Dibrani, Arben Çokaj, Prend Buzhala, Agron Tufa, Dashamir Cacaj, Dashnor Kaloçi që e cilëson 'poetin që kapërcen Atlantikun me "Kuajt", Ndoc Gjetja, Skifter Këlliçi e Mikel Gojani. Poezia "Vajzat e Kalifornisë" nuk është marë si një model për të deklaruar këtë, pasi një poezi në këtë sistem analitik është vetëm një grimcë, por ajo është ajo grimcë nëpër të cilën kalon metafora e gjilpërës për të arnuar dhe qepur një vlerë të cilën e mbart vet në fakt ajo, midis përsëritjes duajale që këshillon Frojdi:
" "Ecin majë gishtave mbi krahët muskuloz të tokës " duke endur çudira në lëvizjen e hijeve, " çudira të pasqyrta - kurthe vështrimesh, " prekje që e ndajnë gjithësinë në kube të qelqta." Vajzat e Kalifornisë " heshtin në gjuhën tamlore. " Me termetet dhe njerëzit u mjafton dialekti i trupit. " Ndërsa me djemtë - syze " përtej të cilëve deti u duket si një trandafil në çelje " ato përdorin gjuhën e mjaltit; " zëri u zgjatet si një ushtimë në të ardhur " diku nga një lëndinë e bardhë dhe e virgjër yjesh."
Duhet theksuar dhe vënë theksi më qartë në kuptimin përsëritje. Nuk është fjala për ndonjë përsëritje fjalësh, grupfjalësh apo edhe vargjesh, të cilat kanë gjuhën e vet në analizë, por për përsëritjen narrative, që vetkrijohet nga tendenca mjet-argumentuese e gjuhës që përzgjedh autori.
" "Kalifornia ka gjelbërim vajzëror të përhershëm. " Ndaj " retë e bardha nderen konfuze midis tyre dhe qiellit. " Ndaj " vullkanet në Majami shpërthejnë gjoksin e zjarrtë " duke i përcëlluar me inat buzët e kripura të ujrave. " Ndaj " pa vajzat e Kalifornisë vet bukuria ndjehet jetime. " Ato, të bukurat, bjondinat, vajzat zëmjaltë " jetën e djemëve e ngrejnë tek orët e zgjatura të ëndrrave, " dhe ëndërrave të tyre u japin sisë të rriten të qashtra."
Këtu, dhe në pjesën e parë kjo përsëritje narrative shihet në elementët figurativë që krasiten mjeshtërisht dhe kompozojnë imazhet e vajzave reale, me dialektin e trupit, gjuhën e mjaltit, që simbolizon të folurën e dalë nga goja e tyre, apo edhe të detajeve të tjera artistike që nënshkruhen në këto vargje për të dhënë atë përsëritje narrative me qëllim ndriçimin e karaktereve të piketuara. Barthes e deklaron këtë si një 'zbulim pas faktit' (it is after the fact) dhe në frëngjisht: [c'est un après coup]. Këtu është ajo që ngjiz më së shumti një vlerë reale, atë vlerë të cilën ta fal kompleksi filozofik i poetit Marinaj.
Bibliografi:

Martin Çuni - Antoni

Martin Çuni - Antoni

Martin Çuni - Antoni, u lind në fshatin Ujz i Hasit të Thatë, më 14 maj l948.
Ciklin e ultë të shkollës fillore e bëri në fsh. Bishtazhin të Hasit, ndërsa tetëvjeçaren e përfundoi në fsh. Keqekollë të Gollapit, ku i punonte i ati, Ndreca. Gjimnazin e mbaroi në vitin l968 në Prishtinë. Më pastaj i vazhdoi studimet në F F të Prishtinës,Dega e Pedagogjisë. Gjatë studimeve për shkak të gjendjes së vështirë ekonomike u detyrua të punojë. Fillimisht , tre vite punoi në sh.f. “ Rilindja “ të Keqekollës,Pastaj në K N I “ Ramiz Sadiku “ të Prishtinës. Më vonë pranohet në punë në RTV-të Prishtinës, si gazetar në Redaksinë e Kulturë - Programi për fëmijë. Ka udhëhequr Emisionet: “ Mirëmëngjesi fëmijë “, “ Kolovajza e së dielës “ , emisionin për të rritur“ Karvani i fshatit “, etj. Asokohe realizon reportazhe, shkruan vargje , prozë, tekste për radiodramë etj.
Që nga viti 1968, M. Çuni , merr pjesë aktive në lëvizjen ilegale të kohës, në platformën e avancimit të çështjes kombëtare të shqiptarëve në trojet e tyre në Jugosllavi. Në vitin l982 arrestohet me shumë veprimtarë të tjerë, e më pastaj dënohet me tetë vjet burg. Për veprimtari në burg, më vonë dënohet edhe një herë. Në burgjet e Serbisë i mban nëntë vjet, prej tyre tetë izolim. Martini edhe në vuajtje të dënimit vazhdon të shkruaj.
Në fund të vitit 1990, pas vuajtjes së dënimit, ai emigron në Zagreb, një vit më vonë shkon në Shqipëri, si reporter i Radio Zagrebit, për emisionin shqip atje.
Në vitin 1992, për shkaqe ekonomike edhe politike emigron në Gjermaninë
Federale. Aty u angazhua për themelimin e Bashkësisë Shqiptare.
Në vitin 1998 kthehet në Kosovë dhe iu bashkohet radhëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Fillimisht ishte në njësitet e Z U të Drenicës, te komandanti Sylejman Selimi, në Likoc, prej nga raportoi për Radion Deutsche Wele. Në nëntor të vitit l998, Shtabi i Përgjithshëm i U Ç K - së kishte marrë vendim për themelimin e institucioneve të luftës: Radios “Kosova e Lirë “ e Agjencisë“ Kosova Pres “. Aty M. Çuni do të veprojë deri në fund të luftës, së bashku me Ahmet Qeriqin, Berat Luzhën, Nusret Pllanën, Nezir Myrtën, Habib Zogajn, Qemal Aliun, Isa Krasniqin e të tjerë.
Pas luftës, me vendim të Ministrisë së Informatave në Qeverinë e Përkohshme të Kosovës, derisa punonte në R. “ Kosova e Lirë “, M. Çuni caktohet në detyrë të udhëheqësit të Organit Drejtues për fillimin e punës në Radiotelevizionin e Prishtinës. Pas gjashtë muaj angazhimi gratis, në drejtim të krijimit të kushteve për kthim të gazetarëve dhe të punëtorëve në R T P , ai jep dorëheqje i pakënaqur me rezultatet e arritura. Për shkaqe ekzistenciale serish i kthehet kurbetit.
Aktualisht jeton e punon në Gjermani. M. Çuni ka këto vepra të botuara: “ Reportazhe Lufte “ dokumentar, “ Jetë e furtunë “poezi për të rritur, “ Jetë për jetën “ poezi për fëmijë. “Asht e gjak Arberie” si bashkautor me Pal Sokolin, 2007. Ai ka edhe shumë dorëshkrime të pabotuara , nga burgu e pas tij.

Martin Çuni është kryetar i Lidhjes se Shkrimtarëve, artistëve dhe krijuesve shqiptarë në Gjermani.

Pal Sokoli
Pal SokoliLindur me 06.06.1959 në Radoniq-Gjakovë.Shkollimin fillor e kreu në Radoniq e Cermjan ndërsa gjimnazin në Gjakovë. Me 1985, diplomon në Univerzitetin e Prishtinës,Fakulteti Filozofik në degen Filozofi-Sociologji. Poezi shkruan që nga rinia e hershme dhe boton në peridikun letrarë qe nga vitet tetëdhjeta,në revistën studentore "Bota e re",pastaj në "Zëri i rinisë", "Etja", Fjala", Rrezja" si dhe disa cikle me poezi ne revistën letrare"Shtigje" te vitit 1983/84/dhe /86 të Klubit letrarë"Gjon Nikollë Kazazi"të Gjakovës. Ka shkruar disa reqensione librash,Ka qënë anëtarë aktiv në grupin darmatik "Emin Duraku"të Gjakovës.Poezi ju moren në dorëshkrim disa herë gjatë burgosjes nga policia serbe ne vitin 1991/92/ dhe /93 kur u burgos me grupin e ashtuquajtur"Grupi i priftit".Prej vitit 1994 jeton dhe krijon në Wuppertal-Gjermani. "Kambanë e pëlcitur dhembja" poezi,është libri i tij i parë të cilin e ka promovuar me 06.05.06 në Wupertal-Gjermani.
""

MALLËNGJIME DHE USHTIMA

Do t’ këndoj do trima nga Balli Kombëtarë ,

Shqipe gjeraqina – n’ rrethin kërçovarë.

Komandant i “Ballit” , trim e luftëtar ,

Si arushë e malit – Mefaili i Madh .

Për bashkim shqiptarësh nga të gjitha trojet –

Luftonte ndër male Mefaili i Vogël .

Mbi armiq u suleshin , si mbi det – tallazi ,

Këta dy trima ishin t’ lindur nga Zajazi .

Nuk durojmë robërimin , t’ na sundoj dushmani ,

Do ta bëjmë çlirimin – thotë Sadin Selmani !

Për të gjallë s’ lejojmë t’ copëtohet vatani !

Trim porsi dragoi , ishte Kalosh Dani .

Kur lëshonte kushtrimin , ai , Halim Mangupi -

Se ç’ ikte armiku – s’ e ndalte as Shkupi !

Para plumbave dilte , s’ trembej nga rrebeshi,

Para kërçovarë ! Thërret Habib Kaleshi .

Se ç’ jehonin malet: “Bini vëllezër , bini !”

Kur e ngriste zërin Shefki Jagodini .

Këto bandat armike , në zjarr kush i ndezi ?

Trimi i Kastriotit – Nuredin Elezi !

Bashkë me ta luftuan trimat nga Garana ,

Me Dervish Llokaçin , komandant si zana .

Në luftë u kalitën burrat si çeliku –

Ali Zejnë Shitova dhe Mejdin Letniku .

Le ta dijë Sulltana , se kurrë nuk ka vdekur ,

Shumë vëllezër asllana , rrugë të saj kanë ndjekur!

Shumë heronj të kombit , trima vullnetarë -

E flijuan jetën për BASHKIM KOMBËTAR !

Luftuan n’ këto male , me zemra stoike –

Për Shqipërinë e Madhe , për Shqipërinë etnike !

Le të rrojë Shqipëria – gjithmonë e bashkuar ,

Trimat kërçovarë – s’ ka për t’ i harruar !





SULLTANA E MAZLLAM QAFËS

N’ Qafë t’ Ujëmirit , ka dalë Mikaili –

Aty ishte një shqiponjë mali !

Një trimëreshë, që i thonë Sulltanë ,

Që i pret hasmit me gërshanë !

Refreni:

Eu, Sulltanë – bija e Mazllamit ,

Mirë ia bane ti, kapedanit !

Eu, Sulltanë, ty , të lumtë dora –

Pret çetnikë , si me pre molla !

Eu, Sulltanë, ta lumsha djepin –

Pret komitë , si me e pre pjepnin !

Trëndafile me bojë gjaku –

Mirë ia more babës hakun !

Mbrojte nderin dhe lirinë ,

Me gjak shkrove historinë !

Refreni:

Eu, Sulltanë – bija e Mazllamit ,

Mirë ia bane ti, kapedanit !

Eu, Sulltanë, ty, të lumtë dora –

Pret çetnikë, si me pre molla !

Eu, Sulltanë, ta lumsha djepin –

Pret komitë , si me e pre pjepnin !

Demir KRASNIQI

Nga libri:”Mallëngjime e ushtima”, Gjilan më 1993.

FLET GJYSTE VULAJ-KËNGËTARE E MIRËNJOHUR

Gjyste Vulaj: “Nga katër motra, unë e kam gjoksin më të vogël. Trupin e rregullt familja jonë e ka në gen

Më pëlqen kur më joshin meshkujt

Nga Albert Zholi

E qeshur, e çiltër, e muhabetit, pa kurrfarë ndroje, e shpenguar, e pakufizuar në asgjë, ajo të flet natyrshëm për jetën e saj. Katër vjet pa e takuar, por ajo ka mbetur po ajo Gjyste, si në pamje dhe në komunikim. “Njeriu në jetë duhet të tregohet ashtu si e ka bërë natyra, origjinal, pa u ndrojtur artificialisht, pa shitur mend pa bazë, pa përbuzur njeri, i aftë të falë, të bëjë atë që i pëlqen dhe ndjen, të flasë me gjithë zemër” shprehet ajo. Kështu është Gjystja, herë si deti në verë, herë si lumi në dimër, herë e qeshur si lulja në pranverë, herë e ngrysur si dita në prag shiu, flet pa teklif dhe pranon çdo lloj shakaje. E gjatë sa të lodh kokën duke e parë, e bukur sa të bën të psherëtish. Në bisedë kur e ngacmon, të qëllon lehtë me bërryl në krah, me demek të thotë “jepi drejtim bisedës”. Në skenë është krejt ndryshe. Shpërthyese, e papërmbajtur me një zë kumbues, me lëvizje si një balerinë e stazhionuar, e aftë të komandojë trupin e gjatë, mjeshtre e elektrizimit të skenës. Veshje sugjistionuese, ku del në pah gjoksi që ajo nuk mundohet ta reklamojë, pasi gjoksi i saj origjinal e vështirëson dhe vetë reklamën. Njeriu i gëzuar dhe i aftë është si dielli, shndrit aty ku depërton dhe demostron. Kështu është dhe Gjystja në skenë.

Nga është kthyer Gjystja këto ditë?

Nga dy koncertet shumë të rëndësishme. Një në Zvicër (në Berrnë) dhe një në SHBA, ishin dy kërkesa të komuniteteve shqiptare në këto dy vende.

Këtë verë ku ka qenë më shumë e angazhuar Gjystja?

Si zakonisht këtu e 9 vjet me radhë gjatë sezonit veror jam e angazhuar në Ulqin. Kam kënduar në dy taracat më moderne njëra ishte “Hollegro” ndërsa 5 vitet e fundit kam kënduar në taracën më të bukur me kapacitet 1500 vendesh për të cilën nuk dua të bëj agjitacion e as të lavdërohem, por është fakt se çdo natë që nga 1 Korriku e deri më 30 Gusht pra 2 muaj të plotë kam qenë e stërmbushur me adhurues të mi, të cilët i falënderoj me këtë rast. Me këmbëngulësi të disa organizatorëve nga Maqedonia, Shqipëria dhe Kosova këtë vit u jam shkëputur për disa ditë adhurueseve të mi, të cilët pushimet verore i kalojnë në Ulqin pasi disa data të veçanta i kam rezervuar për adhurues të mitë në këto vende (si një ditë në Durrës)- Dua të them që jam kënaqur shumë me pritjen e tyre dhe për këtë arsye gjatë sezonit veror 2009 do të jem më shumë prezente po në këto vende. Normalisht konstant do të jem në Ulqin, por mos harroni se shpesh do të vi të këndoj edhe në Durrësin e bukur që qysh tani kam bërë disa rezervime.

Pas verës së shumëkërkuar, a bëre pushime?

Mbas sezonit veror si zakonisht muajin shtator e kemi bërë pak si pushim. Këtë muaj e kemi emëruar -muaji i qejfit- dhe seriozisht me padurim e pres këtë muaj që edhe unë të relaksohem nga profesioni im, i cili më dhuron çdo gjë të bukur përkrah, por në një anë tjetër më largon nga shoqëria e ngushtë që veç muaji shtator më premton që shpirtërisht të kënaqem me të afërmit e mi. (si zakonisht). Në fund të Tetorit fillova turrnetë nëpër mbarë botën, Tani po përgatitem për një turne tjetër në SHBA, ku do të qëndroj pothuajse krejt nëntorin dhe me kthim nga SHBA më pret Dhjetori i stërngjeshur me punë nëpër vende të ndryshme të Evropës duke filluar nga Gjermania, Austria, Zvicra, Anglia etj... por gjithësesi për festat, programet e fund vitit do përgatis diçka shumë, shumë të bukur. Sekret profesional. I kam qejf sekretet pasi nuk i mbaj dot, më ikin pa dashur. . (qesh)

Kur ka filluar Gjystja të këndojë?

Qysh 5 vjeçe. Këndoja në shtëpi dhe vazhdova të këndoj dhe në shkollë. Prindërit më nxitën, mësuesit më përkrahën. Dhe unë asnjëherë këtë profesion nuk e mora me frikë.
Pas ngjitjes së parë në skenë kush u bë mbështetësi kryesor në këtë rrugë?
Në fillim vetvetja, dëshira ime. Ëndrra ime fëminore. Pastaj një mbështetje të tillë gjeta dhe tek burri im Sokoli. Ai mbetet për mua mësues, kompozitor, muzikant, kritik, etj…

Me kë bashkëpunon tani Gjystja me këngëtare apo këngëtarë nëpër koncerte apo albume?

Në albumin e ri do të kam një duet tjetër, por kësaj radhe jo me Bashkim Alibalin të cilin e përshëndes me këtë rast, por me idhullin tim Ramadan të këngës Krasniqin (Danin)

Gjystja gjithnjë e re kush e është sekreti i rinisë së saj?

(qesh). Sekreti është në këtë rast shumë transparent, unë jam e re, sapo mbusha 31 vjeç.

Flitet se këtë vit keni bërë një operacion plastik, a është e vërtetë?

Ooooo! Përsëri me operacione plastike.. JOOO, skam bërë gjë, pse ? Ç’po zihet tani në Tiranë? Akoma po sendertojnë gënjeshtra për mua? Puhhh me këto thashetheme...ùuuuuuu

Pse flasin kaq shumë për operacione për ju?

Po. E mbani mend intervistën e parë më thatë a keni bërë operacion për gjoksin. Pra, çdo gjë e kam origjinale në trup. Edhe gjoksin mëse origjinal. Madje nga katër motra unë e kam gjoksin më të vogël..(qesh). Trupin e rregullt familja jonë e ka në gen. Atëherë pse të vë në gjynah bisturinë? Besoj më ke besuar se nuk kam silikon... Biseda jonë e parë së bashku me Sokolin ishte e sinqertë.

Kjo tregon se jeni e kontrolluar në çdo veprim dhe xhelozia njeh forma të tjera?

Gjystja është këngëtare e kompletuar daç për zë të ëmbël, melodik dhe tërheqës ndaç edhe nga bukuria si ajo shpirtërore që rrezaton dhe e zbukuron vokalin dhe pamjen e jashtme. Kështu më thonë të gjithë. Këtë nuk mund ta kundërshtoj kush sepse jam e aftë të di për këtë sepse kam përkrah edhe një kompozitor të mirë, i cili s’më bën lajka, por më ndihmon, më shtyn që të punoj gjithnjë e më shumë. Duhet të merrni një mendim për këto gjëra nga njerëzit që merren me këtë profesion, por ama me ata që din se ç’është muzika dhe zëri i saktë. Kush mendon ndryshe e ka nga xhelozia, inati ndaj suksesit tim. Unë kur paraqitem në skenë kam çka të paraqes sepse koncertet e mia realizohen gjithkund me këndim live, e jo me CD, si disa bukuroshe tonat që për fat të keq nuk kanë zë hiç, veç bukuri dhe ashtu quhen këngëtare. Por mos harroni sepse edhe këto miss-e që i shohim çdo ditë në ekranet tona një ditë do të ushtrohen në qoftë se sot kanë talent. Askush nuk lind i profesionalizuar, prandaj o popull i mirë kini pak durim e mos paragjykoni, lol...

Thuhet se Gjystja pëlqehet më shumë për bukurinë se sa për këngën?

Për mendimin tim jam shumë mirë. S’më mungon asnjë gjë. Kaq, dhe tek e fundit si intereson kujt a kam leshra apo i kam rruajtur..... (qesh)

Sa kohë i kushtoni look-ut në ditë?

Në mëngjes laj fytyrën, pastroj dhëmbët, shpesh edhe bëj dush nga një punë që çiftet e bëjnë në mëngjes (qesh)... Kur dal, në mbrëmje ose në ndonjë takim grimosem siç më ka hije dhe gjithmonë sipas rastit herë më pak, herë më shumë. Por për skenë, grimi mi merr një orë ndoshta.

Kush është kompozitori yt i pandarë?

99% kompozitor i këngëve të mia është bashkëshorti im Sokoli, por kam bashkëpunuar edhe me kompozitorë të tjerë siç janë: Edmond Zhulali, Shpëtim Saraçi, Xhevdet Gashi, Genti Lako, Flori, Senad Dreshaj, etj., që me këtë rast i përshëndes. Njëkohësisht i falënderoj të gjithë duke filluar nga Sokoli për punën e bukur që kanë bërë.

A është për flirt apo ka bërë Gjysja flirt?

Joooo, nuk jam për flirt, nuk flirtoj jooooooooo...Sepse dua të ruaj qetësinë, harmoninë në çift, pra jetën bashkëshortore që e kemi ndërtuar bashkë me sinqeritet unë dhe Sokoli. Në raste të tilla jam shumë e rezervuar.

Për shembull?

Kur dikush më vjen vërdallë, më joshë në mënyra të ndryshme unë bëj gjoja s’po kuptoj gjë. Automatikisht ndryshoj, transformohem në një aktore në rolin e "naives" dhe më pëlqen kjo lojë, e cila për mendimin tim të fal përjetime të lezetshme. Por të them të drejtën më pëlqen kur më joshin, pse jo. Joshjen e marr si kompliment, respekt, adhurim, admirim. Është një kënaqësi e veçantë që ta afron dikush që të don pa marr parasysh seksin. Kur të duan në ç’mënyrë të duan për mua s’ka rëndësi, me rëndësi është se njeriu në këto raste ndihet i përkëdhelur, i sigurt, fiton besim tek vetja, i vlerësuar mbi të gjitha...

Atëherë pse ke kaq meshkuj që të provokojnë?

Ti të paktën nuk më ke provokuar (qesh). Më ke parë duke heshtur takimin e parë. Tjetër tip ti…
Por…thonë që nga natyra kam një shikim magnetik. Ndërsa shoqet thonë,- plus ke edhe një trup tërheqës dhe joshës, këtë nuk po e vulos unë, por po ju lë ta analizoni ju dhe lexuesit e gazetës “Telegraf”, mund të them që gjatë ecurisë time ka meshkuj të bukur që në mënyra të ndryshme mundohen të më joshin, e që disave duhet të t’jua këpus shkurt me këto fjalë: Një zemër që kam e kam falur, sikur ti kisha dy, njerën ta kisha falur ty, (qesh) ... Këtë përgjigje ja u jap atyre që unë i vërej se seriozisht janë të dashuruar me mua, por nga ana tjetër në thellësi e kuptoj ndryshe dashurinë e tyre, ata janë të dashuruar me emrin, imazhin tim...Në qoftë se ndonjëri nga fjalët e bukura, joshjet me vend që mi dhurojnë, bën një trokitje në zemrën time, mos dyshoni tek mua. Ai person zë vendin veç të një shoku dhe asgjë më tepër. Normalisht, i cili do të presë gjatë në korridor për të hyrë brenda dhe të ketë një karrige të një miku familjar...në fund të fundit ata më pëlqejnë dhe kjo është e bukur. Si përfundim dua të shtoj që kur jam martuar e deri më sot, përsa i përket tradhtisë ndaj Sokolit, jo që nuk jam thyer ndonjëherë, por as që jam lëkundur ..

Garderoba juaj, thonë që përfundon në dy dhoma të ngjeshura?

(qesh)…Jam shumë e dhënë pas veshjes. Shumë. Më relakson e veshura bukur. Vishem sipas stinëve, por në përgjithësi lehtë. Nuk ngjeshem me rroba. Dua të jem e lirshme në lëvizje. Por nuk është dhe kaq e madhe garderoba ime. Jo, aq sa thoni ju. Por rrobat i blej firmato kryesisht në SHBA

Ju thoni nuk mbani dietë të shumtë, por keni ushqime të veçanta që të ruani formën e trupit. Cilat janë këto?

Ushqimi im i preferuar janë mishi i viçit dhe sallatat. Edhe në mëngjes këtë ushqim preferoj. Në darkë pi një gotë kos dhe ha fruta të ndryshme. Nga gjellët pëlqej më shumë lazanjën, ndërsa nga frutat shegën dhe ananasin.

Po me gjimnastikë a merret Gjystja?

Po. Ngas biçikletën (sigurisht kur jam në shtëpinë time), nga 20 minuta, sidomos kur nuk jam në dietë sepse kështu djeg kaloritë e tepërta.

Sa albume ka bërë Gjystja dhe si titullohen?

Kam bërë 8 albume në përgatitje është i nënti. Po ashtu kam bërë edhe 3 albume video dhe ca kolazhe.
Albumet
1. “1,2,3,4...”
2. “Jam e ëmbël si sheqer”
3. “100%”
4. “Më lejo të të puthë një herë”
5. “S'jam për ty”
6. “Më ke borxh”
7. “Vdeksha për ty”
8. “Shah mat”

Kush është albumi më i bukur?

Hmm..., të gjithë janë të veçantë. Më së shumti më pëlqen ky që jam duke përgatitur. Gjithsesi përshtypje më të mirë më ka lënë albumi "Shah Mat". Ka më shumë larmi, tema interesante...etj..Të gjithë e kanë atë ngrohtësinë e vet, ndjenjat e veçanta në të kënduar, në të punuar, të gjithë kanë një etiketë, të cilat tashmë janë dosje në shpirtin tim.
Unë në raste të ndryshme shpirtërore emocionohem dhe kjo gjë më shtyn të shkruaj. Pra ndjenjat e mia se bashku me imagjinatën botën reale dhe fantazinë i kombinoj dhe po nga kjo lind edhe një tjetër fshehtësi e shpirtit tim.

Çfarë është kënga për ju?

Jo vetëm profesion, por pishtari i jetës. Një ditë pa këngën më duket se diçka e madhe më mungon.

A ka ndonjë të metë që Gjystja ja din vetë vetes?

Jam tejet e sinqertë dhe origjinale.. Disa ma marrin për mëndjelehtësi, disa për për civilizim të tepruar. Kështu vetëm ata që më shohin në sy dhe nuk kam kontakte.. Kur më njohin........ehe... ndryshon puna.

Jeni e guximshme në jetë dhe në skenë. Nga buron ky guxim?

Kur kam lexuar jetën e Nënë Terezës jam mrekulluar. Ajo thotë: “Ne jemi një pikë në oqeanin e guximit, po të mos ishte kjo pikë diçka do t’i mungonte oqeanit. Dhe unë jam një pikë si ajo e Nënë Terezës.

Përdorni pije alkoolike?

Joo. Habitesh?! As duhan.

D.m.th jeni supersticioze?

Besoj tek zoti. Për mua besimi tek ai është besimi tek fati dhe besimi tek aftësitë e tua.

SA TË DUA KOSOVË

SA TË DUA KOSOVË
Sa të dua Kosovë
edhe pse na ndanë
kjo largësi
sikur të bëhesha Shqiponjë
në çerdhe tjetër s´ishahy.
Je për mua vend i dashur
tjetër në botë nuk kam pëlqyar
nën një shkurre,isha përplasur
shpirtin tim për të ushqyar.
Foleja ime,larg mendje mos me qit
ne çerdhen tënde,mungon zogu yt
Nuk të harroi,po të përbehem
më ndriço shtegun,që të mund
të kthehem.

DIELL LIRIE-DEMIR KRASNIQI

31. RRUGA E MBARË FËMIJËT E MI
Përfunduan dasmat, këngët edhe sazet,
Fundi i Gushtit, na la në vetmi.
Përfunduan lojërat – oborri mbet zbrazët,
Shtëpia pushon në heshtje e qetësi.
S’ ka ma këngë, zhurma, as lodra,
S’ ka vallëzim, as argëtim,
S’ ka buzëqeshje , as shëtitje te Kodra,
S’ ka përqafim, as ledhatim!...
Sofra mbet e zbrazët dhe lahet me vaj -
Me almiset tjera e palosur në një qoshe,
Sepse ma nuk ulet askush për rreth saj,
Lugët dhe pjatat të gjitha mbeten boshe!...
Papagajtë vëzhgojnë
Në heshtje e në maraz –
Nuk ka kush t’ ua trazoj
Gjumin në kafaz!
Dhe qeni i vogël
U sëmurë nga mërzia
Se me te n’ oborr
Nuk lozin fëmija!
Dyert e oborrit –
Mbyllë me shula t’ hekurt,
Dhe tash e një vjet
S’ ka kush për t’ i prekur!
Vetura ma nuk gumëzhin,
Sirena ma nuk alarmon,
S’ ka ma mysafirë që del edhe hyn,
As telefoni më nuk cingëron!
Lajthia në heshtje
Rrinë me gjethe zverdhur,
Me fryte të skuqura,
Në gëzhvole vjerrur .
Lajthinë e molisur,
E kaploi vetmia,
Dhe pyet e habitur –
Nga na ikën fëmija?!
Nga iku Flakëroni,
Nga iku Loreta,
Pse nën hijen time
Nuk lozin me fleta?!
Pse nën hije time,
Nuk lozin me mua?
Pse s’ mi volën frytet –
Shkuan pa m’ shijua?!
Mezi rrita frytet –
Në vapë e në thatësi,
Duke na djegë dielli,
Pa ujë e pa shi!
Mezi prita ditët,
Pa lapsa e pa goma –
Që t’ ua dhuroi frytet
Gojëve të njoma!
Por, ju, nuk na volët,
As nuk na shijuat;
Na latë varur n’ gëzhvole,
E nuk na kërkuat!
Unë, ju desha shumë,
Por ju më mashtruat;
Natën, ikët pa gjumë –
Larg në kurbet shkuat!
Dardha me gemë kalaveshi,
E mërzitur e hidhëruar –
Kush s’ më preku, kush s’ më deshi,
Mbet kah ju duke shikuar!
Pse s’ më volët, s’ më kërkuat,
Shijen time të kësaj toke,
Por ju ikët edhe shkuat –
Më latë n’ vaj me degë për toke?!
Baseni i shterur nga vapa,
I ka tharë lotët duke pritur:
Flakëronin e Loretën,
Drinin e Diardin,
Rinorin e Rinën,
Arianën e Anilën!...
Dhe çdo ditë, pyet me habi –
Vallë, a mos ju kam hidhëruar?
Ku na ikën ata fëmijë,
Që nuk vijnë për t’ u freskuar?!
Ku janë fëmijët, nga na ikën,
Që në mua nuk llapuqitën?!
Tash kam mbet zbrazët pa dush,
Në mua ma s’ lahet askush!
Harmonikën e kaploi pikëllimi ,
Mbet mbi raft për ta mbuluar pluhuri –
Pse s’ merr ma n’ duar Shkëlqimi,
Me ata gishta si biluri?!
Hije e rëndë i ra shtëpisë,
Heshtje e rëndë i ra oborrit,
Nuk dëgjohet zëri i Mrikës,
Me ato gjeste të humorit?!
Dielli nxehë, por nuk ka drita,
Mbi shtëpi ka rënë një hije –
Pse nuk është këtu Afërdita,
Zonjë e rëndë, kjo bijë shtëpie?!
Kalojnë muaj e vjet në prita,
Për t’ u çmallë me një takim;
Kur mungon këtu Margarita –
Kënga kthehet në pikëllim!
I molisur gjëmon defi ,
Zjarr e mall gufojnë nga gjini ...
Mungon vallja, mungon qejfi –
Kur s’ më merr n’ duar Shkumbini!
Rruga e mbarë, o, fëmijët e mi,
Paçi jetë, paçi shëndet!
Ju përcjell baba me lot në sy –
N’ rrugë të largëta për n’ kurbet!





V. TË TJERËT PËR DEMIRIN

Kadri OSMANI:
32. MBURRJA I TAKON RAPSODIT
- Rapsodit Demir Krasniqi, në jubileun e
40 – Vjetorit të punës dhe krijimtarisë-
O, Demir vëlla, o Hekuran,
Mburrja i takon rapsodit,
Prej kohësh e n’ ditë të sotit,
Përkushtimi ynë 40 minuta,
Nuk krahasohet dot pa çare,
Me punën tuaj 40 – vjeçare!
Sa koshere mjaltë na i dhurove,
Me qilima Krahinën na e shtrove.
Na e hijeshove me bar e dushk,
Për turizëm dhe për çdo krushk.
Kemi qenë të mbikëqyrur nga mafia,
Me fat na qoftë tash Monografia!
Monografia me shumë faqe,
Qilima dhe ura me shumë harqe,
Mauzerët mbështet për faqe!
Tek se i kemi dy fqinj të zinj -
Serbinë në veri e në jug një Greqi!!
Shejtanë katran e dreqër të zinj!
Përkrah pate bashkëshorten Xufe,
Si një medaljon pas çdo beteje – lufte!
Prishtinë, më 01.06.2008.










Tefik SELIMI:
33. BILBIL DHE KRIJUES
-Demir Krasniqit-
Biri i Gollakut – gjaku i këtij truallit,
Bilbil e krijues, që i këndoi popullit.
Në kujtesën tonë, është emër i përveçëm,
Bukur qëndisë këngët dhe këndon lezetshëm.
Është emër i madh i veprave muzikore,
Jetën ia kushtoi këngës popullore.
Aty ku punon, aty ku jeton –
I madh e i vogël, shumë e adhuron.
Aty ku krijon, aty ku këndon –
Jo, nuk ka njeri që nuk e dëgjon!
I afërt, i dashur, njeri shembullor,
Këngëtar e krijues i madh popullor.
Si gurët në kala, shumë vargje rimojë,
E bënë këngën t’ fortë, në qiell që të kumbojë!
Shpalosë historinë, thellë e ngulitë ndjenjën,
I jep fuqi këngës, që t’ dridh trupin, mendjen.
N’ skena festivalesh, n’ dasmat popullore,
Kudo e mirëpresin n’ duartrokitje prore.
Mikpritje vëllazërore me zemër, bukë e krip –
Se ai, frymon shqip edhe këndon shqip!
Është bilbil, krijues e këngëtar i madh –
I këndoi bariut e kosëtarit n’ livadh.
I këndoi fshatarit, shkollarit, qytetarit,
I këndoi heroit, dëshmorit, çlirimtarit...
Bukuritë e atdheut i këndoi me dëshirë,
Kudo i përqafuar me miq e dashamirë.
Përfitoi shumë artdashës të këngës popullore,
Malësia e Gollakut, me te, mburret prore!
Ai, nuk pushoi dje, nuk pushon as sot,
Robërisë dhe kurbetit i këndoi me lot!
N’ ringjalljen e artit, në jetësim të këngës –
Këngës i dha udhë, në gjuhën e nënës!

I këndoi betejat, trimat e Kosovës,
Bijve të gjithë vendit dhe të diasporës.
Në skenat vendore edhe ndërkombëtare –
Qe ambasador i këngës shqiptare.
Përmbi mijëra këngëve, ai është autor,
Përmbi mijëra notave, është kompozitor.
Mbledhës i folklorit dhe edukator,
Publicist, gazetar dhe moderator...
Kënga e tij – ujëvarë që buron nga bjeshkët,
Gurrë e kthjellët si loti, që zbret nga kreshtat.
Të gjallëve - ua rritë famën, ua rrëqethë leshrat,
Të vdekurve – iu thurë himne, ua lëkund eshtrat.
Kënga e tij, kumbon me jone lezeti,
Dëgjohet me ëndje përtej mali e deti...
Kënga e tij, buron prej xhanit të zemrës,
Këngë e shpirtit t’ popullit, këngë e së vërtetës.
Kënga e tij, është këngë e frymëmarrjes së popullit,
E ëmbël, e pastër si pika e lotit.
Kënga e tij, jehonë e maleve krenare –
Vullkan që nuk shuhet mbi trojet shqiptare!
Zëri i tij, i ngrohtë me plot ëmbëlsim,
Vokal i veçantë , mjeshtër në këndim.
I jep shije këngës, shpirt edhe ngjyrim,
Magji artistike, që të bënë më trim!
Gjilan, më 24.08.2007.














Shaban CAKOLLI:
34. I PA EPUR
-Demir Krasniqit, në 40-të vjetorin e krijimtarisë-
Dyzet pranvera
ditëlindja ime
jeta me vdekjen
në dy luftime
dhe në mos e bëfsha
një ditë më shumë
qelbësirës
s’ i them dot parfum!...
Gjermani , më 19 Korrik 2008.
*****
Mendimi im ishte se ju në krijimtarinë tuaj ishit këmbëngulës, për të i thënë të bardhës e bardhë, të zezës e zezë; pavarësisht pasojave që do të mund të ju shoqëronin prapa, pra ishit i palëkundur për realen dhe kombëtaren rreth së cilës nuk pranuat asnjë luhatje.
Shaban CAKOLLI




















35. ARSIMTARIT TË MUZIKËS
-Demir Krasniqit-
Shkolla fillore "Abaz Ajeti"
Me Ty, ka krenarinë .
Arsimtar Demir Krasniqi -
Ti, je ylli ynë!
Ti, na bënë që të mësojmë
Të gëzueshëm , plot hare.
Ti, na mëson si të këndojmë
Për të shtrenjtin tonë Atdhe!
Ty, o arsimtar,
Aq shumë ne të duam!
Fjalët tua por si ar –
Tek ne janë filmuar.
Muzika dhe kënga,
Shpirtin na e rrëmben -
Kur Demir Krasniqi,
Notat na i rrëfen!
Arsimtar i dashur,
Na jep dije - brumë ,
Thënia e juaj e pasur –
Për ne, do të thotë shumë!
Ty, të duam sikur prind,
Si vëlla e sikur mik,
Se Ti, je Demir Krasniqi –
Njeri i ndershëm dhe besnik!
I dashur për nxënës,
Bujar dhe krenar,
I sinqertë, shpresëdhënës,
Sikur çdo shqiptar.
Të duamë me shpirt,
O, mësuesi i jonë!
Në zemrat tona – dritë,
Do të jesh për gjithmonë!
Fiknete RUSHITI, nxënëse e klasës VII/3,
Shkolla Fillore "Aabaz Ajeti" në Gjilan.
Viti shkollor 2005/2006.
36. ARSIMTARIT DEMIR KRASNIQI
-Akrostik-
Duamë ta dëgjojmë një këngë tënden,
E me e kujtua me thellësinë e zemrës!
Mirë i kompozon, i këndon, i boton ...
I vetëm, i paepur – askush nuk të ndihmon!
Ritme këngësh madhështore – çdo zemër e pushton.
Këngët tua , me afsh kur i këndon –
Ringjallë shumë njerëz – shpirtrat ua madhëron!
Askush ndër bilbila, Ty, nuk ta kalon,
S’ ka njeri, as moshë, që Ti, s’ e disponon!
Në zemrën tënde bujare, ka vetëm këngë,
I mirë dhe i dashur, i afërt për çdo kënd,
Që mendon gjithmonë vetëm mirë për ne,
I jep botës një këngë të re, plotë dritë e hare!
Donika ZUKA, nxënëse e klasës VII/3,
Shkolla Fillore "Abaz Ajeti" në Gjilan.
Viti shkollor 2005/2006.























VI. DEMIRI PËR TË TJERËT
37. KALA QËNDRESE
-Kadri Osmanit-
Sikur t’ ishe qengj –
Ujqit do të përmbysnin!
Sikur t’ ishe engjëll –
Djajtë do të gëlltisnin!
Sikur t’ ishe lis –
Pykat do të shkatërronin!
Sikur t’ ishe gur –
Me dinamit do të copëtonin!
Sikur t’ ishe urë –
Demonët do të rrënonin!
Sikur t’ ishe vullkan –
Llavat do të pushonin!
Po ti, ma i fortë se gurë,
Po ti, s’ u bëre urë,
Po ti, qëndrove si burrë,
Po ti, s’ u gjunjëzove kurrë!
Ti,
Simbol i rezistencës,
Ti,
Kala e qëndresës,
Ti,
Shkëndijë e shpresës,
Ti,
Peng i ndërgjegjes,
Ti,
Flakadan i besës,
Ti,
Vizionar i së nesërmes.
Gjilan, më 14 Janar 2008.






38. FLET ME BRUSHË DEMIR BEHLULI
-Me rastin e 60- vjetorit të lindjes dhe 40-vjetorit të punës së tij krijuese -
N’ Karadak, në fshatin Binçë,
Një ditë shkova me ca miqë,
Hymë në Kishë, për mrekulli,
Me pa art dhe histori.
Flet Nexhmije Pagarusha:
"A po e sheh se çka bënë brusha?!"
Me sy t’ mprehtë e me punë dore –
Krijon vepra madhështore!
Me një brushë e ngjyrë magjike –
Jetëson ngjarjet historike,
Ringjallë fytyrat patriotike
Dhe legjendat tona kreshnike!...
Të gjithë trimat e Karadakut ,
Me një gjuhë e ngjyrë t’ një gjakut !
Thua se ngjallej Dedë Gjon Luli –
Flet me brushë Demir Behluli!
U mahnit Dardani e Nora –
Eu, Demir, Ty të lumtë dora!
Të lumtë dora, të lumtë syri –
Arti yt, n’ histori hyri!
Eu, Demir, Ty të lumtë dora –
S’ të lagë shiu, s’ të lagë bora,
S’ të tremb murrlani, as stuhia,
Lum Kosova – lum Shqipëria!
N’ fshatin Binçë, n’ atë shtëpi t’ Zotit –
I pash trimat e Karadakut,
N’ luftë me turqit ballë për ballë,
S’ kishin vdekur, por ishin t’ gjallë!
Pashë të gjithë trimat e shqiptarisë,
T’ Janinës, Krujës e gjithë Malësisë!...
Bijë t’ Drenicës e t’ Karadakut,
Që i vunë zjarrin anadollakut!
N’ Kishë të Binçës – pashë një Zot,
Pashë shumë trima e patriot...
Kisha e Binçës – të gjithë ju dine:
Nuk flet më n’ gjuhën latine!



Ku hyn Dema, n’ shumë xhamia -
S’ ka "elife" nga Arabia!
T’ gjitha lutjet shkruhen shqip,
Për një Zot e për një dritë!
S’ ka më "harfe" të mejtepit,
Por ka shkronja të alfabetit,
Predikues të fakultetit,
Që i sjellin dritë miletit!
Nga gëzimi – pikon loti,
Kur në shqipe shkruhet:"Zoti!"
Shkruhet shqip: "Zoti është Një" –
Çdo gjuhë t’ botës, mirë e njeh!
Gjilan, më 7 Shkurt 1998.































39. HOMERI I KOSOVËS
-Selman Vokshit-
U linde në Durrës,
O, fryti i Gollakut,
Në rrëmujë t’ furtunës –
Biri i Lotë Vakut.
Si feniks shtegtove -
Shtigjeve të vendit !
Diturinë kërkove
Tek Konaku i Kuvendit...
Me krahët e bilbilit –
Drejt vatrës së babës !...
Pentagrami i parë -
I Anamoravës.
Sytë drejtuar Kitkës -
N’ Kosovën lindore ;
Me Çelësin e Muzikës,
Me notat muzikore.
Bilbilat krahë lehtë,
Ligjëronin mbi pip –
Ç’ është kjo klarinetë,
Që po kënduaka shqip?!
Është kjo klarinetë –
Jehonë e kësaj ane;
Ia thotë me lezet,
Këngës "Gjylistane!"...
Flakë e dritë kandilash –
Në Shkollën Normale.
Këngë e lojë bilbilash –
Gëzueshëm mbi këto male...
Dridhen mandolinat ,
N’ sheshin e Gjilanit –
Vallëzuan gjeraqinat,
Për rreth shatërvanit!...



Dritë për rreth Gjilani,
Dituri dhe ar ;
Pedagog Selmani –
Dirigjent i parë.
Guri themeltar –
N’ Shkollë të Pentagramit;
Spiker, Redaktor
I Radio Gjilanit.
Gjenerata e breza ,
Nga Ti, morën rritën;
Shtrigat ogurzeza,
Seç ta vodhën dritën!
Terri nuk ta mposhti
Zemrën titanike;
Shpirtin seç ta joshi
Poema rapsodike!
Prej sheshit në shesh,
Prej lagjes në lagje,
Erdhe në mes nesh
Me mijëra vargje.
Të dëgjova, të lexova,
O, zogu i shqiponjës;
Dhe të pagëzova:
"HOMERI I KOSOVËS!"
Gjilan, më 28. 11. 2006.














40. FANARË DRITËSIE
-Shaban Cakollit-
Penda jote – vargje dashurie,
Goja jote – fjalë ëmbëlsie,
Sytë e tu – fanarë dritësie,
Koka jote – hambar diturie.
Zemra jote – fole bujarie,
Shpirti yt – frymë pëqise,
Dora jote – ngrohtësi besnikërie,
Fytyra jote – pikturë Malësie.
Vargjet tua – kurorë nostalgjie,
Fjalët tua – jone melodie,
Këngët tua – lulëkuqe gjaku,
Shtati yt – bajrak Gollaku.
Gjilan, më 15. 07. 2008.


























KANË THËNË PËR DEMIR KRASNIQIN:
"Më bukur se Demir Krasniqi, nuk mundet askush të këndojë këngën folklorike! Po, madhështia e Demir Krasniqit, qëndron aty, se ai vet i shkruan tekstet, vet ua kompozon melodinë dhe vet i këndon për adhuruesit e muzikës shqipe!"...
Naime Azi – gazetare dhe moderatore e MTV-2,në emisionin e drejtpërdrejtë kulturor "SPEKTRI" në Shkup, më 27.12.2006.
"Demir Krasniqi është alfa dhe omega e këngës dhe krijimtarisë muzikore shqiptare!"
Zenel L. Hajrizi, gazetar i RTK-së.
"Dy Demira – dy shahira, janë dy lulet më të mira!" (Aludon tek piktori Demir Behluli dhe këngëtari Demir Krasniqi).
Nazmi Musa, profesor në Gjilan, më 31.03.04.2007.
"Lum kombi që e ka Demir Krasniqin!"
Mustafa Spahiu, gazetar dhe poet, në MTV-2 të Shkupit, më 07.04.2007. në Gjilan.
"Demir Krasniqi është bibliotekë e këngës shqiptare!
Demir Krasniqi është arkiv i këngës shqipe!"
Hysen Këqiku, profesor, poet dhe shkrimtar, në Gjilan, më 09.06.2007.
"Demir Krasniqi është njeriu i parë në Gjilan, që ka brohoritur parullën:"UÇK!UÇK"!
Xhymshit Osmani, në Gjilan, më 11.06.2007.
"Demir Krasniqi është Ismet Peja i Anamoravës!"
Fehmi Sylejmani, profesor,
në Gjilan, më 12.06.2007.
"Demir Krasniqi është këngëtari më produktiv në trojet shqiptare!"
Agim Kadriu- Çupaku, këngëtar popullor nga Presheva, në Gjilan, më 26.12.2006.
"Demir Krasniqi është ylli i folklorit muzikor kosovar!"
Bilall Maliqi, gazetar, poet dhe grafik nga Presheva, më 2006.
"Demir Krasniqi është rapsod i mrekullueshëm i këngës popullore patriotike!"
Rajmonda Maleçka, shkrimtare dhe veprimtare e devotshme për çështjet madhore kombëtare dhe atdhetare, nga Tirana.
Në Gjilan, më 07.07.2007.
"Demir Krasniqi është veteran i dalluar dhe i palodhshëm në kontributin e këngës, historisë dhe kulturës mbarëkombëtare, e në veçanti asaj të Gollakut!"
Muharrem Gashi, rapsod popullor dhe mbledhës i folklorit burimor shqiptar, në Prishtinë, më 23.07.2007.
"Unë i falënderoi shumë këta dy burra:Demir Krasniqin dhe Xhemajl Berishën! Kur e kam dëgjuar këngën që ua kanë kushtua dhe këndua rapsodëve:Salih dhe Feriz Krasniqit – unë kam qa edhe ua kam ditë shumë për faleminderit që i kanë kujtua dhe e kanë zbukurua aq mirë atë këngë!"
Ali Krasniqi, rapsod popullor nga fshati Llashka Drenoc i Malishevës, më 13.08.2007.
"Demir Krasniqi është muze i gjallë i këngës dhe muzikës shqiptare. Ai i ka ruajtur dhe kultivuar me besnikëri vlerat e këngës burimore dhe të asaj qytetare. Ai është një artist shumë i madh i muzikës sonë tradicionale dhe i vlerave mbarëkombëtare shqiptare!"
Dervish Imer Dervishi, bilbil i këngës burimore kërçovare, nga fshati Garanë – Kërçovë, më 17.08.2007.
"Demir Krasniqi është ekspert i këngës dhe melosit të bukur shqiptar!"
Vehbi Haziri, inxhinier ,krijues dhe kultivues i folklorit burimor kërçovarë.
Në Kërçovë, më 17.08.2007.
"Demir Krasniqi është legjenda e krijimtarisë dhe interpretimit të këngës kushtuar qytetit të Manastirit!"
Habib Rushani, këngëtar i shquar nga Manastiri, më 13.10.2007, në Manastir.



"Demir Krasniqi është enciklopedi e gjallë e folklorit tonë muzikor!"
Lorenc Antoni, kompozitor, etnomuzikolog,melograf dhe pedagog muzikor, në Prishtinë, më 1971.
"Demir Krasniqi është sinonim i këngës dhe jetës sonë muzikore!"
Prof. Dr. Faik Shkodra, në Gjilan, më 2005.
"Demir Krasniqi i takon një konfiguracioni dhe një reliefi të gjelbër që ashtu siç është, ka ditur t’ a krijojë vetëm natyra dhe në atë bukuri gjen figura me të cilat e stolisë bukurinë dhe të bukurën – dashurinë!..."
Hysen Këqiku, profesor, poet dhe shkrimtar në Gjilan, më 2005.
"Demir Krasniqi është muze i këngës popullore".
Demir Behluli, piktor, dizajner dhe poet, në Gjilan, më 2005.
"Demir Krasniqi me këngët e tij, shpirtin na e shëron.Ai,sikur nusja në vek rrinë duke e qëndisur këngën të fortë si gur. Demir Krasniqi është bilbili i Gollakut".
Avdi Lena, poet dhe gazetar nga Struga, më 1982.
"Demir Krasniqi është kroi i këngës popullore".
Zenel L. Hajrizi, gazetar i RTK-së, në Prishtinë, më 2006.
"Demir Krasniqi – ai kosovar, është më i miri këngëtar. Zë bilbil, rapsod shqiptar, veterani legjendar"!
Vahid Nasufi, mërgimtar në Zvicërr dhe poet kërçovar, më 2006.
"Demir Krasniqi është Gjergj Fishta i Gollakut"!
Enver Gruda, profesor, nga Drenica, më 1998.
"Demir Krasniqi është një zemërbardhë, por fjalët e tij janë të kuqe!"
Muharrem E. Ramabaja, gazetar, Kamenicë, më 1972.


"Zëri i Demir Krasniqit është ushqim i shpirtit tonë. Ai, i stolisë këngët me mjeshtri dhe ju jep shije e hijeshi. Këngët e tij, të japin zemër e fuqi"!
Hasan Sadiku, nëpunës, Prishtinë, më 1978.
"Demir Krasniqi është mbret i këngës shqiptare. Ai është një hambar i këngëve si flori!"
Lulëzim Krasniqi, këngëtar popullor, nga Grashtica, në Prishtinë, më 1994.
"Demir Krasniqi është kopshti i këngëve tona popullore!"
Shaip A. Berisha, rapsod nga Grashtica, në Prishtinë, më 2006.
"Demir Krasniqi është kënga dhe shpirti i Malësisë së Gollakut!"
Gani A. Berisha, nëpunës, nga Grashtica, në Prishtinë, më 1978.
"Demir Krasniqi është vullkan që nuk pushon. Ai është legjendë e këngës sonë!"
Shkëlqim Krasniqi, mërgimtar në Francë. Gjilan, më 1997.
"Dy Demira – si dy lira"!(Aludon tek piktori Demir Behluli dhe këngëtari Demir Krasniqi).
Musa Ajvazi, nga Pograxha, pensionist në Gjilan, më 2002.
"Demir Krasniqi, përmes këngës së tij, ka nderuar dhe respektuar shumë këngëtarë, rapsodë të ndjerë, ndër të cilët edhe babanë tim të ndjerë, Marash Krasniqin!"
Mëhill M. Krasniqi, rapsod nga Dashinoci i Pejës, më 2006.
"Demir Krasniqi, i ka ringjallur dhe përjetësua veprat e krijuara nga babai ynë, Qamili i Vogël – Muhaxhiri!"
Shqipe dhe Besim Q. Muhaxhiri, në Gjakovë, më 2006.
"Demir Krasniqi është emblema e muzikës shqiptare, jo vetëm në Gjilan e Anamoravë, por në mbarë trojet shqiptare!"...
Nazim Gagica, këngëtar i shquar popullor, në Gjilan, më 2006.


"Demir Krasniqi është minierë e këngëve tona popullore!"
Bekim Rexhepi, klarinetist, në Gjilan, më 2006.
"Po kush nuk e njeh Demir Krasniqin – lulen e inteligjencës shqiptare?!"
Rahim Sherif Sherifi, jurist nga Cërrnica e Gjilanit, më 30 Janar 2008.
"Kënga e Demir Krasniqit, me titull:"Flaka e Janarit", është një këngë universale patriotike e cila i ka të gjitha tiparet, elementet dhe bazamentin e folklorit dhe traditës muzikore nga të gjitha trojet shqiptare. Ajo mund të jetë një himn i përjetshëm i këtij Manifestimi, sepse i ka përfshi të gjitha substancat e këtij manifestimi!"
Agim Krajka, kompozitor, fiz-harmonikist dhe artist i popullit, nga Tirana, në Gjilan, më 31 Janar 2008.
" E kam pritur autobusin te Bunari i Përlepnicës, sepse e kam ditur saktësisht se në cilin autobus dhe kur do të kalojë aty pari, këngëtari Demir Krasniqi! Për ta bërë këtë, më ka nxitur dëshira dhe pasioni që ta shoh për së afërmi se si luante aq bukur me violinë, kur ishte nxënës i shkollës së mesme të muzikës në Prishtinë?! Ai, ulej gjithmonë mbi haubën e autobusit, në mes të shoferit dhe konduktorit, ku gjatë tërë udhëtimit nuk përtonte që t’ i binte violinës, të këndonte dhe t’ i argëtonte udhëtarët!"
Skënder Maliqi – Kosaça, këngëtar, në Gjilan, më 14.02.2008.
"Ju jeni njëri ndër figurat më të merituara për urimin e Pavarësisë së Kosovës, nga se keni bërë mund të madh përmes letrave të krijimtarisë suaj, pikërisht për ta gëzuar këtë festë dhe ditë të madhe për gjithë popullin shqiptar! Gëzuar për jetë e mot Pavarësia e Kosovës!"
Hasan Tahiri, avokat, nga Prishtina, më 17.02.2008.







"Demir Krasniqi njihet si njëri nga melosët e këngës shqipe, njohës dhe mbledhës i folklorit, këngëtar dhe rapsod popullor, pedagog i muzikës, kompozitor, si dhe autor i 14 veprave të botuara, që lidhen me muzikën".
Musa Sabedini, gazetar dhe Kryetar i K.G. "Beqir Musliu" në Gjilan. Gazeta "Lajm",më 14.03.2008,faqe 14.
"Demir Krasniqi është bilbil dhe krijues i madh i popullit. Është një emër i përveçëm i artit tonë muzikor. Është një emër i madh në jetën tonë muzikore. Nuk ka njeri që nuk e adhuron atë, si këngëtar dhe krijues i mirëfilltë. Është i pa lodhshëm dhe i pa epur. Ka një zë të veçantë në këngëtim. Ai dhe vetëm ai e bën këngën popullore të kumbojë e të thotë që të dridh trupin dhe mendjen. Kënga e tij i lëkund eshtrat. Demir Krasniqin e njohin i madh e i vogël në Anamoravë, Gollak, po në Preshevë, Prishtinë e më larg...Kënga e tij është bërë jehonë mali e qyteti. Kënga e tij dëgjohet përtej maleve, përtej Bjeshkëve të Nemura e deri në Kukës, Shkup, Dibër, Kërçovë e Manastir...Kënga e tij është këngë zemre e shpirti. Kënga e tij është këngë e popullit. Demir Krasniqi është nga ata krijues e këngëtar që ka fituar shumë miq, dashamirë, artdashës të këngës, i cili, si dje, por më shumë sot, është duke dhënë kontributin e tij në ngjalljen e artit të këngës anë e kënd vendit dhe diasporës. Demir Krasniqi është autor dhe ambasador i këngës popullore shqiptare!"...
Tefik Selimi,profesor në Gjilan dhe gazetar."Bota sot"më 24.08.2007.
"Demir Krasniqi është antologji për krijuesit tjerë, sepse ai në shpirtin e tij krijues, nuk ka xhelozi ndaj të tjerëve. Atë që e krijon Demir Krasniqi, nuk mund ta krijojë tjetër njeri, sepse këtë dhunti ia ka falë vet Zoti!"
Zenel L. Hajrizi, gazetar i RTK-së, në Prishtinë, më 15.04.2008.







"Jemi shumë të gëzuar që të kemi Bilbil Krahine, Kosove dhe Shqipërie! Nuk mund ta marrim me mend zbrazësinë dhe varfërinë tonë pa ty, sikur që nuk mund të jemi krejtësisht të vetëdijshëm, as të aftë sa të llogarisim se sa na ke frymëzuar e na ke pasuruar shpirtërisht!?"
Kadri Osmani, gazetar, veprimtar i devotshëm për çështje madhore kombëtare e atdhetare dhe poet, në Prishtinë, më 27 Maj 2008.
"Demir Krasniqi është shpirti i gjeniut popullor!"
Bilall Maliqi, gazetar, poet dhe grafik nga Presheva, më 02. Qershor 2008.
"Demir Krasniqi është një mbledhës i folklorit kombëtar, që më duket si Gjergj Fishta!"
Shaban Cakolli, gazetar në mërgim. Gjermani, më 24.06.2008.
"Punëtor më të madh se Demir Krasniqin, unë nuk di që ka rrethi i Gjilanit!"
Mefail Haziri, gazetar, në Gjilan, më 04.07.2008.
"Krejt livadhet e Vërnezit, Vërnakollës dhe të Karadakut, dikur janë kositur duke i dëgjuar këngët e Demir Krasniqit!"
Daut Sherifi, nga Çeliku i Karadakut, mërgimtar në Zvicërr. Më 13.08. 2008, në Gjilan.
"Nuk dihet se sa gardhiqet dhe sa shkallët janë thyer e rrëzuar nëpër dasma e gazmende të ndryshme popullore, nga ana e botës femërore, duke vrapuar pas Demir Krasniqit, për ta dëgjuar atë, duke kënduar dhe për ta pa për së afërmi?!"
Daut Sherifi, nga Çeliku i Karadakut,mërgimtar në Zvicërr. Më 13.08.2008, në Gjilan.
"I lumi ti, çfarë babe ke! Po të kisha pasur unë një babë si ti, madje edhe shumë më të vogël se ky – do të isha njeriu më i lumtur në botë!"
Shaip Korrani, mjeshtër, nga Pozhorani, në Gjilan, më 16.08.2008.




DEMIR KRASNIQI NË LIBRAT E AUTORËVE TJERË
Deri më tash, nga autorë të ndryshëm, Demir Krasniqi është përfshirë në këto libra:
Lorenc Antoni:"Folklori muzikor shqiptar" – Bleni i IV,V,VI dhe VII.
Prof. Ismail Ismaili:"Monografi e Shkollës Fillore "Selami Hallaqi" në Gjilan
Mr. Bislim Pireva: "Monografi e Shkollës Fillore të Tugjecit"
Hasan Hasani:"Enciklopoedia e shkrimtarëve shqiptarë 1502-2002"
Prof.Dr. Faik Shkodra:"Gjurmime albanologjike"
Prof. Xhevat Ismaili:"Veprimtarët shqiptarë të muzikës artistike në Anamoravë"
Prof. Hysen Këqiku:"Pëshertimë për tokën"
Shaban Baksi:"Ju kujtoj me këngë"
Xhafer Leci:"Në themelet e traditës kombëtare shqiptare" 2006.
Prof. Bahtir Sheholli:"Gjurmime albanologjike"- Prishtinë, 2007.
Mr. sc. Xhavit Kryeziu:"Pishtarët e shkollave shqipe në Kamenicë"II.- Gjilan,2007.
Tahir Foniqi:"Dueti legjendar Salih e Feriz Krasniqi"- Prishtinë,2007.
Esat Bicurri:"Ahengu gjakovar në shekuj" – Gjakovë,2006.
Ismet Krasniqi: "Folklori art i pavdekshëm" – Klinë, 2006,
Vahit Nasufi: "Sylynjarët e këngës popullore"- Kërçovë, 2006.